1- گروه کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان ، سنندج ، ایران ، are1345@yahoo.com 2- گروه کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان ، سنندج ، ایران 3- گروه اپیدمیولوژی وامار، دانشکده پزشکی, دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج ، ایران 4- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
چکیده: (2973 مشاهده)
زمینه و هدف: فریتین سرم در بیماران تالاسمی ماژور شاخصی از میزان بار آهن است. در بیماران تالاسمی ماژور اضافه بار آهن علت اصلی اسیب ارگانهای مختلف بدن می باشد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه ی بین سطح فریتین سرم با عملکرد کلیه در بیماران تالاسمی انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی و مقطعی بر روی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور استان کردستان (واقع در غرب ایران) در سال1398 انجام شد. تمام بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور که حداقل به مدت 1سال به طور منظم جهت تزریق خون مراجعهمیکردند، با رعایت معیارهای ورود و خروج بررسی شدند. بعد از اندازه گیری فریتین سرم، کراتینین و محاسبه میزان فیلتراسیون گلومرولی،اطلاعات بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافتهها: در این مطالعه با توجه به معیارهای ورود وخروج122 بیمار مورد بررسی قرار گرفت. 54/1 درصد افراد مرد و45/9درصد زن بودند. در افراد مورد مطالعه میانگین سنی بیماران 8/14 ± 20/28 سال، میانگین هموگلوبین 1/17 ± 8/95 گرم در دسی لیتر، میانگین فریتین 2134 ± 2812 نانوگرم در دسی لیتر، میانگین کراتینین 0/17 ± 0/65 میلی گرم در دسی لیتر و میانگین میزان فیلتراسیون گلومرولی برابر با 24/13 ± 122/19 میلی لیتر در دقیقه بود. بین میزان فیلتراسیون گلومرولی با فریتین سرم ارتباط معنی داری یافت نشد)0/05(. نتیجهگیری:با توجه به عدم ارتباط بین میزان فریتین سرم با میزان فیلتراسیون گلومرولی می توان گفت که اضافه بار آهن در اسیب احتمالی گلومرول در بیماران تالاسمی ماژور نقشی ندارد.
eskandarifar A, padash Y. Evaluation of the Relationship between Serum Ferritin Level and Renal Function in Patients with Thalassemia Major. SJKU 2021; 26 (1) :33-39 URL: http://sjku.muk.ac.ir/article-1-6391-fa.html
اسکندریفر علیرضا، مرادویسی برهان، روشنی دائم، پاداش یاسین. بررسی ارتباط بین میزان فریتین سرم و عملکرد کلیوی در بیماران تالاسمی ماژور. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي كردستان. 1400; 26 (1) :33-39