زمینه و هدف: خشونت خانگی یک مشکل عمده بهداشتی و عامل شایع مختل کننده سلامت زنان است که مواردی از قبیل بدرفتاری های عاطفی، جسمی و جنسی را در بر می گیرد. هدف از این مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز مقالاتی بود که به شیوع انواع خشونت های جسمی، جنسی وعاطفی در زنانی ایرانی پرداخته اند.

روش بررسی: در این مطالعه تمامی مقالات دارای متن کامل در فاصله سال های  2001 تا 2014 که به بررسی خشونت خانگی در زنان ایرانی پرداخته بودند، مرور شدند. در نهایت 52 مقاله از طریق پایگاه های اطلاعاتی ملی و بین المللی از قبیل Scopus, Sciens Direct Pubmed, Google Schola , SID,Magiran PreQuest, به دست آمدند. آنالیز داده ها با استفاده از روش متاآنالیز، مدل اثرات تصادفی انجام شد. ناهمگنی بین مطالعات با آزمون I² بررسی شد. داده ها با نرم افزار Stata نسخه 2/11 تحلیل شدند.

یافته ها: میزان شیوع خشونت عاطفی (59% با فاصله اطمینان 95%: 50 تا 67) بیش تر از خشونت های جسمی (45% با فاصله اطمینان 95%: 34 تا 55) و جنسی (32% با فاصله اطمینان 95%: 25 تا 50) بود. نتایج متارگرسیون نشان داد که با افزایش سال های انتشار مقالات میزان شیوع خشونت های جنسی (083/0P=) و جسمی (276/0P=) کاهش و میزان شیوع خشونت های عاطفی (377/0P=) افزایش یافته بود.

نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای خشونت خانگی در زنان ایرانی (مخصوصاٌ خشونت عاطفی)، به نظر می رسد باید بررسی های بیشتری در زمینه عوامل زمینه ساز این نوع خشونت به عمل آید؛ همچنین با تدوین سیاستهایی مبنی بر ارتقاء سطح حمایت اجتماعی از زنان و آگاه کردن عموم جامعه از اهمیت این موضوع بتوان از افزایش آن پیشگیری نمود.

کلید واژه ها: خشونت جسمی، خشونت عاطفی، خشونت جنسی ، زنان، متاآنالیز، ایران

وصول مقاله:27/10/94 اصلاحیه نهایی:7/6/95 پذیرش:4/8/95