1- مربی، گروه پرستاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم و تکنولوژی کومار، سلیمانیه، عراق 2- مربی، مرکز تحقیقات مراقبت بالینی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران 3- دکترای آمار زیستی، مدانشیار، دکترای آمار زیستی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران 4- مربی، گروه فوریتهای پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران. ، ar.bio67@gmail.com
چکیده: (2841 مشاهده)
زمینه و هدف: بستری مجدد بیمارستانی به دلیل تاثیر روی هزینه و کیفیت مراقبت های درمانی و تحمیل بار اضافی به بیمارستان و بیمار از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی بازگشت مجدد بیماران بعد از ترخیص در مراکز آموزشی -درمانی شهر سنندج در سال 1396 انجام شد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعهی توصیفی از نوع مقطعی می باشد. جامعه پژوهش پروندهی تمامی بیماران با مراجعه مجدد به بیمارستان های آموزشی-درمانی شهر سنندج در سال 1396 بود که به روش تمام سرشماری وارد مطالعه شدند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از نسخه 23 نرم افزار SPSS استفاده شد. با استفاده از آمار توصیفی برای متغیرهای کیفی جدول توزیع فراوانی و برای متغیرهای کمی میانگین به همراه فاصله اطمینان 95% برآورد شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که در مجموع در سال 1396 تعداد 7623 مورد بستری مجدد در بیمارستان های آموزشی شهر سنندج ثبت شده است. از این تعداد 4373 (3/57 %) نفر زن و 3250 (7/42%) نفر مرد بودند. به طور کلی بیشترین علت بستری مجدد، پیگیری درمان می باشد (9/38 درصد). 8/21 از علت های بستری مجدد مربوط به عوارض درمان و 26 درصد مربوط به عود بیماری می باشد. نتیجه گیری: با توجه به آمار بالای بستری مجدد در بیمارستان های مورد مطالعه، توسعه خدمات مراقبتی و بهداشتی در سطح جامعه خصوصا مراکز ارائه خدمات در منزل و درمانگاه های محلی جهت کاهش میزان بستری مجدد پیشنهاد می شود. واژه های کلیدی: بستری مجدد، بیمارستان، بستری
abdi K, yaghobi M, nouri B, karimian A. Reasons of patient readmission in Sanandaj educational-therapy in 2017. SJKU 2021; 26 (6) :83-92 URL: http://sjku.muk.ac.ir/article-1-5872-fa.html
عبدی کامل، یعقوبی مختار، نوری بیژن، کریمیان آرام. بررسی علل بستری مجدد بیماران در مراکز آموزشی – درمانی شهر سنندج
در سال 1396. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي كردستان. 1400; 26 (6) :83-92