زمینه و هدف: هیپرگلیسمی که در شرایط دیابت رخ می دهد، یکی از عوامل اصلی عوارض دیابت از جمله نوروپاتی دیابتی می باشد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد آلوپورینول اثرات نوروپروتکتیو بر بسیاری از محرک های آسیب رسان دارد.  این مطالعه به منظور بررسی اثرات آلوپورینول بر نوروتوکسیسیتی ناشی از غلظت بالای گلوکز در سلول های PC۱۲ که به عنوان یک مدل برون تنی مناسب برای مطالعه سلول های عصبی می باشند انجام شد.

روش بررسی: در سلول های PC۱۲، نوروتوکسیسیتی توسط غلظت بالای گلوکز ایجاد شد و سلول ها در حضور و عدم حضور غلظت بالای گلوکز، در معرض آلوپورینول قرار گرفتند. زنده مانی سلولی با استفاده از روش MTT اندازه گیری شد. مارکرهای بیوشیمیایی استرس اکسیداتیو با اندازه گیری میزان پراکسیداسیون لیپیدی، گروه های تیول و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام بررسی شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که آلوپورینول به طور معنی داری، مرگ سلولی ناشی از غلظت بالای گلوکز را در سلول های PC۱۲ مهار می کند. به علاوه، آلوپورینول میزان پراکسیداسیون لیپیدی را کاهش داد. این دارو همچنین گروه های تیول و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام را افزایش داد.

نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهند که آلوپورینول اثرات محافظتی بر مرگ سلولی ناشی از غلظت بالای گلوکز در سلول های PC۱۲  دارد که ممکن است مربوط به عملکرد آنتی اکسیدانی این دارو و مهار استرس اکسیداتیو باشد.

کلید واژه ها: سلول های PC۱۲، گلوکز، نوروتوکسیسیتی، آلوپورینول

وصول مقاله:۴/۲/۹۵ اصلاحیه نهایی:۲۷/۴/۹۵ پذیرش:۶/۹/۹۵