چکیده
زمینه و هدف: با توجه به اینکه در مورد میزان شیوع عیوب انکساری بیماران معاینه شده در کلینیک اپتومتری دانشکده توانبخشی شهید بهشتی تاکنون تحقیق نشده است، هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع عیوب انکساری در بیماران معاینه شده در سال 1387 است.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی پرونده 600 معاینه شده در کلینیک اپتومتری در سال 1387 مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای مورد بررسی، سن، جنس، مقدار و نوع عیب انکساری و سلامت قسمت قدامی و خلفی چشم میباشد.
یافتهها: در این مطالعه، میزان شیوع نزدیک بینی 83/11%، دوربینی 83/15%، آستیگماتیسم 45% و امتروپی 34/27% بود. میزان شیوع عیوب انکساری در مردان و زنان به ترتیب: نزدیک بینی 3/10% و 1/13%، دوربینی 7/16% و 1/15%، آستیگماتیسم 6/45% و 5/44% و امتروپی 4/27% و3/27 بود. میانگین و انحراف معیار سن بیماران نزدیک بین 36/19±1/36، دوربین 06/22 ± 27/41 و آستیگماتیسم 98/20 ± 16/32 سال بود. تفاوت نسبت مبتلایان به عیوب انکساری در سنین مختلف معنیدار بود (001/0P<) اما تفاوت نسبت مبتلایان به عیوب انکساری در مردان و زنان معنیدار نبود (05/0P<).
نتیجهگیری: نتایج این تحقیق نشان داد که میزان شیوع نزدیک بینی تا گروه سنی 30-20 سال افزایش و بر عکس دوربینی کاهش مییابد و میزان شیوع نزدیک بینی و دوربینی بعد از سن 40 سالگی در برخی گروههای سنی افزایش مییابد. همچنین میزان شیوع عیوب انکساری در سنین مختلف یکسان نبود و جنسیت نیز در میزان شیوع عیوب انکساری تأثیری نداشت. این نتایج با پژوهشهای دیگر محققین هماهنگی دارد.
کلید واژهها: عیوب انکساری چشم، نزدیک بینی، دوربینی، آستیگماتیسم، سن ، جنس.
وصول مقاله: 3/3/89 اصلاحیه نهایی: 16/6/89 پذیرش مقاله: 22/7/89
Akhgary M, Tabatabaee S M, Ghasemi Bromand M, Aghazadeh Amiri M. Prevalence of refractive errors in different ages and gender, in patients examined in optometry clinic of rehabilitation of Shahid Beheshti Medical University in 2008/2009. SJKU 2010; 15 (3) :99-107 URL: http://sjku.muk.ac.ir/article-1-390-fa.html
اخگری محسن، طباطبایی سید مهدی، قاسمی برومند محمد، آقازاده امیری محمد. بررسی میزان شیوع عیوب انکساری در سنین و جنسیت مختلف در بیماران معاینه شده در کلینیک اپتومتری دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی سال 1387. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي كردستان. 1389; 15 (3) :99-107