دکتر سیده نگار میرزایی، دکتر نرگس شمس علیزاده،
دوره ۱۸، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۲ )
چکیده
زمینه و هدف: خودکشی سومین علت شایع مرگ و میر در سنین ۱۵ تا ۴۴ سال می باشد. دانشجویان پزشکی یکی از گروههای در معرض خطر می باشند و افکار خودکشی یک عامل پیشگویی کننده مهم برای اقدام به خودکشی و تکمیل آن است .هدف این مطالعه تعیین شیوع افکار خودکشی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کردستان است.
مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی– تحلیلی، ۴۵۲ دانشجوی رشته های مختلف دانشگاه علوم پزشکی کردستان به روش تصادفی– طبقه ای انتخاب شدند . با استفاده از پرسشنامه افکار خودکشی بک (BSSI) میزان این افکار تعیین گردید، دادهها با استفاده از تستهای آماری X۲ و رگرسیون لجستیک تحلیل شد. در این مطالعه ۰۵/۰ p<معنیدار تلقی گردید.
یافتهها: ۳/۳۴ درصد دانشجویان پسر و ۷/۶۵ درصد دختر با میانگین سنی ۴۱/۲±۱۶/۲۱ سال بودند. در کل ۷/۳۲ درصد دانشجویان دارای افکار خودکشی کم تا شدید بودند. این میزان در دانشجویان پزشکی۷/۴۲درصد بود. بین رشته تحصیلی، محل سکونت، انجام فرائض دینی و سابقه اقدام به خودکشی و میزان افکار خودکشی با (۰۱/۰>p)، ارتباط معنی داری مشاهده گردید.
نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد افکار خودکشی در بین دانشجویان از شیوع بالایی برخوردار است و با توجه به این میزان شیوع توصیه می شود این مقوله توسط مسئولین دانشگاه به عنوان اولویت در نظر گرفته شده و اقدامات لازم در زمینه پیشگیری از خودکشی صورت پذیرد .