|
بررسی تأثیر اکسیژن درمانی تکمیلی بر میزان بروز و شدت تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی سزارین به روش بی‌حسی نخاعی
|
جمال صیدی   ، فریبا فرهادی فر1 ، نگین قدمی ، فرناز زندوکیلی ، دائم روشنی ، لادن طیفوری ، صفورا امانی |
| 1- ، sima_homa@yahoo.com |
|
|
چکیده: (19307 مشاهده) |
| چکیده
زمینه و هدف: تهوع و استفراغ یکی از عوارض شایع بعد از عمل جراحی است و در حدود 70-20 درصد کل اعمال جراحی دیده می‌شود که بستگی به روش بیهوشی و عواملی همچون وضعیت همودینامیک، غلضت اکسیژن، درد و غیره دارد. در مطالعاتی تجویز اکسیژن با غلظت بالاتر در طی اعمال جراحی منجر به کاهش تهوع و استفراغ شده است و در بعضی مطالعات دیگر تأثیری در کاهش تهوع و استفراغ نداشته است. در مطالعه حاضر تأثیر اکسیژن درمانی تکمیلی بر میزان بروز و شدت تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی سزارین به روش بی‌حسی نخاعی بررسی شده است.
روش بررسی: این کار آزمایی بالینی بر روی 122 زن کاندید سزارین به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل انجام شد. برای گروه مداخله، حین عمل جراحی و پس از اتمام عمل جراحی در ریکاوری به صورت مداوم و در بخش بعد از زایمان به مدت 6 ساعت به صورت متناوب با استفاده از ماسک ونچوری به میزان 80 درصد معادل 12 لیتر در دقیقه تا شش ساعت استفاده شد و در گروه کنترل اقدامات روتین انجام شد (30 درصد اکسیژن معادل 5-3 لیتر در دقیقه با ماسک معمولی). میزان بروز و شدت تهوع و استفراغ در حین عمل جراحی و تا 6 ساعت بعد از عمل جراحی در ریکاوری و بخش بعد از زایمان در برگ ثبت اطلاعات درج گردید.
یافته‌ها: بر اساس نتایج حاصله میزان بروز تهوع حین عمل جراحی در دو گروه اختلاف آماری معنی‌داری نداشت و بعد از عمل جراحی در بخش ریکاوری و بعد از زایمان در گروههای مداخله و کنترل اختلاف آماری معنیدار بود (01/0p<). میزان بروز استفراغ حین عمل جراحی و در بخش بعد از زایمان در گروههای مداخله و کنترل اختلاف آماری معنی‌داری نداشت اما در بخش ریکاوری اختلاف معنیدار بود (001/0p<). شدت تهوع در گروههای مداخله و کنترل حین عمل جراحی، در بخش ریکاوری و تا 6 ساعت بعد از عمل جراحی در بخش بعد از زایمان اختلاف آماری معنی‌داری داشت و شدت تهوع در گروه کنترل بیشتر بود (05/0p<).
نتیجه‌گیری: در این مطالعه نشان داده شدکه دریافت اکسیژن اضافی حین و بعد از عمل جراحی در پیشگیری از بروز تهوع و استفراغ حین عمل جراحی مؤثر نبود اما بعداز عمل جراحی سزارین در بخش ریکاوری در پیشگیری از بروز و کاهش شدت استفراغ و تهوع به روش بی‌حسی نخاعی مؤثر بود. اکسیژن مکمل نیاز به داروهای ضد استفراغ را در این بیماران کاهش داد.
کلید واژه‌ها: تهوع و استفراغ، اکسیژن تراپی تکمیلی، جراحی سزارین، بی‌حسی نخاعی
وصول مقاله: 17/3/89 اصلاحیه نهایی: 9/4/89 پذیرش مقاله: 12/4/89 |
|
| واژه‌های کلیدی: تهوع و استفراغ، اکسیژن تراپی تکمیلی، جراحی سزارین، بی‌حسی نخاعی |
|
|
متن کامل [PDF 571 kb]
(2316 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1389/7/1 | انتشار: 1389/6/24
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
