اعظم علوی ، ندا پروین ، تهمینه صالحیان، دكتر وحید سمیع پور ،
دوره ۱۵، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۸۹ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: آنچه که در درمان یک بیماری مزمن چون دیابت دارای اهمیت است علاوه بر کنترل علایم بیماری، بهبود کیفیت زندگی بیمار است. زحمتی که یک بیماری مزمن چون دیابت بر شخص تحمیل می‌کند مسئله‌ای است که تنها از دیدگاه پزشک و پرستار قابل شناسایی نبوده و با آنچه بیمار احساس می‌کند بستگی دارد. تأثیر دیابت و عوارض ناشی از آن بر روی کیفیت زندگی هنوز ناشناخته باقی مانده و مطالعات انجام شده بر روی کیفیت زندگی بیماران دیابت محدود است. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه‌ای کیفیت زندگی کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت تیپ ۱ از دو دیدگاه خود و والدینشان با گروه کنترل انجام شد.
روش بررسی: در یک مطالعه "کوهورت تاریخی" کیفیت زندگی کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت تیپ ۱ از دیدگاه خود و والدینشان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی- درمانی مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌های کیفیت زندگی (PedSQL) در دو دیدگاه کودکان و والدین در چهار بعد جسمی (۸ سؤال)، عاطفی (۵ سؤال)، اجتماعی (۵ سؤال) و عملکرد مدرسه (۵ سؤال) بود. داده‌ها با استفاده از روشهای آمار استنباطی (آزمون تی مستقل، من‌ویتنی و همبستگی اسپیرمن) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: بین میانگین نمره کلی کیفیت زندگی کودکان و نوجوانان دیابتی و گروه سالم تفاوت معنیداری وجود نداشت، اما در بعد جسمی این تفاوت معنی‌دار بود. دیدگاه والدین نشان داد که والدین کودکان دیابتی نسبت به والدین گروه سالم نگرانی بیشتری داشتند و کیفیت زندگی کلی و همچنین در ابعاد جسمی، عاطفی و اجتماعی بین نمره والدین گروه دیابتی و سالم تفاوت کاملاً معنی‌دار بود (۰۰۱/۰p<).
نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش نشان داد که دیدگاه کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت در حیطه جسمی با گروه سالم متفاوت می‌باشد. همچنین از دیدگاه والدین کودکان و نوجوانان دیابتی کیفیت زندگی فرزندانشان بویژه در سه بعد عاطفی و جسمی و اجتماعی در مقایسه با والدین گروه سالم متفاوت می‌باشد. لذا توصیه می‌شود برنامه‌هایی به منظور ارتقاء سطح بهداشت روان این بیماران و خانواده آنها در کنار مراقبتهای درمانی ارائه گردد.
کلید واژه‌ها: کیفیت زندگی، دیابت، کودکان، نوجوانان، والدین
وصول مقاله: ۲۳/۸/۸۸ اصلاحیه نهایی: ۲۱/۱/۸۹ پذیرش مقاله: ۲۵/۲/۸۹
محسن شمس، محمد فرهادی، مصطفی ملکی، صدیقه شریعتی نیا، سعید محمودیان،
دوره ۲۵، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: سواد سلامت را توانایی افراد، جوامع و گروه‌ها برای کسب، درک و بهکارگیری اطلاعات پایه و خدمات مورد نیاز برای بازیابی، حفظ و ارتقای سلامت تعریف میکنند. این مطالعه با هدف سنجش سواد سلامت مرتبط با گوش و شنوایی نوجوانان و جوانان ایرانی طراحی و اجرا شد.
مواد و روش ها: با توجه به نبود ابزار اختصاصی برای سنجش سواد سلامت مرتبط با گوش و شنوایی، ابتدا پیش‌نویس پرسشنامه تدوین و روایی آن از طریق برگزاری نشست خبرگان و محاسبه نسبت و شاخص روایی محتوا تائید شد. همبستگی درونی پرسشنامه با محاسبه آلفاکرونباخ و پایایی آن با روش آزمون-بازآزمون مورد تائید قرار گرفت. پس از نهاییشدن ابزار، سواد سلامت گوش و شنوایی ۴۸۹۰ نفر از جوانان و نوجوانان ایرانی اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: در این مطالعه ۴۵/۹ درصد را مردان و ۵۴/۱ درصد را زنان تشکیل دادند و میانگین و انحراف معیار سن آنها ۳ ± ۱۷ سال بود. میانگین نمره سواد سلامت گوش و شنوایی ۳/۷۵± ۳۰/۸۱ بود. سواد سلامت گوش و شنوایی در ۲/۸درصد از نمونه‌های مورد مطالعه کافی و در ۹۷/۲ درصد ناکافی بود. اختلاف آماری معنیداری در وضعیت سواد سلامت گوش و شنوایی در افراد با سن، جنسیت، تعداد سالهای تحصیل، شغل، وضعیت تأهل و درآمد متفاوت مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: سطح کلی سواد سلامت مرتبط با گوش و شنوایی در جوانان و نوجوانان ایرانی و نیز مهارت‌های جستجو، درک و ارزیابی و بهکارگیری اطلاعات و خدمات سلامت پایین است.
خانم شیوا خدارحمی، دکتر زینب توکل، دکتر معصومه سیمبر،
دوره ۲۷، شماره ۳ - ( ۵-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: نوجوانان، گروه آسیب پذیری هستند که یک سوم از تمام موارد جدید ابتلا به ایدز و نرخ بالاتر سوءاستفاده جنسی را تجربه میکنند. طبق شواهد، سوءاستفاده جنسی از نوجوانان، اثرات کوتاه مدت و بلندمدتی بر کارکردهای روان‌شناختی آنان دارد؛ لذا مطالعه حاضر جهت انجام مروری بر عوارض تجاوز جنسی در نوجوانان و بازتوانی آن انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه با جستجو در پایگاههای اطلاعات فارسی و انگلیسی شامل Elsevier, Proquest, UpToDate, Scopus, Magiran, Irandoc, SID, Iran medex, Sciencedirect, Ebsco, Pubmed, Google Scholar انجام گرفت. برای استخراج مقالات مرتبط از کلیدواژه های تجاوز جنسی، نوجوانان، پیشگیری، بازتوانی استفاده شد. در این پژوهش مقالات چاپ شده از ژانویه ۲۰۰۰ تا دسامبر ۲۰۲۰ که با هدف بررسی عوارض و بازتوانی در تجاوز جنسی به نوجوانان انجام شده بودند، مورد توجه قرار گرفتند. معیارهای ورود مطالعات به تحقیق شامل نگارش به زبان فارسی یا انگلیسی، کار در زمینه تجاوز جنسی در گروه سنی نوجوانان، گزارش عوارض و بازتوانی تجاوز جنسی در نوجوانان و انتخاب روش صحیح انجام کار در مطالعات بود.
یافته‌ها: از بین ۵۹ مقاله مرتبط تعداد ۴۱ مقاله به دلیل عدم بیان عوارض و یا بازتوانی تجاوز جنسی در نوجوانان، کنار گذاشته و در نهایت ۱۸ مطالعه وارد پژوهش مروری حاضر شدند. برای جمع آوری اطلاعات، مقالات به دقت بررسی و نتایج استخراج شد. مطالب بیان شده در مطالعات شامل بیماری‌های منتقله جنسی، سوءمصرف مواد و الکل، بارداری ناخواسته و سقط، اختلالات روان‌شناختی، رفتار جنسی پرخطر، درمان و بازتوانی نوجوان مورد تجاوز جنسی و آموزش جنسی به نوجوانان بود.
نتیجه‌گیری: لازم است برنامه های برای پیشگیری از تجاوز جنسی در نوجوانان و ارائه راهکارهای مناسب جهت بازتوانی قربانیان جنسی در نظر گرفته شود از جمله آموزش بهداشت باروری در مدارس، آگاهی جامع مبتنی بر جامعه و بحث آزاد در مورد روابط جنسی و مسائل بهداشت باروری با نوجوانان در سطح خانواده و مدرسه.
