چکیده
زمینه و هدف: تالاسمی یکی از شایعترین هموگلوبینوپاتیهای کمی در دنیا بخصوص در ایران است. بیماران مبتلا به نوع ماژور در تمام طول عمر نیاز به تزریق خون و دسفرال دارند لذا با توجه به ارتقای کیفیت زندگی بیماران تالاسمی، باید کاهش شنوایی در این بیماران مورد توجه بیشتری قرار گیرد. این مطالعه به تعیین فراوانی اختلالات شنوایی و گوشی، حنجرهای و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به تالاسمی تحت درمان با دفروکسامین میپردازد.
روش بررسی: 84 بیمار بتا تالاسمی در مطالعهای توصیفی- تحلیلی جهت مشخص کردن فاکتورهای وابسته به کاهش شنوایی بررسی شدند. همه بیماران تحت معاینه گوش- حنجرهای قرار گرفتند و بصورت استاندارد ادیومتری و معاینه ادیولوژی گردیدند. سطح فریتین اندازه گیری شد و بیماران به دو گروه با تزریق خون مناسب و نامناسب و از نظر دریافت دسفرال به دو گروه منظم و نامنظم تقسیم شدند.
یافتهها: از 84 بیمار مورد بررسی (40پسر، 44 دختر) میانگین سنی 7/5 8/12 سال، 10 بیمار (9/11٪) دارای کاهش شنوایی حسی - عصبی و 8 بیمار (5/9٪) دارای کاهش شنوایی هدایتی و 8 بیمار (5/9%) دچار کاهش شنوایی مختلط بودند. ارتباط مشخصی بین سن، جنس، سطح فریتین با کاهش شنوایی وجود نداشت، اما ارتباط معنیداری بین کاهش شنوایی با مدت زمان و مقدار دفروکسامین مصرفی با کاهش شنوایی وجود داشت (01/0p<). همچنین هیچ ارتباط معنیداری بین منظم و نامنظم بودن تزریق خون و دسفرال با کاهش شنوایی دیده نشد.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که دوز بالای دفروکسامین عامل اصلی پاتوژنز کاهش شنوایی در بیماران تالاسمی است. در برخورد با این بیماران لازم است که دوز مناسب دفروکسامین و تزریق خون متناسب با سطح آهن بدن و هموگلوبین داده شود. بنابراین بررسیهای دوره اتولارنگولوژی و ادیومتری در بیماران تالاسمی جهت تشخیص زودرس تغییرات شنوایی و پیشگیری از کاهش شنوایی دائمی لازم است انجام شود.
کلید واژهها: تالاسمی، فریتین، دفروکسامین، ادیومتری، کاهش شنوایی
وصول مقاله: 3/9/88 اصلاح نهایی: 9/9/88 پذیرش مقاله: 12/9/88
Company F, Rezaei N, Yosefi G. Evaluation of hearing loss and otolaryngeal disorders in beta thalassemic patients treated with desferrioxamine. SJKU 2009; 14 (3) :47-55 URL: http://sjku.muk.ac.ir/article-1-217-fa.html
کمپانی فرزاد، رضایی نازیلا، یوسفی غلامرضا. ارزیابی اختلالات شنوایی و گوشی، حنجرهای در بیماران مبتلا به تالاسمی تحت درمان با دفروکسامین. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي كردستان. 1388; 14 (3) :47-55