---

 �

---

زمینه و هدف: روتا ویروس یکی از مهمترین عوامل ایجاد اسهال حاد در کودکان زیر ۵ سال می‌باشد. از این رو بررسی نمونه‌های اسهالی کودکان جهت تشخیص میزان شیوع روتاویروس، تعیین ژنوتایپ غالب به دلیل جلوگیری از مصرف نابجای آنتی‌بیوتیک و استفاده از واکسن ضروری به نظر می‌رسد. هدف این مطالعه بررسی میزان شیوع روتاریروس و ژنوتایپ غالب آن در جمعیت کودکان زیر ۵ سال مبتلا به اسهال حاد در تبریز می‌باشد. روش بررسی: در طی یک سال (۸۵-۱۳۸۴)، در کل ۲۱۳ نمونه از تمام کودکان زیر ۵ سال مبتلا به اسهال حاد مراجعه‌کننده به مرکز طبی کودکان تبریز، جمع‌آوری و آزمایش الایزا جهت بررسی وجود آنتی‌ژن گروه A روتاویروس انجام شد. سپس نمونه‌های مثبت در کوتاه‌ترین زمان ممکن تحت شرایط استاندارد به آزمایشگاه دایره تحقیقات ناشی از غذا منتقل شدند و برای تعیین تایپهای G و P از RT-PCR استفاده شد. یافته‌ها: از کل ۲۱۳ نمونه جمع‌آوری شده، ۱۱۳ نمونه از نظر آنتی‌ژن روتاویروس گروه A مثبت بودند، شیوع عفونت روتاویروس در جمعیت مورد بررسی ۵۴% بود. تعیین ژنوتایپ با آزمایش RT-PCR نشان داد که از این تعداد نمونه ۹/۴۲%G۴، ۴/۲۱% G۱، ۳/۱۷% G۱+G۴، ۱/۵% ,G۲+G۴ ۱/۳% G۲ و ۱/۳% G۱+G۲+G۴ و یک مورد (۱%) G۴+G۹. در مورد P تایپ، ۴/۶۸% P[۸]، ۲/۱۲% P[۸+۴] ، ۲/۱۲% P[۴] و ۲% P[۶] تعیین شدند. نتیجه‌گیری: یافته‌های ما شیوع بالا عفونت با روتاویروس را نشان می‌دهد بنابراین پیشنهاد می‌گردد در بررسی علت اسهال در کودکان روتاویروس مورد توجه بیشتری قرار گیرد، همچنین شایعترین ژنوتایپ G۴ P[۸] می‌باشد که می‌تواند راهنمای جهت استفاده از واکسن باشد. کلید واژه‌ها: اسهال، روتاویروس، ژنوتیپ، تبریز وصول مقاله: ۲۱/۳/۸۷ اصلاح نهایی: ۲۰/۱۱/۸۷ پذیرش مقاله: ۱/۱۲/۸۷

---

زمینه و هدف: ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) عامل یکی از شایعترین عفونتهای ویروسی منتقله از راه جنسی است که نقش ان در ابتلا به سرطان دهانه رحم به اثبات رسیده است. هدف از این مطالعه تعیین حضور ویروس پاپیلومای انسانی و بررسی فراوانی ژنوتیپ های ان در مبتلایان به ضایعات ژنیتال در زنان مراجعه کننده به کلینیک زنان شهر سنندج میباشد.
روش بررسی: مطالعه حاضر، یک مطالعه توصیفی - تحلیلی بود که در ان از ضایعات ژنیتال ۵۰ نفر از زنان مراجعه کننده به کلینیکهای شهرستان سنندج از تاریخ بهمن ۱۳۹۴ لغایت بهمن ۱۳۹۵ نمونه برداری انجام و به بخش مولکولی ازمایشگاه ارسال شدند و با استفاده از روش PCR از نظر حضور  HPV و تعیین چهار ژنوتیپ ۱۶ ,۱۸ (پر خطر) و ۱۱ ,۶ (کم خطر) مورد بررسی قرار گرفتند. همزمان با تهیه نمونه از بیماران با تکمیل پرسشنامه ای که از قبل تهیه شده بود اطلاعات دموگرافیک و ریسک فاکتورها ثبت شد. داده ها توسط نرم افزار spss و با استفاده از آمار توصیفی آنالیز شدند و جهت بررسی ارتباط ریسک فاکتورها با عفونت HPV  از تست فیشر استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد در ۵۶%  نمونه های مورد مطالعه ژنوم HPV شناسایی گردید. فراوانی ژنوتیپهای حاضر در کل نمونه ها شامل ۳۲%  ، ۱۲% ، ۶% و ۲%  به ترتیب برای ژنوتیپ های ۶ ، ۱۸ ، ۱۶ و ۱۱ بودند. عفونت توام تیپ های ۱۶ و ۱۸ در ۴% از نمونه ها دیده شد . همچنین میانگین سنی افراد HPV مثبت ۸,۷±۳۴,۰۷ سال و میانگین سن اولین تماس جنسی ۴.۸±۲۱,۲۲ سال بوده است. بین ریسک فاکتورهای بررسی شده با عفونت HPV  ارتباط معنی دار اماری مشاهده نشد (۰۵/۰<P) .
نتیجه گیری: از آنجا که عفونت با این ویروس گاهی علامتی ندارد و با توجه به شیوع بالای آن در این مطالعه و سایر مطالعات تشخیص به موقع بخصوص ژنوتیپ های ۱۶ و ۱۸ و درمان سریع آن می تواند از تبدیل این زخم ها به مشکلات پیشرفته مانند سرطان جلوگیری نماید.
 

---

زمینه و هدف: روش های مختلفی برای تعیین ژنوتیپ در پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی وجود دارد. روش PCR با استفاده از پرایمر های دو جفتی (PCR-CTPP) روشی مناسب، کم هزینه، سریع برای تعیین ژنوتیپ پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی (SNPs) است که نسبت به سایر روش‌ها در زمان و هزینه صرفه‌جویی می‌کند. در روشPCR-CTPP، محصولات اختصاصی آلل ژن مورد نظر به‌صورت انتخابی با اضافه کردن دو جفت پرایمر به همراه میکس معمول PCR در یک لوله تکثیر می‌شوند. چهار پرایمر وابسته به آلل شامل، پرایمر F۱ (سنس) و R۱ (آنتی سنس) برای یک آلل که پرایمر R۱ نوکلئوتید آنتی سنس را در انتهای ۳′ خود دارد و پرایمرهای F۲ (سنس) و R۲ (آنتی سنس) برای آلل دیگر که F۲، نوکلئوتید سنس را در انتهای ۳′ خود دارد. در  PCR-CTPPسه محصول با سایزهای مختلف تکثیر می‌شوند که امکان تعیین ژنوتیپ SNP را در ژل الکتروفورز فراهم می‌کند. به منظور افزایش تکرارپذیری و دقت نتایجPCR-CTPP ، بهتر است قبل از تعیین ژنوتیپ نمونه، پروتکل این روش بهینه گردد. هدف این مطالعه مروری بر استراتژی‌های استفاده شده برای کاربرد بهینه و ذکر معایب و مزایای روش PCR-CTPP در مطالعات تعیین ژنوتیپ پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی است.
مواد و روش‌ها: مقالات مرتبط با روش PCR-CTPP از پایگاه های داده‌ای مانند ISI web of Science، Science direct ، Pubmed، Google scholar، SID و Scopus جستجو شد.
یافته‌ها: برای کارایی بیشتر و تکرارپذیری روش CTPP پیشنهاد می‌شود با الگوریتم و نرم افزارهای اختصاصی طراحی پرایمر، به اختصاصیت و یکسانی دماهای ذوب پرایمرهای طراحی شده توجه کرد.
نتیجه‌گیری: استراتژی های بهینه سازی نسبت غلظت پرایمرهای داخلی و خارجی، اضافه کردنی مواد افزودنی تقویت کننده تکثیر به میکس واکنش PCR و استفاده از برنامه touchdown نیز پیشنهاد می شود.