|
اثر مکمل سازی طولانی مدت ال- کارنیتین بر گلوکز و لاکتات پلاسما هنگام فعالیت ورزشی
|
مجتبی ایزدی   1، انوش اقدامی ، داوود خورشیدی ، صبا احمدی ، حسین دوعلی ، فاطمه کیانی |
| 1- ، izadimojtaba2006@yahoo.com |
|
|
چکیده: (14232 مشاهده) |
| زمینه و هدف: کارنیتین نقش مهمی را در انتقال اسید چرب آزاد به درون ماتریکس میتوکندری جهت انجام فرآیند بتااکسیداسیون بازی می‌کند. علیرغم منابع فراوان در خصوص مکانیسم عملکرد ال-کارنیتین، هنوز یافته‌ها در مورد اثر مکمل‌سازی ال- کارنیتین روی متابولیسم و عملکرد ورزشی در افراد سالم مبهم است. این پژوهش اثر مکمل سازی طولانی مدت ال-کارنیتین روی غلظت‌های لاکتات و گلوکز خون، ضربان قلب و ظرفیت هوازی را هنگام دوچرخه‌سواری زیربیشینه مورد مطالعه قرار داد.
روش بررسی: 30 دانشجوی پسر سالم یک فعالیت دوچرخه‌سواری را برای مدت 20 دقیقه با شدتی معادل 70 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی، قبل و بعد از یک دوره مکمل سازی ال-کارنیتین (گروه تجربی) و دارونما (گروه کنترل) اجرا نمودند (21 روز، روزانه 3 گرم). بلافاصله پس از هر آزمون، نمونه‌گیری خون به منظور اندازه‌گیری غلظت‌های گلوکز و لاکتات خون و میزان فعالیت لاکتات دی هیدروژناز به عمل آمد. برای مقایسه نتایج پایانی متغیرهای تحقیق از آزمون‌های T مستقل و جفت در محیط نرم افزار SPSS استفاده شد (p<0.05).
یافته‌ها: یافته‌های مطالعه حاضر نشان داد که مکمل سازی ال-کارنیتین تأثیری روی غلظت‌های پلاسمایی گلوکز و لاکتات خون ندارد. همچنین ضربان قلب استراحت، حداکثر اکسیژن مصرفی و میزان فعالیت لاکتات دی هیدروژناز نیز بواسطه مکمل سازی ال- کارنیتین تغییر معنی‌داری نداشتند.
نتیجه‌گیری: سه هفته مکمل سازی ال-کارنیتین مصرف سوبسترا و متابولیسم کربوهیدرات را متأثر نمی‌کند و این مکمل سازی با بهبود در عملکرد ورزشی همراه نیست.
کلید واژه‌ها: ال-کارنیتین، گلوکز، لاکتات، متابولیسم، ورزش هوازی
وصول مقاله: 2/9/87 اصلاح نهایی: 21/10/87 پذیرش مقاله: 29/10/87 |
|
| |
|
|
متن کامل [PDF 126 kb]
(2426 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1388/2/12 | انتشار: 1387/12/25
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
