۳ نتیجه برای علوی مجد
ماهرخ دولتیان، کژال حسامی، دكتر جمال شمس، دكتر حمید علوی مجد،
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي كردستان ۱۳۸۷ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: خشونت خانگی علیه زنان در حال حاضر بطور وسیعی به عنوان مشکل مهم سلامت عمومی تشخیص داده شده است. تحقیقات در زمینه خشونت خانگی در بارداری برای روشن‌تر ساختن ارتباط بین انواع مختلف خشونت و پیامدهای سلامت روانی، مخصوصاً درکشورهای در حال توسعه که تحقیقات کمی در این زمینه وجود دارد، مورد نیاز است. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه خشونت خانگی در بارداری و افسردگی پس از زایمان در زنان باردار مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهرستان مریوان در سال ۱۳۸۶ انجام شد.
روش بررسی: تحقیق به روش تحلیلی کوهورت انجام شد. در مدت ۴ ماه مجموعاً ۲۵۱ زن باردار در ماه آخر بارداری از نظر وجود یا عدم خشونت در بارداری بررسی شدند و به دو گروه خشونت دیده و خشونت ندیده تقسیم شدند. سپس این زنان پرسشنامه افسردگی ادینبرگ را در هفته ۴-۶ پس از زایمان، تکمیل کردند. امتیاز ادینبرگ بالای ۱۰ به عنوان افسرده در نظرگرفته شد. در جریان پیگیری ۱۱ نفر از مطالعه خارج شدند و در نهایت آنالیز آماری بر روی ۱۲۰ مورد خشونت دیده و ۱۲۰ مورد خشونت ندیده انجام شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از برنامه ۱۳ SPSS و آمار توصیفی و آمار تحلیلی: تی تست، آزمون کای اسکوئر و ریسک نسبی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. (۰۵/۰p<) معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین سن نمونه های مورد مطالعه ۵۳/۵±۰۲/۲۶ سال بود. اکثر شرکت‌کنندگان دارای تحصیلات ابتدایی و خانه دار بودند. میزان شیوع افسردگی پس از زایمان ۲/۳۴% بود که ۸/۱۵% افراد درگروه خشونت ندیده و ۵/۵۲% افراد درگروه خشونت دیده دارای نمره بیشتر از ۱۰ در پرسشنامه افسردگی پس از زایمان ادینبرگ بودند. بین خشونت خانگی و افسردگی پس از زایمان رابطه معنی‌داری وجود داشت (۰۰۱/۰(p< و برآورد خطر نسبی افسردگی ۳/۳RR= با فاصله اطمینان ۹۵ درصد بین ۱/۵-۱/۲ بود.
نتیجه گیری: از آنجا که تأثیرات منفی خشونت خانگی در دوران بارداری در این پژوهش و مطالعات دیگر به خوبی مشخص شده است توصیه می شود که کلیه درمانگاههای مراقبت از بارداری به طور معمول غربالگری خشونت خانگی را انجام دهند تا موارد را شناسایی کرده و مشاوره لازم را انجام دهند.
کلید واژه ها: خشونت خانگی، بارداری، افسردگی پس از زایمان
وصول مقاله: ۲۰/۱۱/۸۶ اصلاح نهایی: ۲۲/۲/۸۷ پذیرش مقاله: ۲۸/۲/۸۷
هاله حاتم گویا، سیما زهری انبوهی، دکتر مرضیه مقدم، دکتر حمید علوی مجد، دکتر مهدی طیبی آراسته،
دوره ۱۷، شماره ۱ - ( مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان ۱۳۹۱ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: از آنجا که پرستاری نوعی کار هیجانی محسوب می شود، لذا پرستاران بایستی توانایی تشخیص و مدیریت هیجانات و احساسات خود و مدد جویان و برقراری ارتباطات اجتماعی مناسب و همدلانه را داشته باشند. این توانائی ها بخشی از عوامل تشکیل دهنده‌ی هوش هیجانی هستند. این مطالعه با هدف تعیین میزان هوش هیجانی، مولفه ها و عوامل آن و نیز همبستگی آن با برخی متغیرهای جمعیت شناختی در پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال۱۳۸۹ انجام گردید.
روش بررسی: نوع مطالعه توصیفی همبستگی بود که با استفاده از روش سرشماری ۳۴۴ پرستار وارد مطالعه گردیدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق آزمون معتبر و پایای «هوش هیجانی بار-آن» جمع آوری و با نرم افزار SPSS تحلیل گردید. برای توصیف یافته ها از شاخص های میانگین و انحراف معیار و برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون تی و آنالیز واریانس استفاده شد.
یافته ها: ۶/۸۶ درصد از نمونه ها زن و ۴/۱۳ درصد مرد بودند. اکثریت پرستاران ( ۸/۷۷ درصد) از نظر هوش هیجانی در سطح خوب قرار داشتند. از پنج مولفه ی هوش هیجانی، مولفه‌ی بین فردی با میانگین و انحراف معیار ۵۰/۱۲± ۰۲/۷۷% بالاترین امتیاز را دارا بود. در بین عوامل پانزده گانه‌ی هوش هیجانی بیشترین امتیاز به ترتیب مربوط به عوامل مسئولیت پذیری اجتماعی با میانگین ۱۴/۱۴±۱۶/۸۲، همدلی ۷۴/۱۳±۸۴/۷۶ و روابط بین فردی ۶۴/۱۵±۵۹/۷۳ بود. هوش هیجانی با متغیرهای جمعیت شناختی جنسیت، سابقه ی کار، وضعیت تاهل، دانشگاه محل تحصیل و مدرک تحصیلی همبستگی نداشت.
نتیجه گیری: پرستاران مورد مطالعه از نظر هوش هیجانی در سطح خوبی بودند. هر چند که آنها از هوشمندی هیجانی بالائی در عوامل همدلی، مسئولیت پذیری اجتماعی و روابط بین فردی برخوردار بودند ولی ارتقای سایر مهارت های این هوش از جمله حل مسئله، کنترل تکانش و تحمل فشار روانی به دلیل اهمیتی که در حوزه مراقبت پرستاری دارند، ضروری است. برگزاری کلاس های آموزشی توسط متخصصین مربوطه برای ارتقای این مهارت ها توصیه می گردد.
کلید واژه ها: هوش هیجانی، مولفه های هوش هیجانی، عوامل هوش هیجانی، پرستار بالینی.
وصول مقاله: ۱۵/۰۴/۹۰ اصلاحیه نهایی: ۲۶/۱۰/۹۰ پذیرش مقاله: ۱۸/۱۱/۹۰
سکینه نظری، سپیده حاجیان، زهره عباسی، حمید علوی مجد،
دوره ۲۶، شماره ۳ - ( مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان ۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: دوره پس از زایمان را می‌توان یکی از حساس‌ترین مراحل زندگی به شمار آورد. در کشور‌های مختلف مراقبت‌های ویژه‌ای در نظر گرفته شده است، این مطالعه با هدف بررسی برنامه‌های مراقبتی و آموزشی پس از زایمان در ایران انجام شده است.
مواد و روش‌ها: داده های این پژوهش با جستجو در پایگاه‌های اطلاعاتی Scientific Information Database، IranMedex، Magiran، Cochrane Library ، PubMed، Google Scholar، Web of Science و Scopus بدست آمد. برای جستجوی مقالات در منابع فارسی از کلید واژه‌های مرتبط با موضوع، دوره پس از زایمان، دوره بعد از زایمان، کارآزمایی بالینی، برنامه، آموزش، مراقبت، مداخله و معادل انگلیسی آنها از سال ۱۳۸۸ تا سال ۱۳۹۸در ایران جستجو شد سپس عناوین و چکیده‌های مقالات توسط چک لیست کانسورت و جداد مورد ارزیابی قرار گرفتند و در نهایت ۴۹ مقاله مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد ارائه مداخلات در هشت حیطه آموزش‌های مبتنی بر مراقبت در منزل، حمایت پس از زایمان، تئوری‌های ارتقاء سلامت، تمرینات بدنی، مشاوره‌ای، آموزش الکترونیک، آموزش‌های چهره به چهره، آموزش‌های گروهی تقسیم شدند. متغیرهای مورد بررسی شامل کیفیت زندگی، افسردگی پس از زایمان، شیردهی، رضایت از مراقبت‌ها، خستگی و خواب پس از زایمان و عملکرد مادران بود.
نتیجه‌گیری: بهبود کیفیت مراقبت‌های پس از زایمان نیازمند غنی‌تر شدن محتوای برنامه کشوری مبتنی بر شواهد موفق تحقیقات موجود در کشور می‌باشد که در برخی بخش‌ها همچون ویزیت در منزل و با پیگیری تلفنی مادران طی دوره پس از تولد می‌باشد
