چکیده
زمینه و هدف: سرطان تیروئید شایعترین بدخیمی غدد درون ریز میباشد. به دلیل ناهمگونی بالای ندولهای توموری و غیرتوموری تیروئید از نظر ویژگیهای آسیب شناسی و فقدان مارکرهای مولکولی مناسب، تلاشهای گستردهای برای معرفی یک مارکر مولکولی جهت تشخیص این ضایعات توموری در حال انجام است. Survivinعضو جدیدی از خانوادهی پروتئینهای مهارکننده مرگ برنامهریزی شده سلولی می باشد که در بررسی های اخیر بر روی سرطان به عنوان یک مارکر مولکولی جدید مورد توجه قرار گرفته است. مطالعات، بیان متمایز Survivin و واریانت پیرایشی آن را در سلولهای سرطانی در مقایسه با سلولهای بالغ نرمال نشان میدهند. در این تحقیق بیان واریانت پیرایشی Survivin-2α، از جدید ترین انواع واریانت های Survivin به عنوان مارکر مولکولی در تومورهای تیروئید مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: 77 نمونه بافتی تیروئید شامل 49 نمونه توموری، 14 نمونه غیرتوموری و 14 نمونه حاشیه تومور جمعآوری و بیان این واریانت توسط روش Hemi-Nested RT-PCR بررسی شد.
یافتهها: بررسی ها نشان داد که میزان بیان واریانت پیرایشی Survivin-2α، در گروه حاشیه تومور نسبت به گروه غیر توموری و توموری افزایش می یابد و کمترین میزان بیان در گروه توموری مشاهده می شود.
نتیجهگیری: این نتایج برای اولین بار بیان 2αدر این سلول ها را تایید می نماید، هرچند بیان واریانت 2α در سلول های توموری نسبت به حاشیه تومور کاهش نشان داده است، اما این اختلاف چشمگیر نیست، بنابراین ظاهراً در پیشروی تومور و طبیعت غیرطبیعی سلول ها دخالت نمی کند. در کل می توان چنین بیان نمود که اختلاف در میزان بیان واریانت 2α در گروههای مختلف مورد بررسی نمی تواند ملاک مناسبی جهت تمایز بیماری های توموری از انواع غیرتوموری محسوب شود.
کلید واژهها: سرطان تیروئید، Survivin-2α، واریانت پیرایشی، RT-PCR Hemi-Nested
وصول مقاله: 16/3/88 اصلاح نهایی: 1/6/88 پذیرش مقاله: 5/8/88
Kyani K, Hosseinpour Feizi M A, Babaei E, Montazeri V, Halimi M. Evaluation of the expression of Survivin-2α splice variant as a molecular marker in thyroid cancer. SJKU 2009; 14 (3) :25-33 URL: http://sjku.muk.ac.ir/article-1-214-fa.html
کیانی کیهانه، حسین پور فیضی محمد علی، بابایی اسماعیل، منتظری وحید، حلیمی منیره. بررسی بیان واریانت پیرایشی Survivin-2α به عنوان مارکر مولکولی در تومورهای تیروئیدی. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي كردستان. 1388; 14 (3) :25-33