زمینه و هدف: استفاده از لیتیوم که یک داروی تثبیت‌کننده خلق‌وخو است در بیماری اختلال دوقطبی (Bipolar disorder) یکی از درمان‌های رایج است. قطع مصرف لیتیوم در دوران بارداری می‌تواند خطرناک باشد؛ زیرا ممکن است باعث بروز دوره‌های شیدایی یا افسردگی شدید در مادر شود. با وجود اثرات مثبت لیتیوم، اما اثرات مولکولی استفاده از این دارو در نوزادان در حال مطالعه و دارای اهمیت است. هدف این مطالعه بررسی بیان ژن miR-132، در نوزادان موش‌هایی است که مادران در دوران بارداری در مجاورت لیتیوم قرار گرفته اند.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه موش‌های ماده درگروه تجربی، داروی لیتیوم با غلظت mg/kg۳۰ در آب آشامیدنی روزانه دریافت کردند. نوزادان متولد شده، در دو گروه کنترل و تجربی تا سن ۶۰ روزگی نگه داری شدند و هیپوکمپ و سرم خون آن‌ها جهت بررسی مولکولی جداسازی گردید. استخراج RNA کامل از خون و سرم و سپس سنتز cDNA صورت گرفت. با استفاده ازqRT- PCR بیان miR132 با روش Pfaffl ارزیابی و با گروه کنترل مقایسه شد.
یافته ها: بیان miR132 در نمونه بافت هیپوکامپ و سرم نوزادانی که مادران در دوره بارداری لیتیوم دریافت کرده نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری نشان داد. کاهش بیان miR132 در نمونه های سرم بیشتر از نمونه های بافتی هیپوکمپ مشاهده گردید.
نتیجه‌گیری: کاهش بیان miR-132 در هیپوکمپ و سرم خون موش‌ها، نشان دهنده اثرات لیتیوم بر بیان ژن ها در نوزادان موش‌ها است و این miRNA می‌تواند کاندید خوبی برای تشخیص اثرات استفاده از دارو در فرزندان باشد. با این حال معرفی یک یا چند نشانگر miRNA اختصاصی اختلال دوقطبی کاری بسی دشوار است و نیاز به مطالعات تکمیلی بیشتری است.