زمینه و هدف: افزایش برخی عوامل التهابی مترشحه از بافت چربی می تواند در بروز سندروم متابولیک موثر باشد. پژوهش حاضر به منظور  بررسی تاثیر ۱۲ هفته تمرین هوازی بر سطوح سرمی اینترلوکین-۶، واسپین و سرم آمیلوئیدی A زنان یائسه مبتلا به سندروم متابولیک انجام گرفت.

روش بررسی: در مطالعه تجربی حاضر، ۳۰ زن یائسه مبتلا به سندروم متابولیک (میانگین سن: ۴۸/۹ ± ۶۱ سال، شاخص توده­ بدنی: ۲۳/۶±۱۶/۳۲ کیلوگرم بر متر مربع و میزان چربی بدن: ۷۱/۲±۸۲/۳۰ درصد) در ۲ گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی، ۱۲ هفته تمرین هوازی (۳ جلسه در هفته با شدت ۷۵-۶۵ درصد حداکثر اکسیژن مصرفی در جلسه اول شروع شد و به ۸۵-۷۵ درصد حداکثراکسیژن مصرفی افزایش یافت) انجام دادند. نمونه گیری خونی و اندازه گیری درصد چربی بدن، ۲۴ ساعت قبل و ۴۸ ساعت متعاقب آخرین جلسه تمرینی انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و زوجی و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد و (۰۵/۰>P) معنادار تلقی گردید.

یافته ها : کاهش معنی داری در سطوح سرمی اینترلوکین-۶، واسپین و سرم آمیلوئیدی A (مقادیر P به ترتیب ۰۰۰۱/۰ ، ۰۱/۰، ۰۴/۰) و درصد چربی (۰۲/۰P=) در گروه تجربی مشاهده شد؛ در حالی که در گروه کنترل تغییر معنی داری مشاهده نشد. بین میانگین چربی بدن با سطوح سرمی اینترلوکین-۶، واسپین و سرم آمیلوئیدی A ارتباط مثبت معنی داری مشاهد شد  (۰۵/۰>P).

نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین های هوازی به واسطه کاهش عوامل التهابی، می تواند در کاهش وضعیت التهابی بیماران مبتلا به سندورم متابولیک موثر باشد.

کلمات کلیدی: تمرین هوازی، اینتر لوکین-۶ ، واسپین،  سرم آمیلوئیدی A،  زنان یائسه، سندروم متابولیک

وصول مقاله :۲۸/۲/۹۵ اصلاحیه نهایی:۲۰/۶/۹۵ پذیرش:۷/۷/۹۵