زمینه و ﻫﺪف: بی خوابی ﺑﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ دستگاه های بدن و شرایط روحی رواﻧﻲ اﻓﺮاد آﺛﺎری ﻣﻨﻔﻲ دارد. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻋﻤﻠﻜﺮد ورزﺷﻜﺎران، ﺗﺮﺷﺢ ﻫﻮرﻣﻮنﻫﺎی ﺑﺪن و سیستم ایمنی را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮاردﻫﺪ و موجب عوارض مخربی در سیستم ارگانیکی بدن شود. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ اﺛﺮ یک شب بی ﺧﻮابی همراه با عملکرد ورزشی بیشینه را بر ﭘﺎﺳﺦﻫﺎی ﻫﻮرﻣﻮﻧﻲ و ایمنی بدن ﺑﺮرﺳﻲ می کند.

روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی بود که در دو مرحله خواب و بی خوابی و متعاقب آنها فعالیت ورزشی بیشینه انجام شد. ﻣﻴﺰان ﻏﻠﻈﺖ ﻛﻮرﺗﻴﺰول ﺳﺮﻣﻲ آزﻣﻮدﻧﻲ ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش رادﻳﻮاﻳﻤﻮﻧﻮاﺳﻲ و ﻏﻠﻈﺖ IgA سرمی ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﺗﻮرﺑﻴﺪوﻣﺘﺮی اندازه گیری شدند. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی وابسته  و کوواریانس جهت  ارزیابی داده ها استفاده شد.

یافته ها: نتایج نشان داد انجام فعالیت بیشینه بی هوازی متعاقب خواب و بی خوابی موجب افزایش معنادار کورتیزول و IgA می شود که میزان درصد این افزایش در نتیجه بی خوابی بیشتر بود.

 نتیجه گیری: با توجه به نتایج ارائه شده در این پژوهش، می توان بیان نمود که انجام فعالیت بی هوازی متعاقب بی خوابی می تواند مؤلفه اثرگذارتری بر ویژگی های فیزیولوژیکی و ایمنی بدن افراد باشد که ممکن است به دلیل توام شدن فشار روانی ناشی از بی خوابی و استرس ناشی از فعالیت ورزشی باشد.

واژه های کلیدی: بی خوابی، کورتیزول، ایمونوگلوبین A، ورزشکار

وصول مقاله :25/5/94 اصلاحیه نهایی:12/7/94 پذیرش:20/7/94