زمینه و هدف: هدف اصلی از انجام این مطالعه، مقایسه تاثیر سه شیوه تمرین ترکیبی (قدرتی و استقامتی) بر سطوح سرمی آدیپونکتین و مقاومت به انسولین در زنان سالمند دارای اضافه وزن است.

روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 40 نفر از زنان سالمند (دامنه سنی: 82/0±34/60 سال، قد: 01/0±155سانتی­متر و وزن: 89/1±72/ 71 کیلوگرم) به روش هدفمند انتخاب شدند و بطور تصادفی در یکی از چهار گروه : تمرین استقامتی + قدرتی (E+S) (9n=)، قدرتی + استقامتی (S+E) (10n=)، ترکیبی چرخشی (CI) (12n=) و کنترل (9n=) قرار گرفتند. سطوح آدیپونکتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین اندازه گیری شدند. برنامه های تمرینی به مدت هشت هفته و سه روز در هفته انجام شد. از آزمون تی­وابسته جهت تغییرات درون گروهی و از آزمون آنالیز واریانس یک­طرفه جهت بررسی اختلاف بین گروه ها استفاده شد.

یافته­ها: پس از هشت هفته تمرین ترکیبی در مقایسه‌ی درون گروهی، در هر سه گروه تجربی کاهش معنی داری در وزن، BMI، درصد چربی بدن و گلوکز ایجاد شد(05/0>P). در مقایسه بین گروهی، تفاوت معنی داری در وزن (017/0=p ) و BMI (023/0=p ) و عدم تغییر معنی­داری در آدیپونکتین و مقاومت به انسولین مشاهده شد(05/0 <p).

نتیجه گیری: با توجه به نتایج، علارغم تغییرات مثبت در ترکیب بدن و درصد چربی بدن، هیچ کدام از سه روش تمرین ترکیبی تغییر معنی­داری در سطوح سرمی آدیپونکتین و مقاومت به انسولین در زنان سالمند دارای اضافه وزن ایجاد نکرد.

کلمات کلیدی:  تمرین ترکیبی، آدیپونکتین، مقاومت به انسولین، سالمندی

وصول مقاله :8/2/94 اصلاحیه نهایی:22/6/94 پذیرش:30/6/94