وحید مقدم، دکتر مقصود پیری، دکتر محمد علی آذربایجانی، دکتر حسن متین همایی،
دوره ۲۲، شماره ۳ - ( ۵-۱۳۹۶ )
چکیده
زمینه و هدف: هدف از این تحقیق تعیین اثر حفاظتی تمرین هوازی بر سرطان پستان بواسطه پروتئین TGF-β و ژن Smad-۳ و MMP۲ در موش های ماده بود.
روش بررسی: تعداد ۲۴ سر موش ماده نژاد بالبسی پس از توموری شدن بوسیله رده سلولی MC۴-L۲ در قالب دو گروه تمرین تداومی هوازی و کنترل در شرایط استاندارد مورد مطالعه قرار گرفتند. برنامه تمرین تداومی هوازی شامل۶۰ دقیقه دویدن روی تردمیل با شدت ۶۵- ۶۰ درصد VO۲max، پنج روز در هفته به مدت ۱۰ هفته بود. حجم تومور به صورت هفتگی بوسیله کولیس و با استفاده از فرمول جونز محاسبه شد. میزان پروتئینTGFβ به روش Western Blot و بیان ژن Smad و mmp۲ در نمونه ها به روش Real Time PCR اندازه گیری شد. دادهها به روش تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی LSD در سطح معنیداری ۰۵/۰>P تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد تمرین استقامتی هوازی موجب افزایش معنادار میانگین بیان Smad-۳ در بافت تومور در گروه استقامتی نسبت به گروه کنترل شد (۰۳۳/۰=P). همچنین نتایج نشان داد تمرین استقامتی هوازی موجب کاهش معنادار میانگین بیان MMP-۲ در بافت تومور در گروه استقامتی نسبت به گروه کنترل شد (۰۴۴/۰=P). علاوه بر این، نتایج نشان میدهد ده هفته تمرین استقامتی هوازی موجب افزایش معنادار میانگین مقادیر پروتئین TGF-β در بافت تومور نسبت به گروه کنترل شد (۰۰۰/۰=P).
نتیجهگیری: با توجه به یافته های تحقیق حاضر به نظر می رسد، تمرین استقامتی هوازی احتمالاً می تواند مداخله موثری برای کاهش پیشروی سرطان پستان باشد.
کلمات کلیدی: سرطان پستان، تمرین تداومی هوازی، TGF-β ، Smad-۳، MMP۲
وصول مقاله:۲۳/۵/۹۵ اصلاحیه نهایی:۱۰/۸/۹۵ پذیرش:۱۶/۸/۹۵