[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اول سایت مجله::
صفحه اول سایت دانشگاه::
اطلاعات مجله::
اعضای دفتر مجله::
نمایه‌های مجله::
آرشیو مقالات::
راهنمای نویسندگان::
راهنمای داوران::
ثبت نام و ارسال مقاله::
امکانات سایت مجله::
واحد علم سنجی دانشگاه::
مقالات مرتبط::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
نظرسنجی
نظر شما در مورد مقالات مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان چیست؟
ضعیف
متوسط
خوب
عالی
   
..
شاخص های استنادی مجله

Citation Indices from GS

AllSince 2019
Citations95955933
h-index3927
i10-index251153

 
..
کتابخانه مرکزی دانشگاه علوم پزشکی کردستان
AWT IMAGE
..
معاونت تحقیقات و فن آوری
AWT IMAGE
..
SCImago Journal & Country Rank
:: مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان - شماره 4 سال 1403- در حال چاپ ::
برگشت به فهرست مقالات برگشت به فهرست نسخه ها
ارتباط بین پلیمورفیسم ژن گیرنده هیستامین نوع 4 (rs11662595) و پاسخ به داروهای آنتی‌هیستامینی H1 در بیماران مبتلا به کهیر مزمن ایدیوپاتیک
ابراهیم محمدی1 ، فخرالدین کریم پور1 ، رامین لطفی1 ، فاطمه زمانی1 ، عباس آقایی1 ، رسول نصیری کالمرزی 2
1- دانشگاه علوم پزشکی کردستان
2- دانشگاه علوم پزشکی کردستان ، rasool_nsr@yahoo.com
چکیده:   (464 مشاهده)
زمینه و هدف:  کهیر مزمن یک بیماری پوستی آلرژیک شایع است که با خارش و راشهای پوستی با یا بدون آنژیودم که برای بیش از 6 هفته باقی می‌مانند، مشخص می‌شود. هدف از این مطالعه‌، بررسی فرآوانی پلیمورفیسم  ژنتیکی 11662595rs SNP در ژن گیرنده هیستامین 4 (HRH4) در افراد مبتلا به کهیر مزمن و پاسخ آنها به درمان با آنتی‌هیستامین و عوارض جانبی آن بود.
مواد و روش­ها: تعداد 130 بیمار دارای علائم بالینی کهیر مزمن ایدیوپاتیک (CIU) که به بیماری عفونی یا التهابی دیگری مبتلا نبودند، برای مطالعه انتخاب شدند. با رضایت بیماران، حدود 5 میلی‌لیتر خون محیطی برای برای استخراج DNA (در لوله CBC) و اندازه‌گیری میزان IgE (در لوله همولیز فاقد ضدانعقاد) از هر بیمار گرفته شد. تعیین ژنوتیپ 11662595rs SNP با روش PCR-RFLP، و سطح سرمی Total IgE با روش الایزا اندازه‌گیری شد. نمره شدت بیماری در هفته‌های اول و دوازدهم پس از درمان و عوارض جانبی داروهای آنتی‌هیستامین برای همه بیماران مشخص گردید.
یافته‌ها: فراوانی پلیمورفیسم  واریانت 11662595rs ژن HRH4  در بیماران مبتلا به کهیر مزمن شرکت‌کننده در مطالعه 7/17 درصد محاسبه گردید. با توجه به پیگیری‌های انجام شده در مورد سیر پاسخ به درمان در طول 12 هفته، بیماران کهیر مزمن که دارای واریانت 11662595rs ژن HRH4 بودند، پاسخ به درمان متفاوتی نسبت به بیماران بدون این واریانت نداشتند. با این حال، بر اساس پیگیری‌های انجام شده طی 12 هفته، بیماران دارای این واریانت پاسخ متفاوتی به درمان آنتی هیستامینی نسبت به بیماران بدون واریانت نشان ندادند. تنها متغییری که در افراد دارای واریانت ژن HRH4  به طور معنی داری بیشتر از افراد فاقد این واریانت بود، سطح سرمی دی دایمر بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه در هیچکدام از پارامترهای بررسی شده تفاوتی بین بیماران دارای SNP طبیعی و پلیمورفیسم  ژن HRH4 دیده نشد، فاقد اهمیت در پاسخ به داروهای آنتی‌هیستامین H1 بوده بایستی برای یافتن پاسخ‌های ژنتیکی فردی به داروهای آنتی‌هیستامین سایر ژن‌های درگیر در مسیر پاسخ به این داروها را مورد بررسی قرار داد.
 
واژه‌های کلیدی: کهیر مزمن، داروی آنتی‌‌هیستامین، گیرنده هیستامین-4 (HRH4)، پلیمورفیسم ژنتیکی
     
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: پزشکی- کودکان
دریافت: 1401/7/22 | پذیرش: 1403/1/28
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA

Ethics code: IR.MUK.REC.1401.097


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
برگشت به فهرست مقالات برگشت به فهرست نسخه ها
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان Scientific Journal of Kurdistan University of Medical Sciences
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان Scientific Journal of Kurdistan University of Medical Sciences
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 46 queries by YEKTAWEB 4660