|
بررسی بهبودی عملکردی ناشی از دپرنیل در ضایعه نخاعی کنتوزیون در رت
|
اسماعیل ایزدپناه   ، فردین فتحی1 ، محمد جعفر رضایی ، علیرضا عسگری |
| 1- ، farfath@gmail.com |
|
|
چکیده: (12833 مشاهده) |
| چکیده
زمینه و هدف: در این مطالعه، بهبودی عملکردی ناشی از (-)- دپرنیل در مدل ضایعه نخاعی کنتوزیون در رت ماده بررسی شد.
روش بررسی: تعداد 18 رت ماده سالم نژاد Sprague Dawley وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی و مساوی (6n=) به گروههای کنترل، شم و (-)- دپرنیل تقسیم شدند. همه حیوانات در سطح مهره T13 لامینکتومی شدند. در گروههای کنترل و (-)- دپرنیل، ضایعه کنتوزیون بر اساس تکنیکweight dropping ایجاد گردید. (-)- دپرنیل با دوز mg/kg/day 1/0 در گروه (-)- دپرنیل و در گروه کنترل به همان میزان نرمال سالین به صورت داخل صفاقی به مدت 14 روز تزریق گردید. تست حرکتی BBB، در روز اول بعد از ایجاد ضایعه و در آخر هر هفته تا پایان هفته هشتم در همه گروه‌ها انجام شد. حجم بافت باقیمانده و تعداد نورونهای حرکتی در محل ضایعه محاسبه و با هم مقایسه گردیدند.
یافته‌ها: توانایی حرکتی گروه دریافت کننده (-)- دپرنیل در مقایسه با گروه کنترل در همه زمانها غیر از روز اول، به طور معنی‌داری افزایش نشان داد. در بررسی بافت باقیمانده نخاع و تعداد متوسط نورونهای حرکتی هم افزایش معنی‌داری در گروه (-)- دپرنیل نسبت به کنترل مشاهده شد (05/0P<).
نتیجه‌گیری: این تحقیق نشان داد که تجویز دپرنیل احتمالاً با حفظ نورونهای حرکتی و ماده سفید نخاع باعث بهبودی حرکتی در مدل ضایعه نخاعی کنتوزیون در رت ماده می‌شود.
کلیدواژه‌ها: دپرنیل، ضایعه نخاعی، کنتوزیون
وصول مقاله: 30/9/88 اصلاحیه نهایی: 7/10/88 پذیرش مقاله: 7/10/88 |
|
| واژه‌های کلیدی: دپرنیل، ضایعه نخاعی، کنتوزیون |
|
|
متن کامل [PDF 820 kb]
(2963 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1388/10/21 | پذیرش: 1393/10/20 | انتشار: 1393/10/20
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
