دكتر محسن پرویز، دكتر شهریار غریب زاده، شهره عبادیان، محمد حسین طاهری،
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۸۵ )
چکیده
زمینه و هدف: از آن جایی که سیستم عصبی انتریک پیچیده است و نیاز به شناخت بیشتری دارد لذا، تصمیم گرفتیم که فعالیت میو الکتریکی روده باریک را به جهت شناخت بهتر سندرم روده تحریک‌پذیر، با استفاده از شبکه‌های عصبی مصنوعی مدل‌سازی کنیم چون بر اساس اطلاعات تجربی، در این بیماری میزان سروتونین در سیستم عصبی انتریک افزایش یافته است و سیستم عصبی انتریک نیز بیش از اندازه فعال و حساس می‌شود، هدف این تحقیق اثبات موضوع پیش گفته با مدل سازی ریاضی بود.
روش بررسی: از برنامه نرم افزاری MTLAB ۶,۵ در این پروژه استفاده شد. از جعبه ابزار شبکه عصبی برای این کار استفاده شد و شبکه‌های عصبی مصنوعی که معادل شبکه عصبی انتریک بودند طراحی شدند.
یافته‌ها: با استفاده از شبکه‌های عصبی مصنوعی اندازه دامنه، زمان و تعداد اسپایک ها در شکل منحنی های فعا لیت میو الکتریکی روده باریک به دست آمد که با اطلاعات تجربی مطابقت داشت.
نتیجه‌گیری: با استفاده از شبکه‌های عصبی مصنوعی توانستیم اثر افزایشی سروتونین را در ایجاد اختلالات حرکتی در سندرم روده تحریک پذیر، به عنوان پاتوفیزیولوژی این بیماری مورد تائید قرار دهیم. این تحقیق میتواند راهگشای مسیری برای طراحی شبکه های عصبی دیگری به منظور بررسی اثرات احتمالی داروها و یافتن روشهای مؤثرتری در درمان سندرم روده تحریک پذیر باشد.
وصول مقاله: ۹/۴/۸۴ اصلاح نهایی: ۲۰/۹/۸۴ پذیرش مقاله: ۱۱/۱۰/۸۴
دکتر اصغر توفیقی، سمانه داستاه، سولماز بابایی، جواد نوزاد گجین،
دوره ۱۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه ومقدمه: ارتعاش کل بدن به عنوان یک رویکرد ورزشی و روش درمانی غیردارویی در توسعه آمادگی قلبی عروقی کاربرد دارد.
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ارتعاش کل بدن بر اکسیژن مصرفی بیشینه، درصد چربی، پروفایل چربی و سروتونین در جانبازان سالمند بود.
روش بررسی: بر اساس یک طرح مداخله ای، ۴۰ نفر جانباز ۲۵ درصد با دامنه سنی۶۵-۵۵ سال به روش غیر احتمالی انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه ۲۰ نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تجربی در یک دوره ۱۲ هفتگی تمرین ارتعاش کل بدن با فرکانس ۳۵-۳۰ هرتز و دامنه ۷/۱ میلی‌متر شرکت کردند. گروه شاهد در طی این دوره، فعالیت بدنی منظمی نداشت. مقادیر سروتونین، VO۲max، درصدچربی و پروفایل چربی قبل و بعد از تمرین برای هر دو گروه اندازه‌گیری شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی همبسته و تی مستقل در سطح خطای آلفای ۵ درصد و توسط نرم‌افزارSPSS نسخه ۱۸ انجام شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد پس از ۱۲ هفته تمرین ارتعاش کل بدن، درصد چربی، شاخص توده بدنی و پروفایل چربی در گروه تجربی بطور معنی‌داری کاهش یافت؛ همچنین VO۲max و سروتونین در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی‌داری نشان داد (۰۵/۰ P <).
نتیجه‌گیری: تمرینات ارتعاش کل بدن در جانبازان سالمند به عنوان شیوه تمرینی نوینی باعث بهبود عملکرد قلبی عروقی می‌شود.
وصول مقاله:۲/۲/۹۲ اصلاحیه نهایی:۲۰/۷/۹۲ پذیرش:۳/۹/۹۲
