مهسا بیاتی، معصومه زرگران، عباس مقیم بیگی،
دوره ۲۶، شماره ۷ - ( ۱۱-۱۴۰۰ )
چکیده
سابقه و هدف: لیکن پلان دهانی (Oral lichen planus) و ضایعه لیکنوئید دهانی(Oral lichenoid lesion) بعنوان ضایعات پیش بدخیم با قابلیت تبدیل شدن به اسکواموس سل کارسینومای دهانی (Oral squamous cell carcinoma) پیشنهاد شده اند. اگرچه پتانسیل بدخیمی آنها مورد اختلاف نظر میباشد. از آنجا که تغییرات در تکثیر سلولی و آپوپتوزیس شاخصه وقوع بدخیمی بشمار میروند هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای شاخص آپوپتوتیک و میتوتیک در لیکن پلان، ضایعه لیکنوئید و اسکواموس سل کارسینومای حفره دهان به روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین (H&E) بود.
روش بررسی: شاخص آپوپتوتیک (AI) و شاخص میتوتیک (MI) در لامهای H&E ۲۰ نمونه هیپرپلازی اپیتلیالی ( گروه A) ، ۲۹ نمونه OLP (گروه B)، ۱۳ نمونه OLL (گروهC) و ۲۸نمونه OSCC(گروه D) تعیین شد.
یافته ها: AI و MI بین ۴ گروه مورد مطالعه تفاوت آماری معنی داری داشت (۰/۰۰۱˂p). در بررسی دو به دویی گروهها، AI فقط بین گروه B و C تفاوت معنادار نداشت(۰/۵۲p = ). همچنین تفاوت MI بین گروههای BوC، AوB، و همچنین AوC معنادار نبود(۰/۰۵p>).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد شاخصهای آپوپتوتیک و میتوتیک در OLP و OLL بطور معناداری کمتر از OSCC است که احتمالا میتواند بدلیل ماهیت متفاوت این دو ضایعه از OSCC باشد. گرچه بنظر می رسد این نتایج تغییر بدخیمی در OLP و OLL را پیشنهاد نمیکنند اما نتیجه گیری قطعی در این خصوص مستلزم انجام مطالعات بیشتر و جامع ترمیباشد.
