دکتر مجید منصوری ، دکتر ناهید قطبی، دکتر مسعود حسن وند عموزاده، دکتر ابراهیم قادری ، دکتر سیروس همت پور ،
دوره ۱۸، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۹۲ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: پنوموتوراکس شایعترین سندرم نشت هوای ریوی بوده و در دوران نوزادی از هر دوره‌ای از زندگی رایجتر است. تهویه مکانیکی با فشار مثبت یکی از شایعترین علل این وضعیت است. هدف این مطالعه بررسی عوامل خطر پنوموتوراکس در نوزادان بستری شده تحت ونتیلاسیون در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان بعثت سنندج بود.
روش بررسی: این مطالعه به صورت مورد-شاهدی لانه گزیده انجام شد. گروه مورد، نوزادان دچار پنوموتوراکس تحت ونتیلاسیون در فاصله فروردین تا اسفند۱۳۹۱ بودند. گروه شاهد، نوزادان تحت ونتیلاسیون بدون پنوموتوراکس با زمان بستری نزدیک به گروه مورد بودند. ۳۱ مورد و۶۲ شاهد انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات از وضعیت این نوزادان با استفاده از پرونده پزشکی و حافظه دستگاه ونتیلاتور در ۲۴ ساعت گذشته انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS وآزمون های کای دو و فیشر برای متغیرهای کیفی، من ویتنی یو برای متغیر های کمی و تحلیل با رگرسون لجستیک جهت کنترل عوامل مخدوش کننده مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: ۳/۶۱% از نوزادان مبتلا به پنوموتوراکس، پسر و۷/۳۸% دختر بودند. ۳/۶۱% از این نوزادان به روش سزارین و ۷/۳۸% به روش واژینال متولدشده بودند. میانگین سن حاملگی آنان ۳۲ هفته و میانگین وزن تولدشان ۱۸۱۹ گرم بود. پنوموتوراکس در ۷۴% از موارد در سمت راست، ۱۳% در سمت چپ و ۱۳% دوطرفه بود. بیماری غشای هیالن (HMD) شایعترین بیماری زمینه ای (۲/۷۴%) در نوزادان دچار پنوموتوراکس بود. ۳۸% از نوزادان تحت تهویه کنترل فشاری (Pressure Controlled) در مقایسه با ۱/۷% از نوزادان تحت تهویه اجباری متناوب همزمان شده (SIMV) دچار پنوموتوراکس شدند که تفاوت معنی داری داشتند (۰۳/۰=p). پارامترهای تهویه ای مرتبط با افزایش خطر پنوموتوراکس شامل دفعات بالای تنظیم ونتیلاتور (۰۰۱/۰>p)، فشار حداکثر دمی بالا (۰۰۱/۰>p)، فشار مثبت انتهای بازدمی بالا (۰۲۹/۰=p) و فشار متوسط راه هوایی بالا (۰۰۱/۰>p) بودند.
نتیجه گیری: به طور کلی می‌توان گفت عوامل خطر پنوموتوراکس در نوزادان تحت ونتیلاسیون در تحقیق ما مشابه سایر مطالعات است. یافته‌های ما نشان داد که تهویه کنترل فشاری (Pressure Controlled)، دفعات بالای تنظیم ونتیلاتور، افزایش فشار حداکثر دمی، فشار مثبت انتهای بازدمی و فشار متوسط راه هوایی عوامل خطر عمده پنوموتوراکس در نوزادان تحت ونتیلاسیون هستند. اجتناب از تغییر مکرر تنظیمات ونتیلاتور و کاهش پارامتر های ذکر شده در حدی که برای تأمین اکسیژن رسانی به ریه کافی باشد، جهت پیشگیری از پنوموتوراکس ضروری است.
کلید واژه ها: پنوموتوراکس، نوزاد، تهویه مکانیکی، عوامل خطر
وصول مقاله:۷/۲/۹۲ اصلاحیه نهایی:۲۷/۵/۹۲ پذیرش:۳/۶/۹۲
