|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
۱ نتیجه برای پاراتیروئیدکتومی
نوین نیک بخش، فاطمه امیری، سکینه کمالی آهنگر، سپیده سیادتی، محمد رعنائی،
دوره ۲۹، شماره ۳ - ( ۵-۱۴۰۳ )
چکیده
سابقه و هدف: هیپرپاراتیروئید اولیه منجر به افزایش ترشح هورمون پاراتیروئید و هیپرکلسمی می‌شود. ضایعات پاراتیروئید اغلب به‌صورت آدنوم، هیپرپلازی و کارسینوم می‌باشد. هدف از این تحقیق، بررسی تظاهرات بالینی، یافته‌های پاتولوژیک و چگونگی پاسخ به درمان در بیماران با پاراتیروئیدکتومی می‌باشد.
مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی(۱۳۹۶-۱۳۸۱)، از ۳۷ پرونده بیماران پاراتیروئیدکتومی شده در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بابل، اطلاعات مرتبط با سن، جنس، مقادیر قبل و بعد از عمل شاخصهای آزمایشگاهی و پاتولوژی ضایعات و روش جراحی استخراج و جمع‌آوری شد. دادهها با استفاده از نرم‌افزار ۲۰-SPSS و شاخصهای آمار توصیفی، آزمونهای آماری دقیق فیشر و ویلکاکسون تجزیه و تحلیل شدند ۰/۰۵>P.
یافته‌ها: اکثریت بیماران، زن(۵۷/۶۷%) بودند و میانگین سنی ۲۷/۱۵±۱۳/۴۷ سال بود. بیماری بیشتر با وقوع تظاهرات اسکلتی(۲۸/۴۵%) بروز یافت. آدنوم بیشترین نوع ضایعه در رادیولوژی(۳۷/۷۸%) و همچنین پاتولوژی(۴۱/۶۳%) و روش جراحی غالب، برش و بررسی یک طرفه(۸۶/۶۴%) بود. ارتباط آماری معنیداری بین نوع ضایعه پاتولوژی با گروه سنی (۰/۰۳۷=P) و جنس(۰/۰۱۳=P)) بیماران مشاهده شد. موفقیت جراحی پاراتیروئیدکتومی بر اساس مقادیر قبل و بعد از عمل دو شاخص کلسیم (۰/۰۰۱>P) و پاراتورمون(۰/۰۰۱>P)، معنیدار ارزیابی شد.
نتیجه‌گیری: بیماری هیپر‌پاراتیروئیدی اولیه در ایران یک اختلال علامت‌دار است که بیشتر با علائم استخوانی تظاهر می‌یابد و جراحی پاراتیروئیدکتومی روش قطعی درمان است. بهبود علائم استخوانی، اندازه‌گیری کلسیم و پاراتورمون به عنوان شاخص ارزیابی بهبود در این بیماران میتواند در نظر گرفته شود.
|
|
