حسین پیری، احسان عالی، سمانه کشاورز هدایتی، ساناز کشاورز شهباز، یزدان نادری،
دوره ۲۸، شماره ۵ - ( ۹-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: دوکسوروبیسین یک داروی شیمی‌درمانی مؤثر است؛ اما کاربرد این دارو به علت سمیت قلبی وابسته به دوز محدود شده است. فعال شدن مسیرهای آپوپتوز در بافت میوکارد نقش مهمی در سمیت قلبی دوکسوروبیسین دارد. مینوسیکلین یک آنتی بیوتیک از دسته تتراسیکلین ها است که دارای اثرات ضد آپوپتوز است. در این مطالعه اثرات محافظتی آن در برابر سمیت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین در رت های نر بررسی شد.
مواد و روش ها: ۴۲ رأس رت نر بالغ به گروه‌های کنترل (نرمال سالین)، دوکسوروبیسین (۲/۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم)، مینوسیکلین (۴۵ و۹۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم) و درمان (دوکسوروبیسین + مینوسیکلین ۴۵ و ۹۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. مینوسیکلین یک بار در روز به مدت ۳ هفته به صورت داخل پریتوئن تزریق شد. کسر تخلیه (EF) و کسر کوتاه شدگی (FS) با استفاده از روش اکوکاردیوگرافی، فعالیت آنزیم های کاسپاز ۳/۷ با روش بیوشیمیایی و میزان بیان ژن های Bax و Bcl-۲ با روش Real- time PCR اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: در گروه‌های درمان با مینوسیکلین(۴۵ و ۹۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم) فعالیت آنزیم‌های کاسپاز ۷/۳و بیان ژن Bax به میزان قابل ملاحظه‌ای کمتر و میزان EF، FS و بیان ژن Bcl-۲ به میزان قابل ملاحظه‌ای بیشتر از گروه دوکسوروبیسین بود.
نتیجه‌گیری: مینوسیکلین سمیت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین را کاهش می دهد. اثرات ضد آپوپتوز مینوسیکلین احتمالاً نقش مهمی در این اثرات محافظتی دارد.
