---

چکیده زمینه و هدف: بیماریهای قلبی عروقی یکی از شایع‌ترین علل مرگ و از عمده‌ترین مشکلات بهداشتی جهان می‌باشند. در اکثر تحقیقات پزشکی که هدف بررسی توزیع بقا می‌باشد از روشهای مانند رگرسیون کاکس استفاده می‌شود، حال آنکه این مدل رابطه بین عوامل خطرزا با لگاریتم تابع خطر را خطی، فرض می‌کند که در بسیاری از موارد این فرض عملی نیست. هدف از مطالعه حاضر، ارائه روش اسپلاین جریمه شده در تحلیل بقای بیماران مبتلا به سکته قلبی حاد می‌باشد. روش بررسی: این تحقیق یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع طولی بوده که به روش آینده نگر بر روی ۶۵۰ نفر از بیماران دارای سکته قلبی حاد انجام گرفت. بیماران به مدت یک سال از لحظه ابتلا به سکته قلبی به لحاظ فوت یا عدم فوت پی‌گیری و اطلاعات لازم از طریق چک لیستی جمع‌آوری شدند. از دو روش چند متغیره متفاوت، مدل رگرسیون مخاطره متناسب و مدل کاکس با اسپلاین های جریمه شده استفاده شد. تحلیل داده‌ها با نرم افزار R نسخه ۱۲/۲ انجام و سطح معنی‌داری ۰۵/۰ در نظر گرفته شده است. یافته‌ها: میزان مرگ و میر در بین کل بیماران در یک سال مورد بررسی به تعداد ۶۷ نفر(۳/۱۰%) بود. ۴۸% بیماران سیگاری، ۴/۳۳% دارای سابقه پرفشاری خون، ۷/۱۷% دیابتی، ۳/۱۵% دارای لیپید بالا، ۳۰% دارای آریتمی بودند و ۳/۱۰% دارای بلوک بودند. عوامل مؤثر بر میزان بقا بر اساس مدل کاکس با اسپلاین‌های جریمه شده سن، مصرف استرپتوکیناز و سطح کسر جهشی بودند. نتیجه‌گیری: با داشتن میزان بقا و عوامل موثر بر میزان بقا در بیماران با سکته قلبی حاد می توان در ارائه خدمات بهینه برای بیماران و همچنین اقدامات ویژه جهت کنترل و کاهش میزان مرگ و میر ناشی از سکته قلبی حاد و افزایش طول عمر و بقای این بیماران اقدام نمود. کلید واژه‌ها: بقا، سکته قلبی، مدل کاکس، اسپلاین‌های جریمه شده وصول مقاله: ۱۷/۱۱/۸۹ اصلاحیه مقاله: ۲۸/۳/۹۰ پذیرش مقاله: ۱۶/۴/۹۰

---

زمینه و هدف: تستوسترون انانتات یکی از داروهای رایج در بین زنان ورزشکار است و یکی از عوارض اساسی آن افزایش فشار اکسایشی است. کاسنی به دلیل اثرات آنتی اکسیدانی و محافظتی آن مورد توجه است. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره کاسنی بر SOD، GPX و MDA در بافت کلیه موش‌های صحرایی ماده ویستار طی هشت هفته تمرین مقاومتی بود.
مواد و روش­ها: ۲۲ سر موش صحرایی ماده ویستار با سن ۸ هفته و وزن ۱۴/۱۷±۲۰۸/۲۲گرم از انستیتو پاستور (ایران) تهیه شد. پس از یک هفته آشنایی، موش ها به طور تصادفی به ۳ گروه ۱) گروه تمرین + دارونما (n=۶)، ۲) تمرین + تستوسترون انانتات (n=۸)، ۳) تمرین + تستوسترون انانتات + کاسنی (n=۸) تقسیم شدند. موش‌ها هشت هفته تمرین مقاومتی با نردبان ۲۶ پله‌ای با وزنه (پنج روز در هفته) انجام دادند. موش های گروه تستوسترون سه بار در هفته استروئید (تستوسترون انانتات/دوز ۲۰ میلی گرم) (به صورت تزریقی) و مکمل کاسنی (۶ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) (به صورت گاواژ) دریافت کردند. سطوح سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و مالون دی آلدئید (MDA) توسط روش اسپکتروفتومتری ارزیابی شد و آزمون تحلیل واریانس یک راهه برای مقایسه تفاوت‌های بین گروهی همراه با آزمون تعقیبی بونفرونی برای مقایسه زوجی انجام شد.
یافته‌ها: مصرف تستوسترون باعث کاهش معنادار سطح شاخص​های GPX و SOD موش­ها(۰/۰۰۰۱>P)  و افزایش معنادار سطح شاخص MDA (۰/۰۰۰۱>P) در سطح نسبت به گروه دارونما گردید و مصرف کاسنی باعث افزایش معنادار سطح شاخص های GPX و SOD موش­ها و کاهش معنادار سطح شاخص MDA آنها نسبت به موش­های دارونما بافت کلیه شد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می​دهد مصرف تستوسترون باعث کاهش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و افزایش فشار اکسایشی در بدن موش‌های تمرین کرده مقاومتی شده است. مصرف کاسنی همراه با مکمل تستوسترون موجب بازگشت سطح این شاخص های فشار اکسایشی به حدود سطح آ­نها در موش­های دارونما گردید.