دکتر مهران کمانی، خانم سارا هوکری، دکتر حسین نیکزاد،
دوره ۲۸، شماره ۴ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: دیابت می‌تواند بر روند اسپرماتوژنز تأثیر منفی داشته باشد. گیاه شاهی که با نام علمی Lepidium Sativum شناخته می‌شود، حاوی آنتی‌اکسیدان‌هاست. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه فعالیت ضد دیابتی عصاره هیدروالکلی بذر شاهی با انسولین در موش های صحرایی دیابتی انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، دیابت در حیوانات با استفاده از استرپتوزوتوسین (STZ؛ ۶۰ میلی‌گرم/کیلوگرم) ایجاد شد. ۵۰ سر موش به طور مساوی به پنج گروه تقسیم شدند: گروه ۱، کنترل نرمال. گروه ۲، رت های دیابتی ناشی از استرپتوزوتوسین. گروه ۳، حیوانات دیابتی که استرپتوزوتوسین به همراه انسولین دریافت کردند و گروه‌های ۴ و ۵ موش‌های دیابتی بودند که مقادیر ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره دانه شاهی (Lepidium Sativum) را از طریق گاواژ به مدت ۴ هفته دریافت کردند. در پایان مطالعه پارامترهای اسپرم به‌دست‌آمده از دم اپیدیدیم چپ و پارامترهای بیوشیمیایی مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار گرفت. یافته ها با استفاده از روش آماری واریانس یک‌طرفه آنالیز شدند.
یافته‌ها: پارامترهای مورد مطالعه در گروه‌های دیابتی دریافت کننده ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره دانه شاهی نسبت به گروه کنترل دیابتی افزایش معنی‌داری را نشان داد. تجویز عصاره دانه شاهی به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی توانست سمیت استرپتوزوتوسین را جبران کرده و کیفیت اسپرم را بهبود بخشد.
نتیجه‌گیری: مصرف عصاره دانه شاهی توانست اثرات مضر ناشی از استرپتوزوتوسین را جبران کند. یافته های ما پیشنهاد می‌کند که مصرف عصاره دانه شاهی و انسولین درمانی ممکن است یک اثر محافظتی بالقوه بر دیابت داشته باشند.
