زمینه و هدف : ویتامین D از طریق سنتز پوستی با واسطه اشعه ماورا بنفش و غذا به بدن می‌رسد. ﻋﻠﻴرغم تابش بیشتر آفتاب در کشورهای آفتابی، ﺸﻴوع کمبود ویتامین D در این مناطق شیوع بالایی دارد.
روش بررسی : در این مطالعه پنج شهر با طول و عرض جغرافیایی متفاوت انتخاب و نمونه‌گیری به روش خوشه‌ای تصادفی انجام شد. نمونه‌های خون مربوطه سانتریفوژ و سرم‌های جمع‌آوری شده و جهت ارزیابی سطوح (OH) 25ویتامین D و PTH به آزمایشگاه مرکز تحقیقات غدد دانشگاه علوم پزشکی تهران (EMRC) ارسال شد. افراد سالم بدون ﺑﻴماری خاص در مطالعه وارد شدند. افراد مورد بررسی بر اساس سطح ویتامین D سرمی به هفت گروه تقسیم شد. بر این اساس آستانه درجات کمبود ویتامین D تعیین شد؛ سپس شیوع کمبود این ویتامین دراین مناطق بررسی شد.
یافته‌ها : در مجموع سطح سرمی ویتامین D در 5329 نفر ارزﻳابی شد و سه سطح آستانه برای زنان و دو تا برای مردان تعیین شد. شیوع کمبود ویتامین D در جمعیت مورد بررسی برآورد گردید. شیوع کمبود خفیف این ویتامین در زنان 2/27٪ و در مردان 25/37٪ مشاهده شد.کمبود متوسط یا شدید ویتامین D در زنان 85/47% و در مردان 75/34% بود.
نتیجه‌گیری : شیوع بالای کمبود ویتامین D در ایران مشابه نتاﻳج سایرمطالعات در خاورمیانه است. توجیه کمبود ویتامین D در این مناطق مستلزم مطالعات بیشتری است. طراحی برنامه‌های غنی سازی با ویتامین D در کشور توصیه می‌گردد.
کلید واژه‌ها : کمبود ویتامین D ، مقادیر طبیعی، PTH
وصول مقاله: 15/4/85 اصلاح نهایی: 7/6/85 پذیرش مقاله: 9/6/85
Moradzadeh K, Larijani B, Keshtkar A, Hossein Nezhad A, Rajabian R, Nabipoor I, et al . Normal values of Vitamin D and prevalence of Vitamin D deficiency among Iranian population. SJKU 2006; 10 (4) :22-42 URL: http://sjku.muk.ac.ir/article-1-196-fa.html
مرادزاده کامران، لاریجانی باقر، کشتکار عباسعلی، حسین نژاد آرش، رجبیان رضا، نبی پور ایرج، و همکاران. و همکاران.. مقادیر نرمال ویتامین D و شیوع کمبود ویتامین D در ایرانیان. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي كردستان. 1384; 10 (4) :22-42
