زمینه و هدف: صدمات اعصاب محیطی  جز شایع­ترین آسیب­های سیستم عصبی هستند و بزرگترین علت ناتوانی به شمار می­آیند. این آسیب­ها موجب اختلال در توانایی حرکات عضلات، حس طبیعی و نوروپاتی دردناک می­شود. یکی از روش­های درمانی در این موارد استفاده از مهندسی بافت و سلول درمانی است. در این تحقیق ترمیم عصب سیاتیک از طریق لوله سیلیکونی حاوی داربست فیبرینی پر شده با سلول­های شوان و داروی سیتی کولین و با استفاده از الکترومیوگرافی و روش­های بافتی مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: 50 سر رت نر نژاد ویستار  به طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند.1) لوله سیلیکون 2) لوله سیلیکون به همراه ژل فیبرین 3) لوله سیلیکون به همراه سلول­های شوان 4) لوله سیلیکون به همراه سیتی کولین 5) لوله سیلیکون به همراه سلول­های شوان و سیتی کولین. عصب سیاتیک چپ به اندازه 10 میلی متر قطع و به عنوان کانال برای ترمیم فاصله ایجاد شده استفاده شد. سلول­های شوان آلوگرافت کشت داده شده و داروی سیتی­کولین به درون لوله تزریق شدند.
یافته­ ها: دامنه موج الکتریکی ثبت شده در گروه سوم و پنجم تفاوت معنی داری با سایر گروه­ها دارد (P<0.05). همچنین تاخیر در هدایت موج الکتریکی ثبت شده در گروه­های یک تا چهار کاهش معنی داری را نشان می­دهد در بررسی بافتی بین گروه­های سوم تا پنجم تفاوت معنی داری وجود دارد (P<0.05).
نتیجه گیری: افزایش دامنه موج در گروه­های سوم و پنجم بیانگر ترمیم بهتر عصب در این گروه ها می­باشد. کاهش تاخیر در هدایت موج الکتریکی در گروه­های یک تا چهار نیز  نشان دهنده تر میم عصب می­باشد. همچنین افزایش تعداد اکسون­های ترمیم شده در گروه پنجم نشان دهنده نتیجه بهتر درمان ترکیبی است.