---

زمینه و هدف: در حال حاضر بیماری سرطان جزو سه علت اول مرگ و میر در کشورهای توسعه یافته و همچنین ایران است. با توجه به توزیع متفاوت سرطان در دنیا و اهمیت سرطان از نظر ابتلا و مرگ و میر، تعیین الگوی انواع سرطان به عنوان اولین قدم در راه کنترل این بیماری است. این مطالعه به بررسی اپیدمیولوژیک سرطانها در استان کردستان می‌پردازد. روش بررسی: مطالعه به صورت توصیفی و در نمونه‌های در دسترس انجام شد. برای انجام این مطالعه از سیستم ثبت سرطانها که یک برنامه کشوری است استفاده گردید. در سیستم ثبت سرطانها در کشور اطلاعات انواع سرطانهای تشخیص داده شده در مراکز تشـخیص پاتولوژی جمع‌آوری شده و وارد محیط نرم افزاری کشوری ثبت سرطانها شده و کدگذاری نوع سـرطان بر اساسICD-O۲ انجام شد. در این مطالعه ۱۲۹۴ مورد سرطان در استان کردستان در سال‌های ۱۳۸۲ و ۱۳۸۳ از کلیه مراکز تشخیص پاتولوژی استان جمع‌آوری و بررسی شد. یافته‌ها: در این مطالعه میزان بروز کل سرطانها در سال‌های ۱۳۸۲ و بترتیب ۱۳۸۳ برابر ۶۰ و ۹/۶۶ در یکصد هزار نفر در سال بود. ۶۲ درصد موارد سرطان در مردان و ۳۸ درصد در زنان گزارش شد. در مجموع در هر دو جنس سرطان پوست با ۸/۲۲%، سرطان معده با ۵/۲۰%، سرطان مری با ۸/۱۲%، سرطان مثانه با ۵/۷% و ریه و برونش با ۹/۴% سرطانهای شایع بودند. در مردان شایعترین سرطانها به ترتیب شامل معده، پوست، مری، مثانه، ریه، پروستات، کولورکتال و در زنان پوست، مری، معده، پستان و کولورکتال بود. بیشترین میزان بروز سرطان در گروه سنی بالای ۷۵ سال گزارش گردید. بیشترین سرطان پوست از نظر هیستولوژی بازال سل کارسینوما، معده آدنوکارسینوما و مری اسکواموس سل کارسینوما بود. نتیجه‌گیری: از نظر هیستولوژی تفاوتی در انواع سرطان در این مطالعه با دیگر مناطق مشاهده نشد. سیمای اپیدمیولوژیک سرطان در استان کردستان تفاوتهایی با وضعیت آن در کشور دارد که لازم است مورد بررسی بیشتری قرار گیرد. وصول مقاله: ۷/۹/۸۴ اصلاح نهایی: ۲۴/۸/۸۵ پذیرش مقاله: ۵/۹/۸۵

---

زمینه و هدف: بیماریهای تروفوبلاستیک حاملگی از موارد حاملگی‌های پر خطر می‌باشند که در صورت عدم تشخیص به موقع مشکلاتی از جمله مرگ و میر، هیپرتیروئیدی، فشار خون حاملگی و عوارض تخلیه رحم را ایجاد می‌نمایند. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت اپیدمیولوژیک بیماریهای تروفوبلاستیک حاملگی در بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان بعثت سنندج انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی کلیه زایمان‌های طبیعی، سزارین، کورتاژ تخلیه‌ای و حامگی مولار به تعداد ۳۹۹۷۹ مورد از خرداد ۷۳ الی خرداد ۸۲ مراجعه‌کننده به بیمارستان بعثت سنندج بررسی شدند. روش نمونه‌گیری سرشماری بوده و کلیه موارد مبتلا به بیماریهای تروفوبلاستیک ثبت شده در دفتر پاتولوژی بیمارستان بعثت بررسی شدند. با مراجعه به پرونده داده‌ها استخراج شده و به محیط نرم افزارSPSS win وارد و نمودارها و جداول فراوانی رسم شدند. یافته‌ها: شیوع بیماریهای تروفوبلاستیک در افراد مورد مطالعه ۰۲/۲ در هزار حاملگی بود و از ۳۹۹۷۹ حاملگی، ۸۱ مورد بیماری تروفوبلاستیک یافت شد که از این تعداد ۷۸ مورد (۳/۹۶٪) مول هیداتیفورم، ۲ مورد (۵/۲٪) مول مهاجم و ۱ مورد (۲/۱٪) کوریوکارسینوما بود. میانگین سنی بیماران ۲/۵۲/۲۷ سال بود. در۳۰ مورد (۳۸%) از بیماران سابقه سقط قبلی یافت شد. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه بروز بیماریهای ترفوبلاستیک حاملگی در سنندج مشابه مناطق دیگر ایران است با این حال پیشنهاد می‌شود سونوگرافی روتین در سه ماهه اول بارداری جهت تشخیص زودرس در مرحله بدون علامت بیماری در افراد حامله انجام شود. کلید واژه‌ها: بیماری تروفوبلاستیک، حاملگی، اپیدمیولوژی وصول مقاله: ۵/۵/۸۴ اصلاح نهایی: ۱۸/۱۱/۸۵ پذیرش مقاله: ۱/۱۲/۸۵

---

چکیده زمینه و هدف: امروزه پیدایش سویه‌های MDR به عنوان یک مشکل جدی در برابر برنامه کنترل بیماری سل در اغلب کشورها و در سطح جهانی مطرح است. از سال ۱۹۹۰ تاکنون موارد متعددی از گسترش سل MDR در مناطق مختلف جهان گزارش شده است، که عمدتاً به دلیل استفاده نابجا و نادرست از داروهای سل است. از علل اصلی بروز مقاومت داروئی به عنوان یک عارضه ساخت دست بشر می‌توان به اشتباه در طبقه‌بندی، عدم پایش حین درمان بیماران و عدم نظارت در مصرف داروهای ضد سل اشاره نمود. هدف این مطالعه بررسی تنوع ژنتیکی سویه‌های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از بیماران با استفاده از تکنیکMIRU-VNTR می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه از ۹۶ سویه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از بیماران مبتلاء به سل ریوی تست‌های حساسیت داروئی به عمل آمد و تنوع ژنتیکی سویه‌ها براساس لوکوس‌های M‏IRU-VNTR محاسبه گردید. اختلاف آللی هر کدام از لوکوس‌ها با استفاده از فرمول آماری HGDI بدست آمد. یافته‌ها: بررسی الگوی ژنتیکی سویه‌های حساس نشان داد که این سویه‌ها متعلق به خانواده‌های D‏ehli/CAS ، Haarlem، LAM،H۳۷RV ، Caprae می‌باشند. در صورتیکه در سویه‌های مقاوم به داروئی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بیشتر الگوی ژنتیکی خانواده‌هایHaarlem و LAM به چشم می‌خورد. اختلاف آللی لوکوس‌های سویه‌های حساس و مقاوم معنی‌دار نمی‌باشد. به طور کلی لوکوس‌هاس۲ ،۴ ، ۲۰، ۲۴، ۲۷ به عنوان کمترین اختلاف آللی به میزان (۳≥ HGDI) و لوکوس های ۱۰، ۱۶، ۲۶، ۳۱ و ۴۰ بیشترین اختلاف آللی به میزان (۶ ≤HGDI ) را در بین لوکوس ها سویه‌های حساس و مقاوم شناسائی شدند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بیشترین تنوع ژنتیکی سویه‌های حساس و مقاوم به دارو به خانواده‌هایHaarlem و Dhli/CAS تعلق داشتند و تکنیک استفاده شده MIRU-VNTR در این مطالعه برای بررسی تنوع ژنتیکی سویه‌های مایکوباکتریوم روشی سریع، دقیق و ارزان می‌باشد و در جمعیت‌های با فراوانی بالا به راحتی می‌توان از این تکنیک استفاده نمود. کلید واژه ها: مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، مولکولار اپیدمیولوژی، الگوی ژنتیکی،MIRU-VNTR وصول مقاله: ۳۰/۹/۸۸ اصلاحیه نهایی: ۵/۱۲/۸۸ پذیرش مقاله: ۹/۱/۸۹

---

چکیده زمینه و هدف: هپاتیت A یک بیماری ویروسی است که از طریق مدفوعی- دهانی منتقل می‌شود و میزان شیوع آن ارتباط مستقیمی با سطح بهداشت جامعه دارد. میزان شیوع این عفونت در جمعیتهای مختلف متفاوت است. هدف این مطالعه بررسی شیوع آنتی بادی بر علیه ویروس هپاتیت A و سنجش نیاز به واکسیناسیون علیه این ویروس در استان تهران می‌باشد. روشی بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی (مقطعی) در فاصله زمانی سالهای ۱۳۸۵ و ۱۳۸۶ در استان تهران انجام شد. ۴۴۸ نفر به صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب و نمونه خون و اطلاعات دموگرافیک (توسط پرسشنامه) از آنها اخذ شد. تعیین آنتی بادی بر علیه ویروس هپاتیت A به روش الایزای رقابتی انجام گردید و آزمون مربع کای برای آنالیز معنادار بودن متغیرها و آزمون تی برای معنادار بودن اختلاف میانگین‌ها استفاده شد. یافته‌ها: ۲۸۷ نفر از جمعیت مورد مطالعه زن و ۱۶۱ نفر مرد بودند. آنتی بادی ضد ویروس هپاتیت A در ۴۰۵ نفر (%۴/۹۰) مثبت شد. بین گروههای سنی مختلف و جنسیت با مثبت بودن آنتی بادی رابطه معناداری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: نتایج بررسی ما نشان می‌دهد که میزان حضور آنتی بادی در این منطقه بسیار بالا می‌باشد که با آمارهای سازمان بهداشت جهانی مطابقت دارد. نتایج بدست آمده مشابه نتایج بررسی در شهرستان زابل و شرق استان گلستان و در تضاد با نتایج بدست آمده از شهرستان اصفهان و تبریز می‌باشد. هم اکنون نیازی به انجام واکسیناسیون در این منطقه نمی‌باشد. کلید واژه‌ها: هپاتیت A ، سرواپیدمیولوژی، استان تهران، آنتی بادی علیه هپاتیت A وصول مقاله: ۱۷/۱۱/۸۹ اصلاحیه نهایی: ۱۶/۱۲/۸۹ پذیرش مقاله: ۲۸/۱۲/۸۹

---

چکیده : زمینه و هدف : ویروس واریسلا زوستر عامل یک بیماری خفیف در کودکان است، اگر چه در بالغین و بزرگسالان بیماری می تواند به صورت جدی همراه با ابتلاء احشاء مانند پنومونی و هپاتیت بروز نماید. در این مطالعه سطح سرمی آنتی بادی IgG ضد واریسلا در بزرگسالان جوان (۴۰-۲۰ سال) تعیین گردید. سابقه ابتلا به آبله مرغان با نتایج تست برای تعیین قابل اعتماد بودن ارتباط سابقه ابتلا و ایمن بودن در این جمعیت مقایسه شد (شامل حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی). روش بررسی: یک مطالعه مقطعی بر روی ۴۰۰ فرد بزرگسال انجام شد. با روش ELISAمیزان تیتر آنتی بادی IgG ضد واریسلا زوستر مورد سنجش قرار گرفت. مقایسه آماری نتایج با تست کای دو (X۲) انجام شد. یافته ها : ۴۰۰ فرد بزرگسال ۴۰- ۲۰ ساله مورد آزمایش قرار گرفتند. ۳۱۳ نفر (۲۵/۷۸%) تیتر آنتی بادی مثبت داشتند. مثبت بودن تیتر آنتی بادی در زنان به طور معنی داری بیشتر از مردان بوده است )۰۴۸/۰(p=، اما در گروه‌های سنی تفاوت در تیتر آنتی بادی از نظر آماری معنی دار نبوده است )۸۲/۰(p=. حساسیت و ارزش اخباری مثبت سابقه ابتلا به آبله مرغان برای حضور آنتی بادی در سرم به ترتیب ۸۹ و ۹۵ درصد بوده است. نتیجه گیری: این نتایج نشان می دهد که تعداد قابل توجهی از افراد بالغ مستعد ابتلا به آبله مرغان می باشند و غربالگری و مطالعات وسیع در مورد ضرورت تجویز واکسن در دوران کودکی مورد نیاز است. کلید واژه ها: واریسلا زوستر ویروس، آبله مرغان، سرواپیدمیولوژی، ایران وصول مقاله :۲۸/۱۲/۸۹ اصلاحیه نهایی:۱۹/۰۷/۹۰ پذیرش مقاله:۱۲/۰۹/۹۰

---

---

زمینه و هدف: آسم و آلرژی ناشی از بندپایان خانگی از شایع­ترین بیماری­ها بوده و میلیون­ها نفر در سراسر دنیا از آن رنج می­برند. در بین این بیماری­ها، بیماری آلرژیک تنفسی و آلرژن­های استنشاقی از جایگاه ویژه ای برخوردار می­باشند .در این تحقیق سعی شده است که کلیه عوامل زیستی و غیر زیستی تاثیر گذار بر بروز و شیوع بیماری­های وابسته بر آلرژن­ها با تاکید بر بند پایان در محیط­های زندگی بیماران مراجعه کننده به کلینیک تخصصی آسم و آلرژی امام رضا شیراز مورد بررسی قرار گیرد.
روش بررسی: از بین کل مراجعه­کنندگان تعداد ۱۰۰ بیمار که پاسخ تست آلرژی آن­ها حداقل به یکی از مایت­های گرد و غبار و یا سوسری مثبت بود، به صورت تصادفی جهت شرکت در مطالعه انتخاب گردیدند. ضمن دریافت فرم رضایت آگاهانه، پرسشنامه­ها جهت تکمیل شدن به آنها ارائه گردید.
یافته ­ها: بر اساس نتایج بدست آمده مشخص شد که بین محل زندگی (شهر و روستا) افراد و نوع سیستم خنک­کننده با شدت آلودگی به سوسری در منازل بیماران ارتباط معنی­داری وجود داشت (۰,۰۲۸= P value  و ۰,۰۰۷= P value ) . همچنین بین محل زندگی و حضور مایت ارتباط معنی داری وجود داشت (۰,۰۰۱= P value ). بین وضعیت نور منازل و وضعیت تهویه با وجود مایت ارتباط بسیار شدید وجود داشت،که ۱۰۰% منازلی که در آنها مایت صید شده بود دارای وضعیت بد و بسیار بد از نظر نور و تهویه بودند.
نتیجه گیری: عدم وجود نور کافی و تهویه مناسب در منازل علت اصلی بروز آسم و آلرژی در بیماران مورد مطالعه بود. در مجموع با توجه به وفور نسبتا بالای برخی از بندپایان مانند دوبالان، مورچه، ماهی نقره ای و ... در منازل بیماران شهر شیراز، می­تواند این فرضیه قوت یابد که شاید سایر بندپایان غیر از مایت­ها و سوسری­ها که در منازل حضور دارند بتوانند باعث تشدید عوارض آلرژیک در این گونه از بیماران حساس شوند.
 

---

زمینه و هدف: سرطان مثانه نهمین سرطان شایع در دنیا و چهارمین سرطان شایع در مردان در ایران و دومین سرطان دستگاه ادراری تناسلی پس از سرطان پروستات است. این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژی بدخیمی مثانه در بیماران تحت درمان با برداشت از طریق مجرای ادراری (Transurethral Resection) در بیمارستان توحید سنندج انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی اطلاعات ۳۲۱ پرونده پزشکی مربوط به بیماران مبتلا به بدخیمی مثانه تحت درمان با روش برداشت از طریق مجرای ادراری استخراج و مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات بیماران شامل سن، جنس، محل سکونت، شغل، سابقه مصرف سیگار، هیستوپاتولوژی، مرحله بیماری و نوع درمان از پرونده پزشکی بیماران در سال‌های ۹۶-۱۳۹۱ استخراج گردید. فراوانی و درصد هر یک از متغیرها محاسبه و با استفاده از نرم افزار Stata ۱۴ آنالیز گردید.
یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین ± انحراف معیار سنی افراد مورد مطالعه ۱۴±۶۵/۶ سال بود و ۲۶۴ نفر (۸۲/۲%) مرد و محل سکونت ۲۴۷ نفر (۷۶/۹%) آن‌ها در شهر بود. افراد مورد مطالعه از نظر سابقه مصرف سیگار و سابقه خانوادگی بیماری به ترتیب ۱۷۲ نفر (۵۳/۶%) و۲۰ نفر (۶/۲%) گزارش گردید. هیستوپاتولوژی اکثر افراد از نوع (Transitional Cell Carcinoma) TCC و از نظر مرحله بیماری ۲۱۰ نفر (۶۵/۴%) در مرحله ۱ و ۸ نفر (۲/۵%) افراد در مرحله ۴ بیماری تشخیص داده شد. از نظر نوع درمان به ترتیب برداشتن مجرای تومور مثانه (Trans urethral resection of bladder tumour) (TURBT) در ۲۰۷ نفر (۶۴/۵%) و TURBT و (Bacillus Calmette-Guerin)BCG  داخل مثانه در ۷۴ نفر (۲۳%) گزارش گردید. بین سن و جنس و مرحله بیماری ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد (P>۰,۰۵).
نتیجه‌گیری: بروز سرطان مثانه در حال افزایش است، اگرچه ممکن است این افزایش در اثر بهبود سیستم ثبت سرطان، همچنین استفاده از روش‌های تشخیصی نوین و افزایش آگاهی بیماران باشد؛ اما احتمال افزایش میزان بروز سرطان مثانه در اثر تغییر سبک زندگی، مواجهات شغلی و سایر عوامل خطر آن وجود دارد؛ لذا برنامه‌ریزی برای شناخت علل افزایش این سرطان به منظور پیشگیری اولیه می تواند مفید باشد

---

زمینه و هدف: خونریزی دستگاه گوارش فوقانی، زمانی که محل خونریزی پروگزیمال به لیگامات ترایتز باشد، در نظر گرفته می شود که می تواند به صورت هماتمز و ملنا یا هماتوشزی تظاهر نماید. مطالعات اپیدمیولوژیک در مورد خونریزی دستگاه گوارش فوقانی کودکان محدود بوده و از بروز دقیق آن مشخص نیست. هدف ما بررسی اپیدمیولوژیک خونریزی دستگاه گوارش فوقانی در کودکان بستری بود..
مواد و روش ها: این مطالعه، یک مطالعه مقطعی- توصیفی گذشته نگر بود. پرونده کودکان کمتر از  ۱۴ سالی که در طی ۷ سال اخیر (۱۳۹۰-۱۳۹۶) به علت خونریزی گوارشی فوقانی در بیمارستان بعثت سنندج بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک و نتایج آندوسکوپی در پرسشنامه ها ثبت گردید این اطلاعات از پرونده پزشکی آنها بدست آمد. تجزیه و تحلیل آماری توسط نرم افزار SPSS ۲۰ انجام شد.
یافته ها: ۱۲۱ پرونده پزشکی در این مطالعه وارد شدند. ۶۴/۵% بیماران، مذکر بودند. میانگین سنی کودکان ۶۶/۵ سال و مدت زمان بستری ۳/۱۳روز بود. حدود ۷۷% شهرنشین بود. ۹۵% کودکان با تظاهر هماتمز مراجعه کرده بودند,۸/۳% بیماران تحت درمان با تهویه مکانیکی بودند. ۵/۸% این کودکان دچار اختلال انعقادی بودند. نتایج آندوسکوپی نشان داد که ۴۵/۵% کودکان دچار پرولاپس گاستروپاتی و ۱۵/۷% نیز دچار مالوری وایس Mallory Weiss بودند.
نتیجه گیری: برطبق نتایج ما، شایع ترین تظاهر خونریزی گوارشی فوقانی در کودکان، هماتمز و شایع ترین علت آن، پرولاپس گاستروپاتی بود.

---

---

زمینه و هدف: لیشمانیوزپوستی (CL)، به عنوان یک مشکل بهداشتی مهم در ایران و یکی از بیماری‌های فراموش شده در جهان است که توسط گونه های لیشمانیا ایجاد می‌گردد. هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژی بیماری لیشمانیوز پوستی و فاکتورهای خطر مرتبط با آن در یک کانون آندمیک در استان گلستان هست.
مواد و روش­ ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی – تحلیلی بوده و بر روی بیماران مشکوک به لیشمانیوز پوستی مراجعه­ کننده به مرکز لیشمانیوز پوستی شهرستان گنبد کاووس در طی سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ انجام گرفت و تمام اطلاعات دموگرافیک و اپیدمیولوژیک بیماران ثبت گردید. حضور انگل لیشمانیا با تهیه گسترش مستقیم از ضایعات پوستی و رنگ آمیزی گیمسا انجام گرفت. همچنین از روش PCR جهت تعیین گونه انگل استفاده شد.
یافته‌ها: از ۱۹۷۹ ضایعه مشکوک به لیشمانیوز پوستی، ۱۷۰۴ (۸۷/۴ درصد) مورد مثبت بودند. از نظر جنسیت، ۸۹۸ (۵۲/۷ درصد) نفر از مبتلایان مرد و ۸۰۶ (۴۷/۳ درصد) نفر زن بودند. بیشترین موارد ابتلا درگروه‌های سنی کمتر از ۵ سال ( ۲۵/۹۳درصد) و ۴۵- ۲۵ سال ( ۲۵/۴۱درصد)  مشاهده شد. در این مطالعه با استفاده از روش PCR-ITS، گونه انگل­های لیشمانیا در تمام نمونه های مورد بررسی، لیشمانیا ماژور بود. همچنین سه مورد کریتیدیا فاسیکولاتا در بیماران گزارش گردید.
نتیجه‌گیری: این بررسی اطلاعات ارزشمندی در مورد جنبه های اپیدمیولوژیک لیشمانیوز پوستی در یک کانون بومی قدیمی در شمال ایران ارائه داده است که می تواند پایه ای برای استراتژی‌های کنترل بیماری در آینده باشد.

---

زمینه و هدف: پایش مصرف الکل در جامعه برای برنامه ریزی بهداشت عمومی و ارزیابی کارایی راهبردهای مداخلاتی اهمیت بالایی دارد. هدف از این مطالعه، استفاده از روش اپیدمیولوژی بر پایه فاضلاب برای تخمین مصرف الکل در جمعیت تحت پوشش تصفیه خانه فاضلاب شهر کرمانشاه و همچنین ارزیابی میزان ریسک بهداشتی آن با روش حاشیه مواجهه (Margin of Exposure, MOE) می­باشد.
 مواد و روش ­ها: نمونه‌های مرکب روزانه (۵ ساعتی) از ورودی تصفیه خانه‌ فاضلاب کرمانشاه در سال ۱۴۰۰ برای یک دوره زمانی ۳۰ روزه جمع آوری شدند. برای سنجش میزان الکل نمونه ­ها از متابولیت اتیل سولفات استفاده شد که بعد از مصرف الکل توسط انسان در ادرار دفع می­شود و وارد شبکه جمع آوری فاضلاب می­گردد. نمونه ها بعد از سانتریفیوژ و فیلتراسیون مستقیما به دستگاه liquid chromatography with tandem mass spectrometry LC-MS/MS برای آنالیز تزریق گردید. بعد از محاسبه سرانه مصرف الکل با روش محاسبه معکوس از نتایج آن برای ارزیابی ریسک بهداشتی با روش MOE استفاده شد.
یافته‌ها:  میانگین سرانه میزان مصرف الکل در طول دوره نمونه برداری جامعه تحت مطالعه برابر۰/۳۳۲ میلی­لیتر به ازای هر نفر با سن برابر و بالای ۱۵ سال (فرد بالغ) در روز بود که در طول یکسال برابر ۰/۱۲۱ لیتر الکل خالص به ازای هر نفر خواهد شد. بین میزان مصرف الکل در روزهای آخر هفته با روزهای کاری هفته و همچنین روزهای نمونه گیری واقع در رمضان و روزهای عادی تفاوت معنی­ داری مشاهده نشد. در ۹۰ درصد نمونه های برداشت شده، ریسک ناشی از مصرف الکل بالاتر از ۱۰۰= MOE بوده (محدوده حفاظتی) و تنها در ۳ نمونه مقدار MOE در محدوده "خطر" قرار گرفت.
نتیجه‌گیری: روش اپیدمیولوژی بر پایه فاضلاب می تواند اطلاعات زمانی و موقتی مناسبی در ارتباط با مصرف الکل و خطر مرتبط با آن از لحاظ مواجهه در سطح جامعه فراهم کند. میزان مصرف الکل در جامعه مورد مطالعه نسبت به کشورهای اروپایی و آمریکایی بسیار کمتر بود.