|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
بهار موسس غفاری، سیامک درخشان، برهان مراد ویسی، فریما ذکریایی، محمد عزیز رسولی،
دوره ۲۹، شماره ۳ - ( ۵-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: بیماران مبتلا به تالاسمی نیاز به تزریق مکرر خون دارند و اختلالات استخوانی در این بیماران شایع هستند. هدف این پژوهش بررسی میزان تراکم استخوان در این بیماران بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی هفتادونه بیمار مبتلا به تالاسمی اینترمدیت یا ماژور که در سال ۱۴۰۰ برای سنجش تراکم استخوان به بیمارستان کوثر سنندج ارجاع داده شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به دو گروه تقسیم شدند: گروه الف شامل ۲۰ بیمار (۹ مذکر و ۱۱ مونث) که کمتر از ۲۰ سال سن داشتند و گروه ب شامل ۵۹ بیمار (۳۲ مذکر و ۲۷ مونث) که سن آن‌ها مساوی یا بیش از ۲۰ سال بود. در هر دو گروه اندازه‌گیری تراکم استخوان بروش اندازه‌گیری جذب اشعه ایکس با انرژی دوتایی انجام شد. در گروه الف تراکم استخوان‌های کل بدن بدون سر و ناحیه مهره‌های کمری و در گروه ب تراکم استخوان‌های هیپ، گردن فمور و مهره‌های کمری اندازه‌گیری شدند.
نتایج: در ۷/۵۵% از بیماران، Z-score کمتر از میزان مورد انتظار برای سن بیمار بود. شیوع Z-score غیر طبیعی در دو گروه الف و ب تفاوت آماری معنی داری نداشت (۰/۹۴۲P=). ارتباط معنی‌داری بین جنسیت و نیز سابقه شکستگی با Z-score غیر طبیعی مشاهده نشد (P value به ترتیب ۰/۰۶۹ و ۰/۰۶۶). متوسط Z-score مهره‌های کمری در گروه الف (۱/۵ ± ۱/۷-) پایین‌تر از گروه ب (۱/۲ ± ۱/۶-) بود؛ ولی این تفاوت معنادار نبود(۰/۶۳۹(P=. در گروه الف متوسط Z-score مهره‌های کمری از متوسط Z-score کل استخوان‌های بدن بدون سر (۷/۱ ± ۷/۰) کمتر بود. به همین ترتیب، در گروه ب متوسط Z-score مهره‌های کمری کمتر از متوسط Z-score هیپ (۰/۱ ± ۰/۹-) و گردن فمور (۰/۱ ± ۰/۵-) بود.
نتیجه‌گیری: کاهش تراکم استخوان در بیماران تالاسمی شایع بود. اندازه‌گیری تراکم استخوان در مهره‌های کمری احتمالاً دقت بیشتری نسبت به تراکم استخوان‌های کل بدن بدون سر، تراکم استخوان هیپ و گردن فمور در بررسی توده استخوانی در بیماران مبتلا به تالاسمی داشت.
|
|
