دكتر جعفر نوروز زاده، غلامعلی حفیظی، دكتر محمد حسن خادم انصاری، دكتر کامران کیوان پژوه،
دوره ۱۱، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۸۵ )
چکیده
زمینه و هدف: مبتلایان به دیابت نوع ۲ در معرض افزایش خطر گسترش عوارض قلبی عروقی، نفروپاتی و نوروپاتی می‌باشند. این خطر بوسیله فاکتورهای شایع نظیر فشار خون بالا و دیس‌لیپیدمی کاملاً قابل توصیف نیست. از این رو پیشنهاد شده است که استرس اکسیداتیو می‌تواند توضیحی را برای عوارض تسریع شده در دیابت تیپ ۲ ارائه دهد. هدف از این مطالعه تعیین وضعیت اکسیدانتی و آنتی اکسیدانتی بیماران دیابتی تیپ ۲ بدون عوارض می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه مورد- شاهدی ۲۰ بیمار دیابتی تیپ ۲ فاقد هرگونه عوارض (۷/۰±۲/۴۴ سال ۷ مرد و ۱۳ زن) و هچنین ۲۰ فرد غیر دیابتی بعنوان گروه شاهد (۹/۰±۲/۴۳ سال ۱۲ مرد و ۸ زن) انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری مالون دی‌آلدئید، توتال گلوتاتیون، آنزیمهای کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز از روشهای اسپکتروفتومتری و برای اندازگیری ویتامین E از روش HPLC استفاده گردید. ارزیابی داده‌ها از طریق نرم افزار version ۱۰ SSPS-Win انجام گرفت.
یافته‌ها: سطح توتال گلوتاتیون و همچنین نسبت ویتامین E به تری‌گلیسرید در بیماران دیابتی تیپ ۲ پائین‌تر از گروه کنترل بود، به ترتیب: ۵/۱۵±۸/۱۴۸ mol/L در مقابل ۴/۵۴±۹/۱۹۲ mol/L ۰۵/۰p< و ۶/۱±۴/۱۴ mol/mmol در مقابل ۱/۱±۰/۱۷ mol/mmol ۰۵/۰p<. سطح مالون دی آلدئید در بیماران دیابتی بالاتر از گروه کنترل بود به ترتیب: ۷/۱۰±۱/۱۹۶ nmol/L در مقابل ۴/۲۰±۲/۱۷۵ nmol/L. مقدارکاتالاز و میزان فعالیت سوپر اکسید دیسموتاز در بیماران دیابتی با گروه کنترل متفاوت بود به ترتیب: ۳/۶۵±۹/۵۷۱ g/L در مقابل ۴/۶۷±۱/۵۴۱ g/L و۰۶/۰±۲۹/۰ OD در مقابل ۰۱/۰±۲۶/۰ OD، البته این تغییرات معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که استرس اکسیداتیو در بیماران دیابتی تیپ ۲ بدون عوارض در مقایسه با گروه کنترل تغییر یافته است و این فرضیه را که استرس اکسیداتیو قبل از بروزعوارض دیابتی ایجاد می‌گردد، تقویت می‌کند.
وصول مقاله: ۲۹/۳/۸۴ اصلاح نهایی: ۳۰/۱/۸۵ پذیرش مقاله: ۱۸/۲/۸۵
