زمینه و هدف: بیماری مزمن اتیسم درمان قطعی ندارد و منجر به مرگ زودرس بیماران نمی‌شود؛ بنابراین، هزینه‌های طول عمر آن بسیار زیاد است. شناسایی عوامل مؤثر بر هزینه‌های این بیماری نقش بسزایی در کنترل مؤثر هزینه‌ها دارد؛ بنابراین، هدف این پژوهش بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر بار اقتصادی بیماری اتیسم است.
روش بررسی: این پژوهش توصیفی و مقطعی در شهر تهران در سال ۱۳۹۵ با استفاده از یک پرسشنامه‌ی‌ با روایی و پایایی بالا انجام شد. در این مطالعه هزینه‌های مستقیم پزشکی، مستقیم غیر پزشکی و غیر مستقیم بیماری اتیسم و عوامل اجتماعی و اقتصادی مرتبط با هزینه‌های این بیماری مورد بررسی قرار گرفت. حجم نمونه این پژوهش ۲۹۰ بیمار مبتلا به اتیسم شهر تهران بود. تحلیل داده‌های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS_۲۱ و آزمون‌های آماری متناسب با نوع متغیرها (ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون، آزمون t مستقل و آنالیز واریانس) انجام شد.
یافته‌ها: میانگین هزینه کل یک بیمار اتیسم برابر با ۲۲۳،۵۶۱،۸۴۱ ریال بود که به ترتیب ۳۲، ۵۲ و ۱۶ درصد آن مربوط به هزینه‌های مستقیم پزشکی، هزینه‌های مستقیم غیر پزشکی و هزینه‌های غیر مستقیم بود. هزینه‌های بیماری اتیسم با سن و جنس بیمار، تحصیلات و شغل پدر و مادر، رفتن بیمار به مدرسه و نوع مدرسه، داشتن بیمه پایه و تکمیلی سلامت و درامد خانوار رابطه آماری معناداری داشت.
نتیجه‌گیری: هزینه درمان و مراقبت بیماری اتیسم بسیار بالا است که به طور عمده بر دوش خانواده‌ها است. عوامل اجتماعی نظیر سن، جنسیت، تحصیلات، بیمه سلامت، شغل و درآمد بر بار اقتصادی بیماری اتیسم اثر دارد. سیاست‌گذاران و مدیران نظام سلامت با توجه به افزایش شیوع این بیماری، باید تدابیر خاصی برای پیشگیری و کنترل این بیماری، به‌کارگیری درمان‌ها و مراقبت‌های هزینه- اثربخش و حمایت‌های اجتماعی و اقتصادی به‌کارگیرند.