---

  چکیده

  زمینه و هدف : رد حاد کلیه پیوندی یکی از مهمترین عوارض بعد از پیوند کلیه است که تأثیر بسزایی در عملکرد کلیه دارد. این مطالعه با هدف تعیین ارزش پیشگویی سیتوکین‌های وابسته به Th۱ و Th۲ با رد حاد کلیه پیوندی انجام گردید.

  روش بررسی : در این مطالعه که به صورت مقطعی انجام شد. در ۶۰ بیمار پیوند کلیه که اهدا کننده زنده داشتند، سطح سرمی سیتوکین‌های وابسته به Th۱ شامل IL۲ و IFN g و سیتوکین‌های وابسته به Th۲ شامل IL۴ و IL۱۰ در روزهای قبل از پیوند، روز هفتم و روز چهاردهم بعد از پیوند اندازه‌گیری شدند، روش اندازه‌گیری ELISA با کیتهای Bender-med Germany بود. بیماران داروهای ایمونوساپرسیو سیلکوسپورین، مایکوفنلات موفتیل و پردنیزولون دریافت می‌کردند. رد حاد پیوند در بیست روز اول بعد از پیوند، با افزایش Cr بیشتر از ۵۰% پایه تعریف شد. داده‌ها با تست T مستقل و نرم افزار SPSS آنالیز شد.

  یافته‌ها : در بین ۶۰ بیمار ۴۰ نفر مرد بودند، میانگین سنی ۸۲/۳۸ سال، ۱۲ (۲۰%) مورد رد حاد پیوند رخ داد. ارتباط معناداری بین سطوح سرمی IL۲ ، IL۴ ، IL۱۰ ، IFN g در افرادی که دچار رد حاد پیوند شده و آنها که نشده بودند وجود نداشت.

نتیجه‌گیری : بر اساس نتایج این مطالعه، به نظر نمی‌رسد سطوح سرمی سایتوکین‌های وابسته به Th۱ و Th۲ در رد حاد پیوند، نقش کاملاً مشخصی داشته باشند و نمی‌توان از آن به عنوان پیشگویی‌کننده رد حاد پیوند استفاده نمود.

---

  چکیده

  زمینه و هدف : در این مقاله اثر یک رژیم پروبیوتیکی بر روی H.pylori گزارش می‌شود. از عوامل مهم در کاهش موفقیت رژیمهای درمانی بر ضد عفونتهای هلیکوباکترپیلوری مقاومت و اثرات سوء آنتی بیوتیکها می‌باشد. لذا تلاشهای عمده در سطح جهان بر روی شناسایی پروتکل‌های درمانی جایگزین و موفق تر متمرکز شده است.

  روش بررسی : چهل سویه هلیکوباکتر پیلوری از ۱۴۰ نمونه بیوپسی معده بیماران مبتلا به گاستریت جدا سازی شد. پس از کشت نمونه‌های بیوپسی در محیط اختصاصی بروسلا بلاد آگار و شناسایی باکتری با تست‌های تکمیلی استاندارد، تست‌های حساسیت سنجی به دو روش دیسک دیفیوژن اصلاح شده و E. Test انجام شد. مقاومت سویه‌های هلیکوباکترپیلوری به مترونیدازول، کلاریترومیسین، آموکسی‌سیلین و تتراسیکلین تعیین شد. سویه‌های هلیکوباکترپیلوری در بروسلا براث کشت و سپس اثر آنتاگونیستی لاکتو باسیلوس اسیدوفیلوس جدا شده از ماست بر رشد هلیکوباکترپیلوری با روش کشت توام مورد ارزیابی قرار گرفت.

  یافته‌ها : ۲۵ (۵/۵۵ درصد) از ۴۵ سویه هلیکوباکترپیلوری جدا شده از بیماران، مقاوم به آنتی بیوتیک بودند. میزان مقاومت به مترونیدازول، کلاریترومیسین، آموکسی سیلین و تتراسیکلین به ترتیب ۶۵%، ۳۳%، ۲۲% و ۲۰ درصد بود. لاکتوباسیل اسیدوفیلوس توانست رشد ۲۶ (۷/۵۷%) سویه‌های هلیکوباکترپیلوری را مهار کند. ۱۶ (۲/۶۸%) از آنها مربوط به سویه‌های حساس و ۱۰ (۸/۳۱%) مربوط به سویه‌های مقاوم به آنتی بیوتیک بودند.

نتیجه‌گیری : هر چند بیش از نیمی از سویه‌های هلیکوباکتر توسط آثار مهار کنندگی لاکتوباسیل در شرایط آزمایشگاهی مهار شدند ولی در صد سویه‌های مهار نشده قابل توجه است. نتایج این بررسی از این نظر با نتایج تحقیقات مشابه بطور صد در صد همخوانی ندارد. دلایل این عدم تأثیر برای ما مشخص نشد و برای درک این موضوع تحقیقات بیشتری نیاز است. ما تصور می‌کنیم با استاندارد کردن شرایط کار و ادامه تحقیقات با استفاده از سویه‌های بیشتر میزان واقعی تأثیر مهارکنندگی تعیین خواهد شد. امروزه اثر مهارکنندگی لاکتوباسیل‌ها بر روی بعضی از پاتوژنهای انتریک در کل پذیرفته شده است، منتهی ادامه اینگونه تحقیقات برای پی بردن به مکانیسم‌ها و فاکتورهای دخیل در آن برای کاربردی کردن نتایج ضروری است.

---

زمینه و هدف: آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی ناتوان کننده است و مزمن بودن این بیماری بر روی متغیرهای جسمانی و روانشناختی این بیماران اثرات بسیار وسیعی می گذارد. با توجه به تاثیر مداخلات روانشناختی بر بیماری های جسمی مزمن، پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش شناختی – رفتاری به شیوه گروهی بر ادراک بیماری و ادراک درد در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید انجام گردید. روش بررسی: روش پژوهش حاضر آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. ۳۰ نفر از بیماران زن مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به بیمارستان رازی شهر رشت در سال ۱۳۹۲ به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و در ۲ گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند (۱۵ نفر در هر گروه). برای جمع آوری داده های مورد نیاز اعضای هر دو گروه با فاصله زمانی ۲ ماه به پرسشنامه های ادراک بیماری (IPQ ) و پرسشنامه ادراک درد مک گیل (MGPQ) پاسخ دادند. برنامه ۱۰ جلسه ای درمان شناختی رفتاری گروهی در مورد گروه مداخله انجام شد و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از آزمون آماری تحلیل کواریانس بررسی شدند. یافته ها: یافته ها حاکی از تاثیر معنی دار درمان شناختی رفتاری بر ادراک بیماری و ادراک درد بود و ادراک از بیماری و ادراک درد به طور معنی داری در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش یافت ( ۰۵/۰P<). نتیجه گیری: درمان شناختی رفتاری به شیوه گروهی با تاثیر بر افکار و باورهای ناکارآمد و سوگیری های شناختی بر میزان ادراک بیماری و ادراک درد موثر است. کلیدواژه ها: درمان شناختی رفتاری، ادراک بیماری، ادراک درد، روماتیسم. وصول مقاله:۱۰/۱۰/۹۳ اصلاحیه نهایی:۱۸/۱۲/۹۳ پذیرش:۲۴/۱۲/۹۳

---

زمینه و مقدمه: مطالعات بر نقش آموزش و روش های غیردارویی مانند تکنیک‌ های آرام ‌سازی بعنوان اولویت درمان اضطراب بارداری تاکید می‌ کنند. هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر آموزش بر مبنای الگوی اعتقاد بهداشتی به همراه تکنیک آرام‌ سازی بر اضطراب زنان باردار نخست زا بود.

روش بررسی: در یک مطالعه تجربی، با استفاده از روش نمونه ‌گیری چندمرحله ای ۱۲۰ نفر از زنان نخست ‌زا مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر قزوین به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تخصیص یافتند. مداخله آموزشی شامل ۳ جلسه آموزش گروهی و یک جلسه آموزش آرام ‌سازی به همراه لوح فشرده و کتابچه آموزشی بود. ابزار گرد آوری داده ‌ها شامل سوالات دموگرافیک، پرسشنامه ۵۸ سوالی اضطراب بارداری، مقیاس آگاهی و سوالات الگوی اعتقاد بهداشتی بود که قبل و بعد از مداخله توسط مشارکت ‌کنندگان به طور خودگزارشی تکمیل شد. داده ‌ها با نرم افزار SPSS ۲۰ و با استفاده از آزمون‌ های تی، کای اسکوئر، من ویتنی ‌یو و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج: میانگین نمره آگاهی، حساسیت و شدت درک شده، موانع و منافع درک شده، خودکارآمدی و راهنما برای عمل در گروه تجربی بعد از مداخله به طور معنی ‌دار بهبود یافت (۰۰۱/۰>P). یافته ‌ها نشان دهنده کاهش معنی‌ دار میزان اضطراب کلی (از ۳/۴۲±۹/۲۴۱ به ۴/۴۰±۱/۱۶۴، ۰۱/۰>P) و ابعاد آن بعد از مداخله بود.

نتیجه‌ گیری: با توجه به تاثیر آموزش تئوری ‌محور تکنیک آرام سازی بر کاهش اضطراب زنان باردار نخست‌ زا، استفاده از مداخلات مذکور به منظور ارتقای سلامت زنان در دوره بارداری توصیه می‌شود.

کلمات کلیدی: بارداری، اضطراب، نگرش، تغییر رفتار، آرام ‌سازی. 

وصول مقاله :۲۰/۵/۹۵ اصلاحیه نهایی:۴/۱۲/۹۵ پذیرش:۲۲/۱۲/۹۵

---

زمینه و مقدمه: سر و صدا شایع ‌ترین و در عین حال قابل پیشگیری‌ ‌ترین آلاینده فیزیکی محیط کار در دنیا محسوب می‌گردد. با وجود آنکه تجهیزات حفاظت شنوایی آخرین راهکار برای پیشگیری از افت شنوایی هستند، ولی بیشتر کارکنان از این تجهیزات به طور مناسب و مداوم استفاده نمی ‌کنند. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر مداخله آموزشی تئوری ‌محور بر میزان استفاده از وسایل حفاظت شنوایی در کارگران کارخانجات تولید لوازم یدکی خودرو شهرک‌ های صنعتی شهر قزوین بود.

روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی بود که با استفاده از روش نمونه‌ گیری تصادفی ۱۲۰ کارگر از دو کارخانه تولید لوازم یدکی خودرو شهرک صنعتی البرز و کاسپین قزوین برای شرکت در آن انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ ها شامل سوالات دموگرافیک و پرسشنامه خود ایفاء به منظور سنجش غیرمستقیم سازه‌ های تئوری رفتار برنامه ‌ریزی شده بود. برنامه مداخله شامل ۲ جلسه آموزش گروهی به مدت ۹۰ دقیقه به همراه کتابچه آموزشی هدفمند بود. داده‌ های گردآوری شده در مقاطع زمانی مختلف با نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ و آزمون ‌های آماری کای اسکوئر، تی زوجی و مستقل و آنالیز واریانس تحلیل شدند.

نتایج: بعد از مداخله آموزشی میانگین سازه ‌های نگرش (از ۳/۱۷ ± ۰/۳۶ به ۸/۲۲ ± ۵/۶۴)، هنجارهای انتزاعی (از ۷/۱۰ ± ۵/۲۸ به ۴/۱۲ ± ۸/۴۶)، کنترل رفتاری درک شده (از ۳/۱۹ ± ۸/۴۱ به ۵/۲۱ ± ۱/۷۲)، قصد رفتاری (از ۱/۳ ± ۶/۳ به ۸/۳ ± ۵/۷) و میزان استفاده از گوشی حفاظت شنوایی به طور معنی ‌داری در گروه تجربی افزایش یافت (۰۰۱/۰ >  P).                                

نتیجه‌ گیری: مداخله آموزشی بر اساس تئوری رفتار برنامه‌ ریزی شده استفاده از وسایل حفاظت شنوایی را در کارگران افزایش می ‌دهد و طراحی برنامه ‌های آموزشی بر اساس نظریه مذکور به منظور افزایش کاربرد وسایل حفاظت فردی در کارگران پیشنهاد می ‌شود. 

کلمات کلیدی: وسایل حفاظت شنوایی، تغییر رفتار، آموزش سلامت، افت شنوایی ناشی از سر و صدا.

وصول مقاله:۲۰/۵/۹۵ اصلاحیه نهایی:۱/۱۲/۹۵ پذیرش:۲/۱۲/۹۵