زمینه و هدف :تمرین منظم و برنامه ورزشی مناسب به بهبود عملکرد فیزیولوژیکی کمک می کند و موجب بهبود توان هوازی ، جذب خون و اکسیژن کافی برای مغز و عضلات می شود. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرین استقامتی و تزریق داروی آدنوزین بر ژن CCL۲ پس ازایسکمی رپرفیوژن مغزی در رت های نر بود.
مواد و روش ها: روش تحقیق از نوع تجربی با طرح پس آزمون بود. جامعه آماری تحقیق رت با نژاد ویستار بودند. نمونه تحقیق ۴۰ سر رت نر بودند که پس از القای ایسکمیک با روش تصادفی ساده در گروه های: تمرین استقامتی+ آدنوزین+ایسکمی، ایسکمی+آدنوزین، تمرین استقامتی+ایسکمی و کنترل+ ایسکمی قرار گرفتند. پس از القای ایسکمی پروتکل تمرین استقامتی انجام شد. در هفته هشتم هر روز یک میلی گروه آدنوزین+ ایسکمی در بیان ژن CCL۲ در ایسکمی- ریپرفیوژن رت های نر تفاوت معنادار وجود دارد. بین گروه کنترل+ ایسکمی با گروه تمرین استقامتی+ایسکمی دربیان ژن CCL۲ در ایسکمی-ریپرفیوژن رت های نر تفاوت معنادار وجود دارد. بین گروه کنترل+ ایسکمی با گروه تمرین استقامتی+آدنوزین+ایسکمی دربیان ژن CCL۲ در ایسکمی- ریپرفیوژن رت های نر تفاوت معنادار وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: احتمالاً پیش آماده سازی با تمرین استقامتی و داروی آدنوزین، پیش از سکته ایسکمی باعث تنظیم بیان ژن CCL۲ شده است. ممکن است تمرین وآدنوزین به عنوان محرک های پیشگیرانه از سکته ایسکمی مفید باشند.
گرم داروی آدنوزین به آن‌ها تزریق شد. سپس با استفاده از روش‌های آزمایشگاهی بیان ژن CCL۲ اندازه‌گیری شد. از روش‌های آماری، میانگین، انحراف معیار، آزمون شاپیرو ویلک، آزمون لوین و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد (۰/۰۵≥ P).
