افسانه زارعپور ، دكتر مسود فلاحی خشکناب، زهرا کاشانی نیا، دكتر اکبر بیگلریان، روناک باباشهابی،
دوره ۱۴، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۸۸ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: کودکان مبتلا به سرطان دارای علایم افسردگی شدید هستند که می‌تواند در روند درمان مشکلات متعددی را بوجود آورد. هدف بازی درمانی کاهش میزان افسردگی و علایم آن و ایجاد پیامدهای مثبتی در وضعیت سلامت این کودکان می‌باشد.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مداخله‌ای بود. جامعه پژوهش در این تحقیق شامل کلیه کودکان ۱۵-۶ ساله مبتلا به سرطان بود که در مرکز درمانی- رفاهی محک در سال ۱۳۸۶ بستری بودند. شیوه نمونه‌گیری در پژوهش حاضر بر اساس نمونه‌های در دسترس بود. بعد از محاسبه نمره افسردگی با استفاده از ابزار CDS-A، ۲۴ نفر که برابر با جامعه آماری بود، نمره ۸۴ به بالا را کسب کرده و افسرده بودند که به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار داده شدند. سپس جلسات بازی درمانی (۷ جلسه ۲ ساعته) در اتاق بازی بر روی گروه مداخله اجرا شد و در پایان برنامه بازی درمانی دوباره بر روی هر دو گروه تست بررسی افسردگی بعد از یک هفته اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها به کمک روشهای آمار استنباطی، مانند آزمونهای من ویتنی U، کروسکال والیس و ویلکاکسون انجام شد.
یافتهها: یافته‌های پژوهش میانگین نمره افسردگی را در گروه مداخله و کنترل قبل از بازی درمانی به ترتیب (۲۱/۹۵ و ۷۵/۹۱) نشان داد و از طرفی میانگین نمره افسردگی در گروه مداخله و کنترل بعد از بازی درمانی به ترتیب (۳۳/۷۴ و ۰۸/۹۴) بود که تفاوت معنی‌دار بوده (۰۰۲/۰=p).
نتیجهگیری: در این مطالعه بازی درمانی به طور معنی‌داری موجب کاهش افسردگی گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل شد. بازی می‌تواند به عنوان یک مداخله مؤثر به وسیله اعضاء تیم بهداشتی برای کمک به کودکان بستری استفاده شود تا آنها را برای انجام روشهای درمانی دردناک و تنش ناشی از بستری شدن آماده و سازگار نماید.
کلید واژه‌ها: کودکان سرطانی، افسردگی، بازی درمانی
وصول مقاله: ۲۱/۷/۸۷ اصلاح نهایی: ۲۴/۳/۸۸ پذیرش مقاله: ۲۴/۳/۸۸
دكتر رویا کلیشادی ، دكتر مهین هاشمی پور ، دكتر مژده ضیایی، دكتر شهره قطره سامانی ، مهدس پریناز پور صفا ، دكتر نوشین خاوریان،
دوره ۱۵، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۸۹ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به شروع بیماریهای مزمن سنین بزرگسالی و عوامل زمینه ساز آنها از جمله سندرم متابولیک از اوایل عمر، شناخت عوامل مؤثر و شروع هر چه زودتر اقدامات مداخله‌ای، فواید کوتاه مدت و دراز مدت بیشتری در برخواهد داشت. مطالعه حاضر الگوی تغذیه و فعالیت جسمانی کودکان و نوجوانان چاق با و بدون سندرم متابولیک را مورد مقایسه قرار داد.
روش بررسی: این مطالعه مورد شاهدی در سال ۸۶-۱۳۸۵ بر روی ۸۲۵ کودک و نوجوان ۶ تا ۱۷ ساله دچار اضافه وزن و چاقی (نمایه توده بدنی برابر یا بیش از صدک ۸۵ ) در دو گروه با یا بدون سندرم متابولیک انجام شد. الگوی غذایی و فعالیت فیزیکی آنها مورد مقایسه قرار گرفت. داده‌ها در نرم افزار آماری SPSS ۱۵ با استفاده از آزمونهای آماری t- test ، کای زوج و رگرسیون مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: مقایسه میانگین تعداد بار مصرف مواد غذایی و میزان فعالیت جسمانی بین دو گروه مبتلا و غیر مبتلا به سندرم متابولیک نشان دهنده این مطلب بود که افزایش مصرف گوشت، تخم مرغ، لبنیات، مغزهای گیاهی، سبزیجات و میوه جات با کاهش احتمال ابتلا به سندرم متابولیک ارتباط معنی‌داری دارد. از طرفی فعالیت جسمانی مبتلایان به سندرم متابولیک کمتر از گروه غیر مبتلا بود، گرچه این تفاوت معنی‌دار نبود.
نتیجهگیری: با توجه به شیوع روز افزون چاقی و سندرم متابولیک در کودکان و نوجوانان و ارتباط آن با عادات غذایی و الگوی فعالیت بدنی ایشان و با توجه به تثبیت عادات از دوران کودکی، لازم است توجه بیشتری به شیوه زندگی کودکان و نوجوانان و پیشگیری از بیماریهای مزمن سنین بعدی صورت گیرد.
کلید واﮊه‌ها: چاقی، کودکان، سندرم متابولیک، تغذیه، فعالیت جسمی
وصول مقاله: ۳/۱۱/۸۸ اصلاحیه نهایی: ۱۸/۳/۸۹ پذیرش مقاله: ۱۹/۳/۸۹
اعظم علوی ، ندا پروین ، تهمینه صالحیان، دكتر وحید سمیع پور ،
دوره ۱۵، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۸۹ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: آنچه که در درمان یک بیماری مزمن چون دیابت دارای اهمیت است علاوه بر کنترل علایم بیماری، بهبود کیفیت زندگی بیمار است. زحمتی که یک بیماری مزمن چون دیابت بر شخص تحمیل میکند مسئله‌ای است که تنها از دیدگاه پزشک و پرستار قابل شناسایی نبوده و با آنچه بیمار احساس میکند بستگی دارد. تأثیر دیابت و عوارض ناشی از آن بر روی کیفیت زندگی هنوز ناشناخته باقی مانده و مطالعات انجام شده بر روی کیفیت زندگی بیماران دیابت محدود است. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه‌ای کیفیت زندگی کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت تیپ ۱ از دو دیدگاه خود و والدینشان با گروه کنترل انجام شد.
روش بررسی: در یک مطالعه "کوهورت تاریخی" کیفیت زندگی کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت تیپ ۱ از دیدگاه خود و والدینشان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی- درمانی مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌های کیفیت زندگی (PedSQL) در دو دیدگاه کودکان و والدین در چهار بعد جسمی (۸ سؤال)، عاطفی (۵ سؤال)، اجتماعی (۵ سؤال) و عملکرد مدرسه (۵ سؤال) بود. داده‌ها با استفاده از روشهای آمار استنباطی (آزمون تی مستقل، من‌ویتنی و همبستگی اسپیرمن) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: بین میانگین نمره کلی کیفیت زندگی کودکان و نوجوانان دیابتی و گروه سالم تفاوت معنی‌داری وجود نداشت، اما در بعد جسمی این تفاوت معنی‌دار بود. دیدگاه والدین نشان داد که والدین کودکان دیابتی نسبت به والدین گروه سالم نگرانی بیشتری داشتند و کیفیت زندگی کلی و همچنین در ابعاد جسمی، عاطفی و اجتماعی بین نمره والدین گروه دیابتی و سالم تفاوت کاملاً معنی‌دار بود (۰۰۱/۰p<).
نتیجهگیری: یافته‌های پژوهش نشان داد که دیدگاه کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت در حیطه جسمی با گروه سالم متفاوت می‌باشد. همچنین از دیدگاه والدین کودکان و نوجوانان دیابتی کیفیت زندگی فرزندانشان بویژه در سه بعد عاطفی و جسمی و اجتماعی در مقایسه با والدین گروه سالم متفاوت می‌باشد. لذا توصیه میشود برنامه‌هایی به منظور ارتقاء سطح بهداشت روان این بیماران و خانواده آنها در کنار مراقبتهای درمانی ارائه گردد.
کلید واژه‌ها: کیفیت زندگی، دیابت، کودکان، نوجوانان، والدین
وصول مقاله: ۲۳/۸/۸۸ اصلاحیه نهایی: ۲۱/۱/۸۹ پذیرش مقاله: ۲۵/۲/۸۹
دکتر محمد مهدی اصلانی ، علی زواری، دکتر محمد یوسف علیخانی ،
دوره ۱۶، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۰ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: سویه‌های اشریشیاکلی انترواگره گیتیو عامل ایجاد اسهال حاد و مزمن و اسهال پایدار در کودکان می‌باشند. این سویه‌ها دارای الگوی چسبندگی اختصاصی اگره گیتیو (stacked brick) به سلول‌های اپیتلیالی مانند HeLa و HEp-۲ هستند. استفاده از تکنیک PCR بر اساس حضور ژنهای مرتبط با ویرولانس، تشخیص سویه‌های EAEC را تسهیل می‌نماید. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی روش PCR ژن pCVD۴۳۲ جهت شناسائی سویه‌های EAEC و وجود ژنهای ویرولانسastA, aap, aafA, aggA, aggR جهت افتراق سویه‌های تیپیک و آتیپیک EAEC می‌باشد.
روش بررسی: در این تحقیق ۱۴۰ نمونه مدفوع جمع‌آوری شده از کودکان زیر ۱۲ سال دارای اسهال مراجعه‌کننده به بیمارستان بعثت همدان در سال ۸۷-۸۶ مورد برسی قرار گرفتند. بعد از تلقیح نمونه‌ها به محیط مکانکی آگار در دمای ۳۷ درجه سانتی‌گراد بمدت ۱۸ ساعت انکوبه گردیدند. بعد از شناسائی کلنی‌های اشریشیاکلی با تستهای بیوشیمیائی، ابتدا با استفاده از پرایمر pCVD۴۳۲ که اختصاصی سویه‌های EAEC است، سویه‌های EAEC شناسایی و پس از آن فاکتورهای ویرولانس آنها با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژنهای ویرولانس aggR ، aggA ، aafA ، aaP و astA مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافتهها: از ۱۴۰ بیمار مبتلا به اسهال ۱۵(۸/۱۰%) سویه اشریشیا کلی دارای ژن pCVD۴۳۲ ایزوله گردید. ژن aggR در ۱۱(۳/۷۳%) سویه شناسائی گردید. ژنهای aggA و aafA به ترتیب در ۳ و ۴ ایزوله وجود داشت. ژن aap در ۹ سویه و ژن astA در ۷ سویه مثبت گزارش گردید. چندین ترکیب مختلف از شاخص‌های ژنتیکی در بین سویه‌های EAEC مشاهده شد و مشخص گردید که شایعترین الگوهای ژنومی aggR-aap با ۳/۵۳% وaggR-aafA با ۷/۲۶% بودند.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که در این منطقه سویه‌های EAEC یکی از شایعترین پاتوژنهای روده‌ای محسوب می‌گردند. PCR ژن pCVD۴۳۲ بعنوان معمول‌ترین هدف جهت شناسائی مولکولی این سویه‌ها می‌باشد. سویه‌های تیپیکال EAEC با دارا بودن ژن aggR شیوع بالائی در سویه‌های ایزوله شده دراین منطقه را نشان داده‌اند و با توجه به الگوی فاکتورهای ویرولانس دارای هتروژنی هستند.
کلید واژه‌ها: اشریشیا کلی انتروآگره گیتیو، واکنش زنجیره‌ای پلیمراز، کودکان
وصول مقاله: ۱۱/۱۰/۸۹ اصلاحیه نهایی: ۴/۴/۹۰ پذیرش مقاله: ۱۵/۶/۹۰
طیبه یگانه، دکتر عباسعلی حسین خانزاد،
دوره ۱۷، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۹۱ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به این که از بهداشت روانی ضعیف در دوران کودکی به عنوان پیش قراول وجود رفتارهای زیان بار جسمی و روانی در آینده یاد شده و از طرفی با در نظر گرفتن اصل ارتباط و تأثیر جسم و روان بر یکدیگر، پژوهش حاضر با هدف مقایسه مشکلات رفتاری در بین کودکان ورزشکار و غیر ورزشکار انجام شده است.
روش بررسی: نوع مطالعه علی- مقایسه‌ای است برای این منظور، ۲۲۱ نفر دانش‌آموز دختر و پسر از بین دانش آموزان ۷ تا ۱۱ ساله مشغول به تحصیل در شهرستان سنندج انتخاب شده و به سه گروه غیرورزشکار، ورزشکار انفرادی و ورزشکار گروهی تقسیم شدند. جهت اندازه گیری مشکلات رفتاری، پرسشنامه رفتاری کودکان راتر فرم معلم و فرم والد مورد استفاده قرار گرفت. در تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون t مستقل جهت مقایسه میانگین‌های دو گروه دختر و پسر و همچنین از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه برای مقایسه متغیرها در سه گروه استفاده شد.
یافته ها: با استناد به نتایج به دست آمده از هر دو فرم مذکور، علاوه بر میزان شیوع بیشتر مشکلات رفتاری در کودکان غیر ورزشکار، تفاوت هر یک از خرده مقیاس‌ها در بین دو گروه کودکان ورزشکار و غیر ورزشکار نیز از لحاظ آماری معنادار گردید (۰۵/۰ P<,۰۱/۰>P). همچنین پسران میزان بالاتری از مشکلات رفتاری را نسبت به دختران به خود اختصاص دادند (۰۱/۰>P).
نتیجه گیری: فعالیت‌های مختلف ورزشی میتوانند در پیشگیری و کاهش مشکلات رفتاری کودکان موثر واقع گردند به طوری که می‌توان به آن به عنوان ابزاری ارزشمند در کنار سایر روشهای نوین مقابله نگریست.
واژه‌های کلیدی: مشکلات رفتاری، کودکان، ورزشکار، غیر ورزشکار.
وصول مقاله :۲۳/۶/۹۰ اصلاحیه نهایی: ۷/۳/۹۱ پذیرش: ۳۰/۳/۹۱
دکتر بهروز احسن، دکتر پیام خماند، دکتر محمد طاعتی، دکتر امیر مولانایی،
دوره ۱۸، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: صرع پایدار یکی از اورژانس‌های پزشکی است که علت‌های اصلی آن در کودکان با بزرگسالان متفاوت است. درمان به‌موقع و رفع عوامل زمینه‌ای بسیار مهم است. لذا شناخت عوامل زمینه‌ای در جوامع مختلف می تواند در تشخیص و درمان آن بسیار کمک کننده باشد. این مطالعه با هدف بررسی عوامل زمینه‌ای در بیماران مبتلا به صرع پایدار در بزرگسالان و کودکان و مقایسه این دو گروه سنی طراحی و اجرا شد.
مواد و روشها: این مطالعه به صورت مقطعی انجام شد. کلیه بیماران با تشخیص تشنج بستری شده در بخش کودکان بیمارستان بعثت و همچنین بزرگسالان با تشخیص تشنج در بخش داخلی و نورولوژی بیمارستان توحید سنندج وارد مطالعه شدند. با توجه به مدارک، مستندات و شرح حال‌ها، علت اصلی صرع پایدار توسط یک متخصص نورولوژی برای بیماران مشخص گردید و ثبت شد. پس از ثبت داده ها، با استفاده از تستهای کای دو و فیشر برای مقایسه متغیرهای کیفی بین دو گروه بزرگسال و کودکان تحلیل انجام شد.
نتایج: در این مطالعه ۵۰۴ نفر بررسی شدند. در گروه کودکان از نظر جنسیت تعداد ۲۱۲ نفر (۱/۶۳%) پسر و در گروه بزرگسالان تعداد ۸۷ نفر (۸/۵۱%) مرد بودند (۰۱/۰ = p). شیوع صرع پایدار در کودکان و بزرگسالان به ترتیب ۳/۲۸% و ۳/۱۷% محاسبه شد. ۲۵ نفر (۳/۲۶%) از کودکان و ۱۰ نفر (۵/۳۴%) از بزرگسالان سابقه قبلی تشنج داشتند (۳۹/۰= p). همچنین ۳۲ نفر (۷/۳۳%) از کودکان و ۴ نفر (۸/۱۳%) از بزرگسالان دارای سابقه خانوادگی صرع پایدار بودند (۰۴/۰= p). شایعترین علت صرع پایدار در بزرگسالان قطع داروی ضد تشنج یا استفاده نادرست از آن (۵/۳۴%) و سپس ضربه به سر (۷/۲۰%) و حوادث عروقی مغز (۷/۲۰%) و در کودکان، تب (۶۰%) و سپس قطع داروی ضد تشنج یا استفاده نادرست از آن (۲۰%) و مشکلات متابولیک (۴/۷%) بود.
نتیجه گیری: بنظر میرسد کنترل تشنج در افراد مبتلا بخوبی صورت نمی گیرد و بیماران ممکن است از داروی ضد تشنج به‌درستی استفاده نکنند. باید برنامه‌های مناسبی برای جلوگیری از ضربه به سر طراحی و اجرا گردد. همچنین به‌نظر میرسد والدین اطلاعات کافی در مورد کنترل تب در کودکان خود ندارند و لذا باید آموزش کافی به آنها هنگام بیماری کودک‌شان داده شود.
دکتر پارسا یوسفی ، دکتر عزیز اقبالی، دکتر محمد رفیعی، محدثه زلفی، محمد رضا فیروزی فر،
دوره ۱۸، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۲ )
چکیده
چکیده
مقدمه : تشنج همراه با تب ساده، شایع ترین بیماری سیستم اعصاب کودکان است . با توجه به فرضیات موجود در مورد احتمال تاثیرفقر آهن بر تشنج ناشی از تب و آستانه تحریک نورونی ، این مطالعه با هدف شناخت تاثیر آنمی فقر آهن و اپیزود های تب و تشنج ساده انجام شد.
مواد و روشها : در این مطالعه مورد- شاهدی، ۳۸۲ کودک بستری در بیمارستان امیرکبیر شهر اراک بر اساس علت بستری به دو گروه مورد (تب و تشنج) و شاهد( علل تب دار دیگر) تقسیم بندی شده و پس از بررسی از جهت فاکتور های ورود و خروج وارد مطالعه شدند. از تمام کودکان ۵ سی سی نمونه خون پس از بهبود تب، اخذ شد و آزمایشات شمارش کامل خونی و پروفایل ذخیره آهن برای آنان انجام شد. نتایج بوسیله آمار توصیفی و تی مستقل تفسیر شد.
یافته ها : میزان شیوع آنمی در گروه تشنج ناشی از تب به طور معنی‌داری پایین‌تر از گروه شاهد بوده به طوری که ، ۵/۲۲ درصد از کودکان در گروه تشنج ناشی از تب دچار کم‌خونی بودند در حالی که این میزان در گروه شاهد، ۰/۳۴ درصد بود (۰۰۱/۰P<). همچنین در مقایسه شاخص‌های خونی نظیر Hb، Hct، MCV، MCH و MCHC نیز با تفاوت معنی‌داری در گروه تشنج ناشی از تب بالاتر از گروه شاهد بود(۰۰۱/۰P<).
نتیجه گیری : فقر آهن می تواند از ایجاد تشنج پس از تب در کودکان جلوگیری نماید و فقر آهن احتمالا آستانه تحریک نورونی را در تب افزایش می دهد.
وصول مقاله:۲۶/۲/۹۱ اصلاحیه نهایی:۲۹/۸/۹۱ پذیرش:۱۸/۱/۹۲
دکتر اردشیر نجفی، دکتر فرزاد کمپانی، دکتر وحید صدیقی گورابی، فردین غریبی،
دوره ۱۹، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: تشنج شایعترین اختلال نورولوژیک در بین اطفال است که نه به عنوان یک تشخیص بلکه به عنوان یک تظاهر بالینی از بیماریهای زمینه‌ای شناخته میشود. پاتو‍ژنز این بیماری تاکنون شناخته نشده است ولی زمینه ژنتیکی و تغییرات نوروترانسمیترها، عناصر کمیاب و برخی یون‌ها از جمله منیزیم در بروز آن دخیل شناخته شده اند. این مطالعه با هدف بررسی سطح منیزیم در کودکان و ارتباط آن با ابتلا به تشنج طراحی و اجرا گردید.
روش کار: این مطالعه به روش مورد – شاهد بر روی ۷۸ کودک ۶ ماه تا ۵ سال مبتلا به تب و تشنج و ۷۴ کودک که به علتی غیر از تب و تشنج در بیمارستان بعثت در سالهای ۱۳۹۱-۱۳۹۰بستری شده بودند، انجام گردید. ابتدا مشخصات دموگرافیک و سوابق بیماری و مدت تشنج کودک از والدین اخذ گردید و در صورت داشتن شرایط ورود به مطالعه از آنها نمونه خون به منظور تهیه سرم گرفته شد. پس از تهیه سرم کودکان در آزمایشگاه با استفاده از دستگاه اتو آنالیزر هیتاچی ۹۰۲ و کیت پارس آزمون به روش اسپکتروفتومتری، سطح منیزیم بر حسب میلی گرم بر لیتر تعیین شد. محدوده طبیعی منیزیم ۲۳ -۱۵ میلیگرم در لیتر در نظر گرفته شد. داده های حاصله با استفاده از نرم افزار SPSS,۱۸ و آمارهای توصیفی و آزمون آماری t-test برای مقایسه سطح منیزیم در دو گروه و در دو جنس و آزمون کای دو و محاسبه OR برای محاسبه نسبت شانس ابتلا به تشنج استفاده شد.
یافتهها: بالاترین فراوانی به تشنج‌های با طول مدت ۵ دقیقه می باشد (۲۴%) و تشنج نوع تونیک کلونیک (۴/۷۴%) تعلق داشت. میانگین سطح منیزیم در پسران ۱۸/۳ ± ۸۷/۲۲ و در دختران ۸۹/۵ ± ۷۷/۲۴ که باهم تفاوت معنی دار آماری داشتند (۰۱۵/۰ =P). میانگین سطح منیزیم در کودکان مبتلا به تشنج ۸۷/۳ ± ۰۹/۲۴ و در کودکان سالم ۵۰/۵ ± ۴۰/۲۳ که باهم تفاوت نداشتند (۳۷/۰ =P). نسبت شانس برای ابتلا به تشنج در کودکان با کمبود منیزیم برابر ۳۸/۱ بود.
نتیجهگیری: بطور کلی می‌توان گفت که سطح منیزیم در کودکان مبتلا به تشنج با کودکان سالم تفاوت ندارد و نمی توان کمبود این عنصر را به تنهایی در بروز تشنج موثر دانست. اگرچه سطح منیزیم در اکثر کودکان مورد مطالعه بالاتر از حد نرمال بود.
کلید واژه‌ها: منیزیم، تشنج، کودکان، تب.
وصول مقاله :۱۸/۳/۹۲ اصلاحیه نهایی:۳/۱۰/۹۲ پذیرش:۳/۱۰/۹۲
دکتر فرهاد نعلینی، دکتر صغری پرمهر، جمال حسینی،
دوره ۱۹، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده
هدف: ریفلاکس گاستروازفاژیال (GER) عبارت است از برگشت بدون کوشش محتویات معده به داخل مری یا اروفارنکس که از مسائل شایع در شیرخواران می باشد. سونوگرافی به عنوان یک روش حساس و دقیق برای بررسی ریفلاکس معرفی شده است. هدف از این مطالعه مقایسه طول مری شکمی در کودکان زیر ۲ سال مبتلا به ریفلاکس گاستروازفاژیال با کودکان فاقد ریفلاکس گاستروازفاژیال است.
روش کار: این مطالعه از نوع مورد- شاهدی است و در کودکان زیر ۲ سال انجام گرفت. تعداد ۵۰ کودک به عنوان گروه شاهد، فاقد علائم بالینی و سونوگرافیک GER بودند و تعداد ۵۰ کودک به عنوان گروه مورد، واجد GER اثبات شده، با سونوگرافی و یا آزمون بلع باریم تحت فلوروسکوپی بودند. در این دو گروه طول مری شکمی طبق پروتوکل اندازه گیری شد و داده ها با استفاده از آزمون های آماری t تست و من و تینی Uو نرم افزار SPSS ویرایش ۲۱ تجزیه و تحلیل گردید.
نتایج: میانگین طول مری شکمی در گروه مبتلا به GER، ۵۴/۴±۴۶/۱۹ میلی متر و در گروه غیر مبتلا به GER، ۰۱/۵±۲۳/۲۶ میلی متر بود و تفاوت معناداری بین طول مری شکمی دو گروه وجود داشت (۰۵/۰>P).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد، اندازه طول مری شکمی در کودکان زیر ۲ سال مبتلا به ریفلاکس گاستروازوفاژیال نسبت به کودکان غیرمبتلا به ریفلاکس گاستروازوفاژیال کوتاهتر است و لذا بهره‌گیری از پارامتر اندازه طول مری شکمی در سونوگرافی می تواند مثمرثمر باشد.
کلید واژه ها: ریفلاکس گاستروازفاژیال، طول مری شکمی، کودکان زیر ۲ سال، سونوگرافی.
وصول مقاله:۱۷/۱۰/۹۲ اصلاحیه نهایی:۷/۳/۹۳ پذیرش:۲۰/۳/۹۳
سید رضا سبحانی، دکتر احمد رضا درستی ، دکتر عباسعلی کشتکار ، امیر حسین رمضانی ، دکتر حامد پور آرام،
دوره ۲۰، شماره ۶ - ( ۱۱-۱۳۹۴ )
چکیده
مقدمه: چاقی کودکان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مشکلات سلامت در کشورهای توسعه‌یافته و در حال‌توسعه می‌تواند در نتیجه تأثیر اضافه‌وزن یا چاقی والدین باشد. هدف از این مطالعه مقایسه وضعیت چاقی و اضافه‌وزن در کودکان دارای مادرانی با اضافه‌وزن یا چاقی با کودکان با مادرانی بدون اضافه‌وزن یا چاقی بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، ۲۴۹ کودک روستایی سنین دبستان ساکن شهرستان بیجار به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. دریافت‌های غذایی و فعالیت بدنی برای کودکان و شاخص‌های تن‌سنجی (وزن، قد و نمایه توده بدنی) برای مادران و کودکان به روش استاندارد ارزیابی گردید. ارتباط اضافه‌وزن یا چاقی مادران با وضعیت اضافه‌وزن یا چاقی کودکان به وسیله رگرسیون لجستیک مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: برای کودکان دارای مادرانی با اضافه‌وزن یا چاقی بطور معناداری نمایه توده بدنی (۰۱/۰ P <) و سن مادر (۰۱/۰ P <) بیشتر از گروه کودکان با مادران بدون اضافه‌وزن یا چاقی بود. اضافه‌وزن داشتن یا چاق بودن مادر شانس اضافه‌وزن یا چاقی را در کودکان بعد از تعدیل برای سن، جنس، فعالیت بدنی، انرژی دریافتی و سن مادر به طور معناداری افزایش می‌داد (نسبت شانس (OR): ۰۰/۳ ، ۰۴/۰P =).
نتیجهگیری: اضافه‌وزن داشتن یا چاق بودن مادر می‌تواند با احتمال چاقی یا اضافه‌وزن کودکان سنین دبستان در محیط روستایی همراه باشد و این رابطه مستقل از میزان انرژی دریافتی، فعالیت بدنی و مقدار مصرف از گروه‌های غذایی مختلف است.
کلیدواژه‌ها: نمایه توده بدنی، چاقی، کودکان، مادر.
وصول مقاله:۳۱/۶/۹۴ اصلاحیه نهایی:۲۰/۸/۹۴ پذیرش:۷/۹/۹۴
دکتر حشمت الله صوفی مجیدپور، دکتر مصباح راستی، فردین غریبی،
دوره ۲۱، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۵ )
چکیده
زمینه و هدف: هدف این مطالعه تاثیر استفاده از استنت دبل جی بر نتایج سنگ شکنی با امواج برون اندامی در کودکان مبتلا به سنگ لگنچه بود.
روش بررسی: این مطالعه به روش کار آزمایی بالینی دو سو کور بر روی ۶۸ کودک زیر ۱۳ سال دارای سنگ لگنچه مراجعه کننده به کلینیک بیمارستان توحید سنندج از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۳ انجام شد. کودکان به روش تصادفی ساده در دو گروه مداخله استنت دبل جی (۳۴ نفر) و گروه کنترل (۳۴ نفر) تقسیم شدند. به همه نمونه ها در دو گروه ۲۰۰۰ موج شوکی طی هر دوره داده شد. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه ۱۸ و آمار توصیفی (فراوانی مطلق، نسبی، میانگین و انحراف معیار)، فرضیات نیز توسط آزمون کای دو و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: اندازه سنگ در کودکان گروه مداخله ۶۲/۲± ۷۶/۱۳ میلیمتر و در گروه کنترل ۷۹/۲± ۹۱/۱۳ میلیمتر بود (۶۹/۰=p). در ۸/۵۸% کودکان گروه مداخله و ۵/۷۶% کودکان گروه کنترل کلیه راست درگیر بود (۱۲/۰=p). فراوانی پیامدهای بعد از سنگ شکنی شامل تب، نیاز به بستری و تشکیل ستون سنگی در گروه مداخله با گروه کنترل تفاوت معنی دار آماری نداشت (۰۵/۰p>). فراوانی ابتلا به عفونت ادراری در کودکان گروه مداخله ۵/۲۳% و در گروه کنترل ۹/۵% بود که از نظر آمار معنی دار بود. (۰۴/۰=p).
نتیجه گیری: میزان دفع سنگ در کلیه کودکان بروش سنگ شکنی با استفاده از استنت و بدون استفاده از استنت تقریبا" با هم برابر است، لذا با توجه به مشکلات استنت حالب و هزینه های جانبی آن روش سنگ شکنی با امواج برون اندامی برای سنگهای کلیه ۸ تا ۱۵ میلیمتر بدون استفاده از استنت در این گروه از بیماران توصیه می شود.
کلمات کلیدی: استنت دبل جی، کودکان، سنگ شکنی با امواج برون اندامی، سنگ لگنجه کلیه
وصول مقاله :۲۵/۷/۹۴اصلاحیه نهایی:۵/۱۰/۹۴ پذیرش:۱۰/۱۱/۹۴
دکتر قاسم زمینی، دکتر محمد باقر خادم عرفان، دکتر محمد نسیم کریمی، اشکان فریدی،
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۵-۱۳۹۵ )
چکیده
زمینه و هدف: اکسیور، کرم سنجاقی از کرمهای شاخه نماتودها و از خانواده اکسیوریده می‌باشد این کرم استوانه‌ای و به شکل نخ به رنگ سفید یا شفاف است که طول کرم نر ۲ تا ۵ میلی متر و کرم ماده ۳ تا ۸ میلی متر است. این مطالعه به منظور تعیین میزان شیوع اکسیور و ارتباط آن با علائم بیماری و علائم آلرژبک و انوزینوفیلی در کودکان ۶-۱ ساله منطقه اورامانات تخت از توابع شهرستان مریوان انجام گرفت.
روش کار: دراین مطالعه توصیفی– تحلیلی و با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی سیستماتیک ۳۳۸ کودک مورد مطالعه قرار گرفتند. روش جمع‌آوری داده ها براساس پرسشنامه، اسمیر خون محیطی و تست نوار چسب اسکاچ بود. در پرسشنامه طراحی شده مشخصات کودکان از قبیل جنس و سن و مشخصات والدین شامل شغل و میزان تحصیلات ثبت شد. لامهای اسمیر خون محیطی از تک تک کودکان تهیه و توسط هماتولوژیست از نظر ائوزیتوفیلی بررسی شدند. نمونه‌های تست اسکاچ پس از ارائه آموزشهای لازم درباره شیوه نمونه گیری آن، توسط والدین تهیه و سپس در آزمایشگاه دانشگاه علوم پزشکی کردستان توسط متخصص انگل شناسی از نظر وجود تخمهای اکسیور بررسی شدند.
نتایج: ۱۳۹ نفر (۱/۴۱ %) از کودکان آلوده به کرمک تشخیص داده شدند. میزان شیوع کرمک در پسران ۴/۳۷ % و در دختران ۳/۴۵ % بود. بین آلودگی به کرمک و بروز علائم آن رابطه معنی‌داری مشاهد نشد. بین آلودگی به کرمک و علائم بیماری آلرژیک رابطه معنی‌داری مشاهده نشد. تعداد ۲۲ نفر از کودکان ائوزینوفیلی داشتند( ۴/۶ %) که ۱۷ نفر (۳/۷۷درصد) از آنان آلوده به کرمک بودند. بین آلودگی به کرمک و ائوزینوفیلی رابطه معنی‌داری مشاهده شد (۰۵/۰>P ).
نتیجهگیری: با توجه به نتیجه مطالعه و اهمیت موضوع جهت کنترل و پیشگیری از این بیماری پیشنهاد میشود که اطلاعات لازم درباره چرخه زندگی، راههای انتقال و بخصوص راههای پیشگیری از آلودگی به کرمک به مردم ارائه شود، و اقدامات اساسی در زمینه بهبود وضعیت اقتصادی مردم منطقه صورت گیرد و ارتقاء بهداشت عمومی و فردی از طریق آموزش همگانی مورد توجه قرار گیرد. در نهایت درمان داروئی مبتلایان همزمان با خانواده آنها مورد توجه قرار گیرد.
کلمات کلیدی: انتروبیوس ورمیکولاریس، انتروبیازیس، اکسیوریده، ائوزینوفیلی، کودکان، ایران.
وصول مقاله:۲۳/۱/۹۵ اصلاحیه نهایی:۱۳/۳/۹۵ پذیرش:۲۶/۳/۹۵
دکتر حشمت الله صوفی مجیدپور، دکتر عادل سجادی ،
دوره ۲۳، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: سنگ شکنی برون اندامی (Extracorporeal Shock Wave Lithotripsy) تحول عظیمی در درمان سنگ های کلیه کودکان ایجاد کرد، با این حال استفاده از این تکنولوژی عوارض مختلفی به همراه دارد که ایمن و موثر بودن آن را زیر سوال برده است.هدف این مطالعه بررسی اثربخشی و عوارض سنگ شکنی برون اندامی دردرمان سنگهای لگنچه کلیه در اطفال کمتر از۸سال بود.
روش بررسی: این مطالعه گذشته نگر بر روی کودکان زیر هشت سال با سنگ لگنچه مراجعه کننده به بیمارستان توحید شهر سنندج طی سال های ۱۳۹۳-۱۳۸۶ انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز مانند سن ، جنس، وضعیت بالینی ، میزان عاری شدن از سنگ ، تعداد روزهای بستری ، میزان پاسخ به درمان و عوارض ایجاد شده، پرونده پزشکی بیماران مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده ازیک چک لیست اطلاعات ۳۵ کودک زیر ۸سال (شامل ۳۷ کلیه) مبتلا به سنگ لگنچه کلیه، که در این مرکز تحت درمان به وسیله سنگ شکنی برون اندامی قرار گرفته بودند استخراج شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی(فراوانی مطلق و نسبی ، میانگین و انحراف معیار) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: اندازه سنگ ها بین ۸تا ۲۵ میلی متر بود. ۳۳ بیمار(۵/۹۴%) بعد از یک جلسه و ۲ بیمار(۵/۵ درصد) بعد از دو جلسه سنگ شکنی درمان شدند. ۶ بیمار (۲/۱۶ درصد) دچار تب ناشی از عفونت ادراری، ۲ مورد (۴/۵ درصد) دچار عارضه گیر افتادن قطعات آزاد شده سنگ در حالب و ۸ مورد از بیماران ( ۶/۲۱ درصد ) به دنبال سنگ شکنی، نیاز به بستری پیدا کردند. هماچوری در تمام موارد رخ داد. تزریق خون و هماتوم ساب کپسولار در هیچ کدام از بیماران دیده نشد. میزان اثربخشی سنگ شکنی و میزان عاری شدن از سنگ (Free Stone Rate) با سن بیماران و سایز سنگ رابطه ی معکوس داشت.
نتیجه گیری: سنگ شکنی برون اندامی روش بسیارموثر در درمان سنگ های لگنچه کلیه کودکان می باشد. عوارض ماژور و برگشت ناپذیر در این روش ناچیز بوده و سنگ های با اندازه کم تر از ۲۰ میلی متر برای سنگ شکنی برون اندامی مناسب تر می باشند.
واژه های کلیدی: کودکان، سنگ کلیه ، سنگ شکنی برون اندامی ، عوارض
وصول مقاله:۲۴/۵/۹۶ اصلاحیه نهایی:۱۰/۸/۹۶ پذیرش:۱۵/۸/۹۶
دکتر قباد مرادی ، محمد عزیز رسولی ، فائز فتحی ، دکتر بایزید قادری ، دکتر بهرام نیکخو، دکتر دائم روشنی ، دکتر برهان مرادویسی، دکتر جعفر سلطانی ،
دوره ۲۳، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: در چند دهه اخیر، میزان بقای کودکان مبتلا به سرطان بطور قابل توجهی بهبود یافته و بقای ۵ ساله آنان ۸۰% برآورد شده است اما نگرانی های زیادی در رابطه با بقای نوجوانان و بزرگسالان جوان وجود دارد. هدف از این مطالعه تعیین میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان لوسمی و عوامل مرتبط با آن در استان کردستان بود.
روش بررسی : در این مطالعه گذشته نگر، داده ها ۳۱۰ نفر از بیماران مبتلا به سرطان لوسمی در کودکان و بزرگسالان در استان کردستان از بررسی پرونده پزشکی آنها استخراج شد. آنالیز بقاء تک متغیره و چند متغیره با محاسبه نسبت مخاطره با مدل مخاطره نسبی کاکس انجام گردید. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار Stata ۱۲ انجام شد.
یافته ها: در این مطالعه تعداد ۲۰۱ فرد بزرگسال با میانگین سنی ۸/۵۰ سال و ۱۰۹ کودک با میانگین سنی ۲/۵ سال مورد بررسی قرار گرفتند. فراوانی لوسمی در نوع AML ابتلا در بزرگسالان بالاتر (۸/۳۰%) ولی فراوانی موارد ابتلا به ALL بیشتری درکودکان مشاهده شد (۲/۸۶%). میزان بقا ۱ و ۵ سال در بزرگسالان به ترتیب: ۴/۹۴% و ۵/۴۹% و میزان بقا ۱ و ۵ سال در کودکان به ترتیب ۶/۹۲% و ۸۳% بود. نسبت مخاطره در افراد بزرگسال بر حسب نوع تالاسمی با ALL (HR=۵,۱۸, ۹۵% CI:۲.۶۰-۱۳)، در افراد با نوع AML برابر با (HR=۴,۱۱, ۹۵% CI:۱.۵۵-۱۰.۴)، و در افراد با نوع CML (HR=۲,۷۸, ۹۵% CI:۱.۰۵-۷.۳۷) بود. در آنالیز چند متغیره نتایج نشان داد که میزان مرگ کمتری در کودکان مبتلا به نوع تالاسمی ALL (HR=۰,۲۶, ۹۵% CI:۰.۰۸-۰.۷۷) مشاهده شد.
نتیجه گیری: دسترسی به خدمات تشخیصی بهنگام و ارائه خدمات درمانی به روز پیشنهاد می شود و در ضمن با توجه به بقا بیشتر نوع ALL لوسمی بویژه در کودکان، توصیه به فرآهم آوردن امکانات درمانی مناسب و توجه به ارائه خدمات تسکین بخش در انواع لوسمی با مرگ و میر بالا همچون سایر کشورهای دنیا ضروری است.
کلمات کلیدی: میزان بقا، عوامل مرتبط، سرطان لوسمی، کودکان، بزرگسال، کردستان
وصول مقاله:۶/۲/۹۶ اصلاحیه نهایی:۲۵/۱۰/۹۶ پذیرش:۲۳/۱۱/۹۶
میر محمد جلالی، علی فقیه حبیبی، هدیه رمضانی،
دوره ۲۴، شماره ۴ - ( ۷-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به تاثیرگذاری عفونت گوش میانی و پوسیدگی دندانی بر روی کیفیت زندگی کودکان و توانایی رشد و تکامل آنها و شیوع بالای این دو بیماری در دوران کودکی، این مطالعه با هدف بررسی همراهی وضعیت پوسیدگی دندانی و عفونت گوش میانی با افیوژن در کودکان انجام گردید.
روش بررسی: در این مطالعه ۳۱۰ کودک در محدوده سنی ۳ تا۶ سال وارد مطالعه شدند. پوسیدگی دندان کودکان با شاخص پوسیدگی و پرشدگی دندانهای شیری ارزشیابی شد.کودکان به دو گروه با و بدون پوسیدگی تقسیم شدند وجهت معاینه بالینی و آزمون شنوایی سنجی به بیمارستان امیرالمومنین (ع) رشت ارجاع داده شدند. جهت تجزیه و تحلیل از آزمونهای آماری توصیفی و تحلیلی استفاده شد و سطح معنی داری آزمونها ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.
یافتهها: در این بررسی ۱۷۰ دختر و ۱۴۰ پسر با میانگین سنی ۱,۰۲±۴,۵۸ شرکت کردند. ۳۰ نفر از کودکان (۹.۶۷ %) افیوژن گوش میانی داشتند. میانگین شاخص پوسیدگی دتدان، ۳۵.۲±۲,۰۷ بود. افیوژن گوش میانی در کودکانی که پوسیدگی دندان داشتند، ۱۳۹ درصد ۲.۳۹ OR= ، ۵,۵۰- ۱,۰۴ = CI۹۵%) بالاتر از کودکان فاقد پوسیدگی دندان بود (۰,۰۴ =P). ارتباط معنی داری بین متغیرهای جنس، سن، تحصیلات پدر یا مادر و افیوژن گوش میانی یافت نشد(۰,۰۵<P).
نتیجهگیری: در کودکانی که پوسیدگی دندان دارند، احتمال افیوژن گوش میانی بیشتر از کودکانی هست که پوسیدگی دندان ندارند. مطالعات آینده نگر بیشتری برای تعیین اثر بهبود بهداشت دهان بر روی عفونت گوش میانی توصیه میشود.
اسدالله فتح الله پور، سیما علیمرادی، فایق یوسفی، هاجر کاشفی،
دوره ۲۴، شماره ۵ - ( ۹-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: فنیل کتونوریا نوعی بیماری سوخت‌وسازی مادرزادی و ژنتیکی از نوع اتوزومال مغلوب است که به علت کمبود یا فقدان آنزیم فنیل آلانین هیدروکسیلاز، اسیدآمینه فنیل آلانین به تیروزین تبدیل نشده و باعث افزایش فنیل آلانین در خون به‌ویژه در مغز میشود. این مطالعه باهدف مقایسه نمرات بهره هوشی کودکان مبتلابه فنیل کتو نوری با کودکان سالم مراجعه‌کننده به درمانگاه بیمارستان بعثت سنندج در سال ۱۳۹۷ انجام‌شده است.
روش بررسی: این مطالعه به روش مورد شاهدی بر روی کلیه بیماران تحت معالجه از ابتدای تولد، مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های PKU و غدد اطفال و همچنین از میان کودکان سالم (ازنظر ابتلا به فنیل کتونوری) مراجعه‌کننده به سایر درمانگاه‌های کودکان بیمارستان بعثت گروه کنترل انجام شد. برای سنجش توانایی‌های شناختی، ذهنی و هوش کودکان از تست هوشی گودیناف استفاده شد. نهایتاً اطلاعات مربوط به نتایج دو گروه توسط مشاور آماری مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که در بین نمونه های مورد مطالعه تعداد ۴۶ نفر (۶۹/۷%) پسر و تعداد ۲۰ نفر (۳۰/۳۹%) دختر بودند و میانگین سن افراد برابر با ۶/۳۴ با انحراف معیار ۲/۵۲ سال بود. همچنین نتایج این مطالعه نشان داده است که بین میانگین ضریب هوشی افراد در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنادار آماری وجود ندارد (۰/۰۵< P).
نتیجهگیری: مهم‌ترین نشانه‌های بالینی این بیماری، کم توانی ذهنی، میکروسفالی، اختلال‌های رفتاری، تشنج، سفتی اندام‌ها، بی‌قراری، ناآرامی، بیش فعالی، اگزما و پوست و موی روشن است. در صورتی که بیماری پیش از سومین هفته زندگی تشخیص داده شده و نوزاد پیش از یک ماهگی مورد تغذیه درمانی و مراقبت های لازم قرارگیرد، نشانه های ناشی از بیماری کاهش می یابد.
نیلوفر بهرامی، مریم ترک ترابی، صدیقه طلاکوب، محبوبه نم نباتی،
دوره ۲۶، شماره ۲ - ( ۳-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به مصرف چشمگیر ونکومایسین در کودکان و بروز فلبیت در کاتترهای ورید محیطی؛ این مطالعه با هدف تعیین عوامل مستعد کننده فلبیت در کودکان تحت درمان با ونکومایسین انجام شد.
روش بررسی: این یک مطالعه مقطعی، از نوع توصیفی-تحلیلی بود که بر روی ۱۴۵ کودک بزرگ‌تر از ۱ ماه، تحت درمان با ونکومایسین و بستری در یک مرکز آموزشی درمانی در اصفهان، انجام گرفت. نمونه ها به روش آسان انتخاب و ابزار اندازه گیری فلبیت؛ ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت بعد از تعبیه کاتتر برای هر کودک تکمیل شد. داده ها توسط آزمون کایاسکوئرو رگرسیون لجستیک چندگانه تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: کایاسکوئر، بین بروز فلبیت با محل تعبیه، شماره کاتتر و شستشوی کاتتر با نرمال سالین ۰/۰۹% ارتباط معنادار یافت شد ( ۰/۰۵ p<). بر اساس آزمون رگرسیون لجستیک چندگانه، سن ( ۰/۰۰۹p=)، جنس مذکر ( ۰/۰۰۹p=)، قرارگیری کاتتر در اندام فوقانی ( ۰/۰۰۵p=)، کاتتر شماره ۲۴ ( ۰/۰۴p=)، شستشوی کاتتر با نرمال سالین ۰/۰۹ % ( ۰/۰۰۱p<)، غلظت mg/ml۵> ونکومایسین ( ۰/۰۰۴p=)، انفوزیون تغذیه کامل وریدی ( ۰/۰۱۷p=) و سفالوسپورینها ( ۰/۰۲۵p=)، به طور معناداری بر روی احتمال بروز فلبیت تأثیرگذار بودند.
نتیجه گیری: پرستاران میتوانند با درنظرگرفتن نسبت کاتتر به رگ و انتخاب کاتتر مناسب، استفاده از اندام فوقانی و شستشوی کاتتر با نرمال سالین، از بروز فلبیت پیشگیری کنند. بعلاوه لازم است غلظت نهایی ونکومایسین mg/ml ۵> بوده و سرعت انفوزیون آن ازmg/min ۱۰-۵ تجاوز نکند. زمانی که کودکان به جز ونکومایسین، محلولهای تغذیه وریدی و سفالوسپورینها را نیز دریافت میکند، این موارد اهمیت دوچندان مییابد.
