1- دانشگاه علوم پزشکی کردستان 2- دانشگاه علوم پزشکی کردستان ، siamakderakhshan@yahoo.com
چکیده: (132 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماران مبتلا به تالاسمی نیاز به تزریق مکرر خون دارند و اختلالات استخوانی در این بیماران شایع هستند. هدف این پژوهش بررسی میزان تراکم استخوان در این بیماران بود. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعیهفتاد و نه بیمار مبتلا به تالاسمی اینترمدیت یا ماژور که در سال 1400 برای سنجش تراکم استخوان به بیمارستان کوثر سنندج ارجاع داده شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به دو گروه تقسیم شدند: گروه الف شامل 20 بیمار (9 مذکر و 11 مونث) که کمتر از 20 سال سن داشتند و گروه ب شامل 59 بیمار (32 مذکر و 27 مونث) که سن آنها مساوی یا بیش از 20 سال بود. در هر دو گروه اندازه گیری تراکم استخوان بروش اندازه‌گیری جذب اشعه ایکس با انرژی دوتایی انجام شد. در گروه الف تراکم استخوانهای کل بدن بدون سر و ناحیه مهره‌های کمری، و در گروه ب تراکم استخوانهای هیپ، گردن فمور و مهره های کمری اندازه گیری شدند. نتایج: در7/55% از بیماران، Z-score کمتر از میزان مورد انتظار برای سن بیمار بود. شیوع Z-score غیر طبیعی در دو گروه الف و ب تفاوت آماری معنی داری نداشت (942/0P=). ارتباط معنی داری بین جنسیت و نیز سابقه شکستگی با Z-score غیر طبیعی مشاهده نشد (P value بترتیب 069/0 و 066/0). متوسط Z-score مهره های کمری در گروه الف (5/1 ± 7/1-) پایین تر از گروه ب (2/1 ± 6/1-) بود ولی این تفاوت معنادار نبود (639/0(P=. در گروه الف متوسط Z-scoreمهره های کمری از متوسط Z-score کل استخوانهای بدن بدون سر (7/1 ± 7/0) کمتر بود. به همین ترتیب، در گروه ب متوسط Z-score مهره های کمری کمتر از متوسط Z-scoreهیپ (0/1 ± 9/0-) و گردن فمور (0/1 ± 5/0-) بود. نتیجه گیری: کاهش تراکم استخوان در بیماران تالاسمی شایع بود. اندازه گیری تراکم استخوان در مهره های کمری احتمالا دقت بیشتری نسبت به تراکم استخوانهای کل بدن بدون سر ، تراکم استخوان هیپ و گردن فمور در بررسی توده استخوانی در بیماران مبتلا به تالاسمی داشت.
