---

چکیده مقدمه: توانایی‌های تخمین در حل مسایلی به کار گرفته می‌شوند که پاسخ‌های آماده برای آن‌ها وجود ندارد. در زندگی روزمره، ما اغلب از تخمین استفاده می‌کنیم. هدف مطالعه‌ی حاضر بررسی تخمین شناختی در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی، بیماران مبتلا به اختلال آلزایمر و افراد بهنجار بود. روش‌ بررسی: در یک مطالعه علی-مقایسه‌ای با استفاده از روش نمونه‌برداری در دسترس، معیارهای تشخیصی و ملاک‌های ورود سه گروه آزمودنی شامل بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی، آلزایمر و افراد بهنجار با حجم نمونه ۲۵ نفر انتخاب شدند و توسط آزمون تخمین شناختی مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل چند متغیری واریانس استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که هر دو گروه بیمار در مقایسه با افراد بهنجار در تمام ابعاد و نمره کل آزمون تخمین شناختی، آسیب بیشتری داشتند. همچنین میزان آسیب بیماران مبتلا به اختلال آلزایمر در تمام ابعاد و نمره کل آزمون تخمین شناختی بیشتر از بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر از وجود آسیب در دانش عمومی و سایر کارکردهای اجرایی در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی و بیماران مبتلا به اختلال آلزایمر حمایت می‌کند. کلید واژه‌ها: تخمین شناختی، بیماری آلزایمر، اختلال افسردگی اساسی، کارکردهای اجرایی وصول مقاله :۱۱/۴/۹۱ اصلاحیه نهایی:۱۲/۱۰/۹۱ پذیرش:۱۹/۶/۹۲