زمینه و اهداف: افزایش مقاومت دارویی به ماکرولیدها احتمالاً بدلیل مصرف بی رویه و نا بجای این آنتی بیوتیک می باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی مقاومت به ماکرولیدها در ایزوله های استرپتوکوک بتا همولیتیک گروهA جدا شده از نمونه های بالینی حامل ژن mef و مقایسه فنوتیپ و ژنوتیپ آن ها و همچنین بررسی میزان فراوانی این باکتری در جامعه مورد مطالعه بود.

مواد و روش ها: چهل نمونه استرپتوکوک پیوژنز بتا همولیتیک گروه A که از 825 نمونه بیمارستانی با روش DAD جدا شده بود، با استفاده از تکنیک PCR و پرایمرهای اختصاصی برای دو ژن mefA و mefE بررسی شدند و سپس آنالیز آماری داده ها با نرم افزار SPSS و EXCEL انجام گرفت.

یافته ها: شیوع فراوانی استرپتوکوک بتا همولیتیک گروه A در جامعه مورد مطالعه 84/4% و مقاومت ماکرولیدی در میان ایزوله ها 40% بود. میزان فراوانی فنوتیپ های ایزوله های GAS مقاوم به اریترومایسین در تست القای مقاومت (D-TEST) از میان 8 ایزوله، تعداد (50%)4 مورد دارای فنوتیپ   Mو (5/37%)3 مورد دارای فنوتیپ  cMLSB و (5/12%)1 مورد دارای فنوتیپ MLSB i بودند. از میان 16 ایزوله دارای مقاومت ماکرولیدی 8 ایزوله (50%) حامل ژن mefA و یک ایزوله (25/6%) حامل ژن  mefE و 7 ایزوله (5/37%) هیچ کدام از ژن های  mefA /E را نداشتند.

نتیجه گیری: در مطالعه حاضر در میان ایزوله های GAS مقاوم به اریترومایسین، فنوتیپ  Mدارای  بیشترین شیوع بود. به علاوه، برای بررسی و تفسیر تست های D-TEST و آنتی بیوگرم، تست PCR به عنوان یک تست روتین تاییدی است.

کلمات کلیدی: استرپتوکوک بتا همولیتک گروهA ، ژن mef،MLSB ،D-TEST

وصول مقاله:6/5/94 اصلاحیه نهایی:29/3/95 پذیرش:1/4/95