زمینه و هدف: با توجه به اینکه بخش اعظم زمان مردم در داخل ساختمان سپری میشود، کیفیت هوای داخل ساختمان خصوصاً در محیطهای درمانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آلاینده های ذرات معلق در هوای داخل و خارج بیمارستان توحید شهر سنندج انجام گردید.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی است. با استفاده از دستگاه پارتیکل مس کانتر TES-۵۲۰۰ ساخت شرکت TES تایوان تعداد ۱۲۰ نمونه از هوای داخل و خارج بیمارستان جمع آوری شدند. نمونه های ذرات معلق ۹ بخش و از هر بخش ۳ ایستگاه به منظور نمونه برداری از هوای داخل بیمارستان و ۳ ایستگاه جهت نمونه برداری از هوای بیرون بیمارستان انتخاب شدند. نمونه برداری با دو بار تکرار انجام شد. نتایج حاصل با استفاده از نرم افزارهای Excelو SPSSتجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها: طبق نتایج این مطالعه، بیشترین و کمترین غلظت ذرات (PM۲,۵, PM۴, PM۷, PM۱۰) به ترتیب در بخشهای اورژانس و اتاق عمل مشاهده گردید. بیشترین میزان آلودگی از نظر غلظت ذرات PM۱ مربوط به بخش ICU بود. مطابق آنالیزهای انجام گرفته، بین دما و غلطت ذرات و همچنین رطوبت و غلظت ذرات، برای همه ی بخشهای مورد مطالعه ارتباط معنی داری مشاهده نشد. در این مطالعه از نظر میزان ذرات، آلوده ترین بخش اورژانس بوده و بهترین شرایط برای بخش اتاق عمل مشاهده شده است.
نتیجه‌گیری: رابطه بین میزان ذرات در هوای آزاد و هوای داخل بیمارستان نشان دهنده نفوذ این ذرات از محیط بیرون به داخل ساختمان است. هوای بیرون میتواند کیفیت هوای داخل ساختمان را هم تحت تأثیر قرار دهد.
