دکتر حمداله دلاویز، دکتر ابوالفضل فقیهی، دکتر علیرضا عزیززاده دلشاد، دکتر محمد هادی بهادری، دکتر جمشید محمدی ، دکتر امراله روزبهی ،
دوره ۱۶، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۰ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: ضایعات اعصاب محیطی یکی از دغدغه‌های جراحان اعصاب بوده و شیوه‌های مختلفی برای ترمیم بکار گرفته شده است. این مطالعه، poled polyvinelidene fluoride (PVDF) tube را همراه با فاکتور رشد و ژل کلاژن بعنوان یک جایگزین پیوند اتوگرافت بررسی می‌کند.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، عصب سیاتیک چپ ۵۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار مورد جراحی و بطور تصادفی به ۵ گروه تقسیم شدند. درگروه اپی نوریال، دو انتهای عصب قطع شده به همدیگر سوچور شد. در گروه اتوگرافت یک سانتی‌متر از عصب سیاتیک قطع و بعد از ۱۸۰ درجه چرخش به دو انتهای عصب سوچور زده شد. در گروه کانال راهنمای عصب، لوله PVDF همراه با فاکتور رشد عصب و ژل کلاژن به دو انتهای عصب سوچور زده شد. درگروه اکسوتومی دو انتهای عصب لای عضلات پنهان گردید و در گروه شم، عمل جراحی با لمس عصب سیاتیک تکمیل گردید. دو ماه بعد از جراحی، نورونهای قطعات L۴-L۶ نخاع به شیوه‌های بافت شناسی، ایمونوهیستوشیمی و ردیابی مورد مطالعه قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از تست آماری آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین نورونهای بکس مثبت و نورونهای نشاندار شده با DiI به ترتیب در گروه آکسوتومی و شم نسبت به سایر گروهها افزایش معنی‌دار آماری (p<۰,۰۵) و میانگین نورونهای نشاندار درگروه اپی نوریال نسبت به گروههای اتوگرافت و کانال راهنمای عصب، افزایش معنی‌دار آماری (P<۰.۰۵)نشان داد. تفاوت معنی‌دار آماری در مقایسه میانگین نورونهای نشاندار شده بین گروه اتوگرافت و کانال راهنمای عصب مشاهده نگردید. مقایسه میانگین نورونها در سمت چپ نسبت به سمت راست کاهش آماری معنی‌داری (p<۰.۰۱) را نشان دادند.
نتیجه‌گیری: کانال راهنمای عصب همراه با درمانهای دیگر محیط مناسبی را برای رشد اکسون فراهم می‌کند و می‌توان آن را بعنوان یک جایگرین برای پیوند اتوگرافت در نظر گرفت.
کلید واژه‌ها: کانال راهنما، NGF، PVDF، ترمیم عصب سیاتیک، نورونهای حرکتی نخاع، ردیابی
وصول مقاله: ۱۲/۸/۸۹ اصلاحیه نهایی: ۱/۳/۹۰ پذیرش مقاله: ۲۴/۳/۹۰
امیر سلاطی، حمید ابوطالب کدخداییان،
دوره ۲۴، شماره ۳ - ( ۴-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: صدمات اعصاب محیطی جز شایعترین آسیبهای سیستم عصبی هستند و بزرگترین علت ناتوانی به شمار میآیند. این آسیبها موجب اختلال در توانایی حرکات عضلات، حس طبیعی و نوروپاتی دردناک میشود. یکی از روشهای درمانی در این موارد استفاده از مهندسی بافت و سلول درمانی است. در این تحقیق ترمیم عصب سیاتیک از طریق لوله سیلیکونی حاوی داربست فیبرینی پر شده با سلولهای شوان و داروی سیتی کولین و با استفاده از الکترومیوگرافی و روشهای بافتی مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: ۵۰ سر رت نر نژاد ویستار به طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند,۱) لوله سیلیکون ۲) لوله سیلیکون به همراه ژل فیبرین ۳) لوله سیلیکون به همراه سلولهای شوان ۴) لوله سیلیکون به همراه سیتی کولین ۵) لوله سیلیکون به همراه سلولهای شوان و سیتی کولین. عصب سیاتیک چپ به اندازه ۱۰ میلی متر قطع و به عنوان کانال برای ترمیم فاصله ایجاد شده استفاده شد. سلولهای شوان آلوگرافت کشت داده شده و داروی سیتیکولین به درون لوله تزریق شدند.
یافته ها: دامنه موج الکتریکی ثبت شده در گروه سوم و پنجم تفاوت معنی داری با سایر گروهها دارد (P<۰,۰۵). همچنین تاخیر در هدایت موج الکتریکی ثبت شده در گروههای یک تا چهار کاهش معنی داری را نشان میدهد در بررسی بافتی بین گروههای سوم تا پنجم تفاوت معنی داری وجود دارد (P<۰,۰۵).
نتیجه گیری: افزایش دامنه موج در گروههای سوم و پنجم بیانگر ترمیم بهتر عصب در این گروه ها میباشد. کاهش تاخیر در هدایت موج الکتریکی در گروههای یک تا چهار نیز نشان دهنده تر میم عصب میباشد. همچنین افزایش تعداد اکسونهای ترمیم شده در گروه پنجم نشان دهنده نتیجه بهتر درمان ترکیبی است.
