دکتر حمید رضا خیری منجیلی ، دکتر حسین دانافر، دکتر علی شرفی ،
دوره ۲۲، شماره ۳ - ( ۵-۱۳۹۶ )
چکیده
سابقه و هدف: در سیستم های دارورسانی با استفاده از کوپلیمرها دانستن میزان تخریب پذیری و زیست سارگاری پلیمرها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
روش بررسی: در این پروژه ابتدا کوپلیمرهای PCL-PEG-PCL و کوپلیمرهای mPEG-PCLبه روش پلیمریزاسیون حلقه گشایی سنتز و از تکنیکهای مختلفی همچون GPC, HNMR, FT-IR, و DSC برای تایید سنتز موفقیت آمیز و تعیین ویژگیهای آنها استفاده گردید.تخریب پذیری کوپلیمرها با استفاده از تکنیک GPC و از روی میزان کاهش جرم و زیست سازگاری کوپلیمرها با استفاده از سمیت سلولی این کوپلیمرها با استفاده از MTT assay بر روی سلولهای نرمال کلیه(HEK ۲۹۳) انجام گرفت.
یافته ها: نتایج HNMR وFTIR صحت تشکیل کوپلیمرهای سه تایی و دوتایی سنتز شده را تایید نموده و با استفاده از تکنیک DSC نقطه ذوب کوپلیمرهای سه تایی و دوتایی به ترتیب در۵۵ ۰C و °C ۶۸/۵۸می باشد و همچنین این کوپلیمرها به ترتیب ارای جرم مولکولی میانگین ۱۶۰۰۰و۱۲۲۲۳ دالتون می باشد. تخریب پذیری این کوپلیمرها در محیط بافری صورت گرفت که در انتهای روز ۳۱ جرم مولکولی پلیمردوتایی و کوپلیمر سه تایی به ترتیب در حدود ۷۸۵۲ و ۹۵۸۶ دالتون می باشد. از روی میزان IC۵۰ محاسبه برای هرترکیب بر روی سلولهای کلیه(HEK ۲۹۳) نشان داده شده که کوپلیمرهای دو تایی و سه تایی هیچ گونه سمیتی نداشته اند و کاملا زیست سازگار هستند.
نتیجه گیری:این کوپلیمرهای سه تایی و دوتایی زیست تخریب پذیری بالایی داشتند و همچنین با توجه به نداشتن هیچ گونه سمیت سلولی روی سلولهای نرمال کلیه از لحاظ زیستی نیز زیست سازگار می باشند.
واژگان کلیدی: کوپلیمر، زیست سازگاری، زیست تخریب پذیری، سمیت سلولی
وصول مقاله:۱۷/۸/۹۵ اصلاحیه نهایی:۹/۱۲/۹۵ پذیرش:۱۰/۱۲/۹۵
