زمینه و هدف: ورزش و ملاتونین به تنهائی تاثیر قابل ملاحظه ای بر فعالیت های مغزی مانند یادگیری و حافظه دارند. هدف از این مطالعه مشخص نمودن تاثیر متقابل ملاتونین و ورزش در یادگیری و حافظه فضایی موش بزرگ آزمایشگاهی است.

روش بررسی: در این مطالعه که از نوع تجربی می باشد گروه ها (7 سر رت ویستار در هر گروه) در دو آزمایش 1 و 2 به ترتیب عبارت بودند از: (مداخله1) بدون ورزش + حامل ملاتونین، ورزش + حامل ملاتونین، بدون ورزش + ملاتونین، ورزش + ملاتونین. (مداخله2) بدون ورزش + سرم فیزیولوژی، ورزش + سرم فیزیولوژی ، بدون ورزش + لوزیندول، ورزش + لوزیندول (مهار کننده گیرنده های M1 و M2 ملاتونین). تزرق داخل صفاقی دارو ها 5/0 ساعت قبل از برنامه ورزشی ترد میل (1ساعت در روز) بمدت 15 روز انجام گرفت. سپس حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس از نظر یادگیری و حافظه فضایی مورد بررسی قرار گرفتند. در خاتمه تحلیل آماری اطلاعات بدست آمده توسط روش آماری آنالیز واریانس دو طرفه انجام گرفت.

یافته ها: ملاتونین موجب کاهش معنی دار یادگیری و حافظه فضایی رت ها در هر دو شرایط ورزش و بدون ورزش شد. مهار گیرنده های ملاتونین با لوزیندول توانست موجب بهبود حافظه فضایی در شرایط بدون ورزش شود اما هیچ تاثیری بر یادگیری و حافظه فضایی در شرایط ورزش نداشت.

نتیجه گیری: این یافته نشان می دهد که اثرات مفید ورزش بر روی یادگیری و حافظه فضایی مستقل از ملاتونین و گیرنده های آن به انجام می رسد.

کلید واژه ها: ملاتونین، ورزش، یادگیری، حافظه فضایی

وصول مقاله:10/9/94 اصلاحیه نهایی:18/11/94 پذیرش:21/11/94