چکیده

  زمینه و هدف : زنان دچار نارسائی مزمن کلیه، پس از پیوند کلیه می‌توانند قدرت باروری خود را باز یابند. در چنین حاملگی‌هائی، خطرات بالقوه داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی را بر روی سیر حاملگی و جنین در حال تکامل، باید مد نظر داشت، گزارشاتی از بروز مالفورماسیونهای جنینی، زایمان زودرس، سقط و عقب ماندگی رشد داخل رحمی وجود دارد. این مطالعه به منظور بررسی وضعیت حاملگی در زنان دارای کلیه پیوندی در مرکز پیوند کلیه بیمارستان چهارمین شهید محراب کرمانشاه طراحی گردید.

  روش بررسی : در این مطالعه توصیفی- تحلیلی پرونده کلیه زنانی (225 مورد) که طی سالهای 78-68 13 پس از عمل پیوند کلیه حامله شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت و اطلاعات شامل سطح کراتی نین سرم و فشار خون در طی حاملگی، سن مادر در هنگام حاملگی و فاصله پیوند کلیه تا تولد کودک و بروز رد حاد کلیه پیوندی، استخراج گردید. همچنین کودکان این مادران در دو نوبت به فاصله شش ماه مورد معاینه قرار گرفته و از نظر رشد و تکامل و وجود مالفورماسیونهای آشکار بررسی شدند.

  یافته‌ها : جمعاً 11 مورد حاملگی در 9 زن دارای کلیه پیوندی، اتفاق افتاده بود. از این حاملگی‌ها، یک مورد (9%) منجر به سقط گردید. رژیم داروئی سرکوب کننده سیستم ایمنی در 3 مورد (30%) سیکلوسپورین A و استروئید و در 7 مورد (70%) سیکلوسپورین A و آزاتیوپرین و استروئید بود. متوسط فاصله زمانی بین پیوند کلیه تا تولد کودک 67/15 ± 6/24 ماه و متوسط سن مادران در هنگام حاملگی 74/5 ± 22/27 سال بود. متوسط فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و سطح کراتی نین سرم درحین حاملگی با قبل از حاملگی تفاوت معنی‌داری نداشت. موردی از رد حاد پیوند کلیه یا حوادث مهم حاملگی مشاهده نگردید. از 4 کودکی که جهت معاینه مراجعه نمودند 3 مورد (75%) پسر و 1 مورد ( 25%) دختر بودند. حاملگی در 3 مورد (75%) ناخواسته و در 1 مورد (25%) خواسته بود. متوسط وزن هنگام تولد کودکان 47/0 ± 62/2 کیلوگرم بود و در 1 مورد نوزاد وزن کم هنگام تولد داشت (25%). هر 4 کودک از نظر رشد فیزیکی و روند تکامل طبیعی بودند و هیچگونه مالفورماسیون آشکار در آنها مشاهده نشد.

  نتیجه‌گیری : هر چند داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی می‌توانند از جفت عبور کرده و خطرات بالقوه‌ای را متوجه مادر و جنین در حال تکامل نمایند، این بررسی درکنار بررسیهای مشابه، نشان می‌دهد که چنانچه قبل از وقوع حاملگی، شرایط لازم در نظر گرفته شود و حاملگی توسط تیمی مجرب از پزشکان با تخصص‌های گوناگون تحت کنترل باشد، اینگونه حاملگی‌های پر خطر، می‌توانند منجر به تولد نوزاد سالم گردند و بر روی عملکرد کلیه پیوندی نیز تأثیر سوء نداشته باشند.