دکتر امید مرادی مقدم، محمدآزاد ماجدی، دکتر خالد رحمانی، دکتر محمد نیاکان لاهیجی، سارا مینائیان،
دوره ۲۷، شماره ۳ - ( مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان ۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: عفونت های بیمارستانی، پاتوژن های مولد این عفونت ها و مقاومت آنتی بیوتیکی این عوامل همواره به عنوان یکی از دغدغه های نظام سلامت مطرح است. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی هر کدام از پاتوژن های مولد عفونت بیمارستانی و میزان مقاومت ضدمیکروبی آنها در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه یک بیمارستان عمومی انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی ۹۳۶ نمونه بیولوژیک از بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان رسول اکرم تهران در سال ۱۳۹۹ انجام شد. پس از مشخص شدن فراوانی پاتوژن های جدا شده از نمونه ها با استفاده از محیط های کشت افتراقی اختصاصی و آنتی سرم های خاص، برای تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی شایع ترین عوامل باکتریایی مولد عفونت بیمارستانی از روش دیسک دیفیوژن استفاده شد.
یافته ها: آسینتو باکتر (۲۲/۵ درصد)، کلبسیلا پنومونیه (۱۸/۷ درصد)، سودوموناس آئروژینوزا (۱۳/۶درصد)، کاندیدا آلبیکنس (۱۱/۲ درصد) و اشرشیاکولی (۷/۲ درصد) به ترتیب شایع ترین پاتوژن های مولد عفونت بیمارستانی در نمونه های مورد بررسی بودند.آسینتو باکتر که شایع ترین پاتوژن عامل عفونت های بیمارستانی در نمونه های مورد بررسی بود بیشترین حساسیت را به ترتیب به آنتی بیوتیک های کلستین (۱۰۰%)و سفوتاکسیم (۹۷/۲%) دارا بود و مقاوترین آنتی بیوتیک علیه ایزوله های آسینتوباکتر آنتی بیوتیک آمپی سیلین سولباکتام (۳۸/۹%) گزارش گردید.
نتیجه گیری: نتایح مطالعه حاضر نشان داد که علاوه بر تنوع پاتوژن های مختلف در ایجاد عفونت های بیمارستانی در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه، و مقاومت آنتی بیوتیکی این عوامل هم قابل توجه است. توجه به بررسی های دوره ای برای پایش مقاومت آنتی بیوتیکی در درمان عفونت های بیمارستانی بخصوص در بخش های مراقبت ویژه ضروری می باشد.
خانم شیدا مینائی، خانم لیلا هاشمی نسب، دکتر بیژن نوری، دکتر روناک شاهویی،
دوره ۳۰، شماره ۱ - ( مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان ۱۴۰۴ )
چکیده
زمینه و هدف: یکی از اولین نیازهای آموزشی اتخاذ روش های نوین بهمنظور توانمندسازی و بهبود عملکرد فراگیران است. آموزش مهارتهای بالینی به دانشجویان یک امر چالش برانگیز است و اساتید باید دانشجویان را به شکل مؤثری برای ایفای نقش خود در عرصه خدمات بهداشتی و درمانی مهیا کنند. هدف از انجام این مطالعه "تعیین تأثیر آموزش تلفیقی معاینه پستان بر میزان یادگیری و مهارت دانشجویان کارشناسی مامایی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی کردستان " بود.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد، در سال ۱۴۰۰ بود. جامعه این پژوهش را کلیه دانشجویان ترم دوم و چهارم کارشناسی مامایی تشکیل داد. تعداد ۳۰ دانشجو به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این مطالعه شامل فرم مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه پژوهشگرساخته یادگیری معاینه پستان و چک لیست مشاهده مهارت بالینی معاینه پستان بود. برای تحلیل داده های مطالعه از نسخه ۱۲ نرم افزار STATA استفاده شد. برای اهداف توصیفی، از جدول توزیع فراوانی و میانگین و انحراف معیار استفاده شد. برای متغیرهای یادگیری و مهارت قبل و بعد از مداخله، از آزمون ناپارامتری ویلکاکسون استفاده شد و سطح معنی داری کمتر از ۰/۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته ها: میانه و برد میان چارکی میزان یادگیری قبل و بعد از مداخله در شرکت کنندگان به ترتیب ۸ و ۴ به ۱۹ و ۷ بود که اختلاف آماری معناداری را نشان داد؛ همچنین میانه و برد میان چارکی میزان مهارت معاینه پستان قبل و بعد از مداخله در شرکت کنندگان به ترتیب ۸/۴۵و ۵/۹۷ به ۱۱۴/۳۴و ۲۵ بود که اختلاف آماری معناداری را نشان داد(۰۰۱/۰=P).
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که استفاده از آموزش تلفیقی در معاینه پستان میتواند سبب افزایش یادگیری و مهارت دانشجویان مامایی شود.
