نسترن مجدی نسب، فروغ نامجویان، گلکه کریمی، محمد مهراور، یدالله زارع زاده، نسرین عبدی،
دوره ۲۵، شماره ۵ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: ترمور یکی از علائم شایع ناتوان کننده دربیماری مالتیپل اسکلروزیس(MS) است که میتواند کیفیت زندگی را پایین آورده و فعالیتهای روزانه فرد را محدود کند. با توجه به اثبات اثرات مفید اسطوخودوس بر بسیاری از بیماری های نورولوژیک در مطالعات متعدد نوین، هدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیر گیاه اسطوخودوس ایرانی بر ترمور در بیماران مالتیپل اسکلروزیس است.
مواد و روش ها:این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده ی دوسوکور است که بر روی۳۰ نفر ازبیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس استان خوزستان دربازه زمانی اردیبهشت ۱۳۹۶ تاآذر ۱۳۹۷ انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند.
بااستفاده از سیستم موقعیت سنجی اهداف ( دستان افراد) کلیه حرکات دست و انگشتان در چهار موقعیت استراحت (Rest) انگشتان ، دو حالت وضعیتی POSTURE۱ و POSTURE۲ و حالت حرکت به سمت هدف مشخص (KINETIC)، در هفته های صفر، چهار و هشت موردسنجش قرارگرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه ی بخش ترمور از پرسشنامه ی جامع MDS-UPDRS، پرسشنامه ی خود ارزیابی ،فرم مخصوص سنجش EDSS، سیستم Capture system Motion بود.داده ها توسط نرم افزار MatLabبه صورت کمی درآمده و آنالیز شدند.
یافته ها: نتایج این مطالعه حاکی از اختلاف معنی دار در گروه دریافت کننده دارو برای سه متغیر POSTURE۱ , POSTURE۲ و KINETIC بود (P <۰,۰۵).بین میانگین Rest در هفته هشتم و قبل از شروع درمان اختلاف معنی دار نبوده است (P=۰,۰۶۳). برای گروه دارونما، این اختلاف معنی دار تنها در متغیر KINETIC مشاهده شده است (p<۰,۰۵). برای متغیر POSTURE۱ میزان کاهش شدت ترمور بعد از ۸ هفته برای گروه دریافت کننده دارو بیشتر از گروه دارونما بوده است و برای متغیر های دیگر اختلاف آماری معناداری در کاهش شدت ترمور مشاهده نشد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج آنالیز داده های این آزمون روغن گیاه اسطوخودوس ایرانی با حداقل دوز ۸۰ میلی گرم در کاهش ترمور بیماران ام اس موثر است ومیتواند به عنوان داروی کمکی اضافه شونده یا به تنهایی مورد استفاده قرار گیرد.