دکتر لیلا برقی،
دوره ۲۸، شماره ۵ - ( ۹-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: اخیراً سیستمهای دارورسانی نانو ساختار بهعنوان سیستمهای دارورسانی برای عوامل شیمیدرمانی تحت مطالعه و تحقیق قرار گرفتهاند. هدف از این مطالعه مرور حاملهای نانو ساختار جهت دارورسانی هدفمند عوامل شیمیدرمانی است.
مواد و روشها: دادههای این مقاله مروری با جستجو در پایگاههای PubMed وweb of science با استفاده از واژگان کلیدی سرطان، نانو دارو، نانو ذرات، لیپوزوم و محلولیت گردآوری شده است.
یافتهها: در میان انواع سیستمهای دارورسانی نانوساختار، لیپوزومها، نانو ذرات لیپیدی جامد، حاملهای لیپیدی نانو ساختار، نانو ذرات پلیمری، میسلها ، نانو ذرات آلبومین و کونژوگه های دارو – پلیمر سیستمهای مؤثر جهت دارورسانی داروهای شیمیدرمانی برای درمان سرطان میباشند. بسیاری از داروهای شیمیدرمانی هیدروفوب بوده و محلولیت آبی پایینی دارند. علاوه بر این عدم اختصاصیت، سمیت و مقاومت دارویی از عوامل مهم شکست درمان سرطان با این داروها است. استفاده از سیستمهای دارورسانی نانوساختارمهمترین روش برای مقابله با مقاومت دارویی، کاهش عوارض جانبی و بهبود کارایی درمانی است. همچنین نانوساختارهای حاوی دو یا چند دارو جهت درمان ترکیبی سرطان نیز از موضوعات چالشبرانگیز است که میتوانند از طریق کاهش مقاومت دارویی و ایجاد اثرات سینرژیستی باعث افزایش کارایی درمان سرطان شوند.
نتیجهگیری: اگرچه توسعه سیستمهای دارورسانی مختلف نانو ساختار جهت داروهای شیمیدرمانی تحت مطالعه و بررسی میباشند؛ اما تعداد کمی از این سیستمها بهصورت نانو داروهای تائید شده، مطالعات بالینی را پشت سرگذاشته و وارد بازار دارویی شدهاند.