دکتر رضا نظری، دکتر کامبیز حسن زاده، دکتر مدبر آراسته، دکتر بیژن نوری،
دوره ۲۷، شماره ۵ - ( ۹-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: اجرای دستورات دارویی بخش مهمی از فرآیند درمان و مراقبت از بیمار بوده و بروز اشتباهات دارویی میتواند آسیب های جبران ناپذیری بر روند درمان و سلامت بیمار وارد کند. هدف پژوهش، بررسی فراوانی این اشتباهات و عوامل مرتبط با آن در بیمارستان‌های دانشگاهی شهرستان سنندج در سال ۹۶ است.
مواد و روش ها: این مطالعه به‌صورت توصیفی- تحلیلی (مقطعی) بود که بر روی کلیه پرونده های موجود در بیمارستان های دانشگاهی سنندج (بعثت، توحید، قدس و کوثر) در ماه‌های آذر تا اسفند ۱۳۹۶ که شامل ۴۰۰ پرونده بود صورت گرفت. جمع‌آوری عملی داده ها با استفاده از یک فرم دپارتمان آموزشی (department form)، شامل بخش اطلاعات دموگرافیک پرستاران (سن، جنس، سابقه کاری، میزان ساعت کاری و شیفت کاری) و بخش سؤالات اختصاصی شامل یازده سؤال (فراموشی در ثبت دارو، اشتباه در نوشتن نام دارو، اشتباه در نوشتن نوع دارو، فرم دارویی که اشتباه ثبت شده، اشتباه در ثبت دوز دارو، اشتباه در تغییر دوز دارو، عدم حذف داروی قطع شده، اشتباه رخ داده در کاردکس و دلیل اشتباه از نظر پرستار، دلیل اشتباه از نظر محقق) صورت گرفت. برای تحلیل داده ها از نسخه‌ی ۲۱ نرم‌افزار آماری spss در دو بخش توصیفی (فراوانی و درصد فراوانی) و استنباطی با آزمون کای اسکور استفاده شد.
یافته‌ها: کل خطاهای دارویی صورت گرفته شامل ۳۴ پرونده از ۴۰۰ پرنده بود. بیشترین خطاهای دارویی بر اساس شیفت کاری با ۷۹/۴ درصد مربوط به شیفت صبح، بر اساس جنسیت با۷۶/۵ درصد مربوط به پرستاران زن، بر اساس گروه سنی با ۴۴/۱ درصد مربوط به گروه سنی ۲۰ تا ۳۰ سال، بر اساس سابقه کاری با ۴۱/۲ درصد مربوط به سابقه کاری کمتر از ۵ سال و بر اساس ساعت کاری با ۶۱/۸ درصد مربوط به ساعت کاری ۱۰۱ تا ۲۰۰ ساعت بود. همچنین به لحاظ آماری ارتباط معنی‌داری بین تعداد خطاهای دارویی با گروه سنی، سابقه کاری و ساعت کاری پرستاران مشاهده شد (p<۰,۰۵).
نتیجه گیری: بیشترین اشتباهات رخ داده توسط پرستارانی انجام شده بود که سابقه کاری کمتر از ۵ سال داشتند و یا بار کاری بیشتری در ماه متحمل شده بودند.
