۳ نتیجه برای آموزش پزشکی
دکتر داریوش شکیبایی، دکتر بهزاد کرمی متین ، خاور آملایی ، دکتر منصور رضایی ، پروانه عبدالمالکی ، دکتر سهیلا رشادت ، علی اشرف گودینی ،
دوره ۱۶، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۰ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: طرح ادغام دانشکده‌های پزشکی در نظام سلامت در سال ۱۳۶۴ به تصویب رسید. با توجه به اهمیت دیدگاه و نظرات اعضاء هیأت علمی در خصوص میزان موفقیت این طرح، مطالعه حاضر صورت گرفته است.
روش بررسی: بدین منظور پرسشنامه‌ای مشتمل بر ۲۷ سؤال در زمینه‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفت. همچنین سؤالات در زمینه‌های آموزشی، پژوهشی، درمانی، بهداشتی و اجتماعی دسته بندی شدند. پس از تکمیل پرسشنامه میزان امتیاز سؤالات تعیین شد. امتیازات اختصاص یافته به حیطه‌های مختلف بر حسب مشخصات فردی شرکت‌کنندگان و همچنین بین حیطه‌های مختلف با استفاده از آزمونهای ANOVA ، فریدمن و تی زوجی مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: دستیابی به اهداف ادغام از نظر اعضاء هیأت علمی به میزان ۰۷/۱±۳۷/۵۲ درصد (SEM±Mean) حداکثر امتیازات در نظر گرفته شده برای این مطالعه بود. از نظر این اعضاء بالاترین میزان امتیاز اختصاص به خدمات و شاخص‌های بهداشتی (۲۱/۱±۸۷/۵۹ درصد) داشته و کمترین امتیاز اختصاص به فعالیت و امکانات پژوهشی و همچنین سطح موفقیت‌های اجتماعی (۲۰/۱±۱۹/۴۹ درصد) طرح ادغام داشته است (۰۰۱/۰P=).
نتیجه‌گیری: از نظر اعضاء هیأت علمی میزان موفقیت طرح ادغام در تحقق اهداف مربوطه هنوز از سطح مطلوب فاصله دارد. همچنین میزان موفقیت این طرح در زمینه‌های بهداشتی بیشتر از درمانی و آموزشی، و در زمینه‌های پژوهشی و اجتماعی (از جمله تغییر بینش فارغ‌التحصیلان و اعضاء هیأت علمی بشکل جامعه‌نگر) بشکل معنی‌داری کمتر از سایر موارد ارزیابی شده است. به نظر می‌رسد که این تفاوتها ناشی از نارسایی‌های سیستم فعلی در دستیابی به برخی از اهداف خود بوده و تکرار مطالعه حاضر در سایر مراکز و همچنین بررسی‌های تکمیلی در این خصوص پیشنهاد می‌گردد.
کلید واژه‌ها: دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، آموزش پزشکی، نظام ادغام، دیدگاه، اعضاء هیأت علمی
وصول مقاله: ۱۶/۵/۸۹ اصلاحیه نهایی: ۱۰/۹/۸۹ پذیرش مقاله: ۸/۱۲/۸۹
خانم سمانه قاسمی، خانم صدیقه حنانی، آقای اسحاق مرادی، آقای رضا فیضی، آقای اشکان کریمی، آقای سهراب نصرتی،
دوره ۲۸، شماره ۲ - ( ۳-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: شیوع بالای اختلالات اسکلتی عضلانی و کنترل آن‌ها در بین نیروی کار یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های متخصصین ارگونومی در جهان است، از طرفی نیز بسیاری از کشورها، پیشگیری از این اختلالات را به‌عنوان یکی از اولویت‌های ملی خویش در نظر گرفته‌اند؛ لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش به روش بروشور بر میزان رعایت اصول ارگونومیک توسط تکنولوژیست های اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی ایران ۱۳۹۷-۱۳۹۶ انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه به روش شبه تجربی با گروه مداخله (روش آموزشی بروشور) و گروه کنترل با اجرای پیش‌آزمون- پس‌آزمون انجام شد. تعداد ۶۶ نفر از تکنولوژیست های اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی ایران به روش نمونه‌گیری غیر تصادفی انتخاب و در گروه‌های کنترل و مداخله گمارده شدند. جمع‌آوری داده‌ها توسط چک لیست REBA انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون های ناپارامتریک کروسکال والیس و من ویتنی و با به به‌کارگیری SPSS V,۲۰ تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از تأثیر مثبت روش آموزش بروشور بر میزان رعایت اصول ارگونومیک بوده و همچنین مقایسه بین دو گروه کنترل و بروشور نشان داد از لحاظ آماری، تفاوت معنی داری وجود دارد(۰,۰۰۱ P=).
نتیجه‌گیری: مطالعه اخیر نشان دهنده‌ی اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر بروشور بر رعایت اصول ارگونومی است؛ لذا استفاده از این روش به‌جای روش‌های متداول، برای پیشگیری از عوارض ناشی از اختلالات اسکلتی عضلانی پیشنهاد می‌گردد.
دکتر کیوان صابونی، دکتر مجید شفیعیان، خانم فرزانه زارعی، دکتر بهزاد خلفی،
دوره ۲۹، شماره ۴ - ( ۷-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: شیوه های نوین آموزش در کنار چالش هایی که دارد با درگیر کردن دانشجویان در فرآیند های آموزشی میتواند کیفیت آموزش را به میزان زیادی ارتقا دهد . آموزش همتا بعنوان یکی از روش های آموزشی نوین نشان داده است که میتواند در آموزش دانشگاهی تاثیر داشته باشد و میتواند در مقایسه شیوه کلاسیک آموزش به روش سخنرانی اثر بخش تر عمل کند. از این رو این مطالعه در راستای مقایسه میزان تاثیر و قابلیت اجرای آموزش همتا در بحث های بخش جراحی طراحی و اجرا شده است .
مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای ۱۲۰ نفر دانشجو دوره اکسترنی جراحی به روش سرشماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه در طی دو ماه آموزش بخش جراحی مورد ارزیابی قرار گرفتند. هر دو گروه آموزش روتین را دریافت کردند و درگروه مداخله برخی از مباحث در قالب تدوین و ارائه کنفرانس های کلاسی توسط گروه های دانشجویان تدریس شد. جهت ارزشیابی دانش بالینی از نمره پایان بخش و جهت میزان رضایت ، امکان پدیری و اعتبار آموزش های داده شده از یک پرسشنامه پژوهشگر ساخته روانسنجی شده بعد از اتمام کارورزی استفاده شد. جهت اعتبارسنجی ابزار از روش اعتبار محتوا و برای پایایی از نظر خبرگان و روانسنجی توسط اساتید گروه استفاده شد. داده ها با استفاده از تست های اماری توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ انالیز شد .
یافته‌ها: بین دو گروه شاهد و مداخله در رضایتمندی ، اعتبار و قابلیت اجرا ، تفاوت معنا داری یافت شد که میزان رضایتمندی و همچنین میزان یادگیری در گروه مداخله به طور قابل توجهی در مقایسه با گروه مشاهده که به روش سخنرانی تحت آموزش قرار گرفتند ؛ بالاتر بود(۰/۰۵>P). همچنین گروه در گروه مداخله به اهداف آموزشی خود از جمله رضایتمندی و یادگیری و همچنین خوکارآمدی دست یافته است. از یافته های دیگر این مطالعه تفاوت نمره پایان بخش است که این مقدار به صورت معنا دار در گروه آموزش همتا بالاتر از گروه آموزش کلاسیک بود(۱۳,۴۴در مقابل۱۵.۲۱ (۰/۰۰۱>P)) .
نتیجه‌گیری: بر أساس نتایج بدست آمده در این مطالعه آموزش به روش همتا در آموزش مباحث بخش جراحی میتواند از نظر جلب رضایت، سهولت اجرا و همچنین بهبود نمره دانشجویان نقش موثر تری از آموزش های کلاسیک داشته باشد . منتها در این امر باید محدودیت ها و خصائص ویژه یادگیرندگان مد نظر باشد.
