مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان

[صفحه اصلی ]

[Archive] [ English ]

Scientific Journal of Kurdistan University of Medical Sciences

بخش‌های اصلی

صفحه اول سایت مجله

صفحه اول سایت دانشگاه

راهنمای نویسندگان

راهنمای داوران

ثبت نام و ارسال مقاله

امکانات سایت مجله

واحد علم سنجی دانشگاه

مقالات مرتبط

جستجو در پایگاه

دریافت اطلاعات پایگاه

شاخص های استنادی مجله

	All	Since 2020
Citations	10338	5737
h-index	39	25
i10-index	271	144

کتابخانه مرکزی دانشگاه علوم پزشکی کردستان

معاونت تحقیقات و فن آوری

جستجو در مقالات منتشر شده

۳ نتیجه برای زینی

بررسی ارتباط پلی مورفیسم INDEL HLA-G با بیماری سیستمیک لوپوس اریتماتوز(SLE) در استان گیلان

لیلا عسلی سالک معلمی، فاطمه عسلی سالک معلمی، دکتر زیور صالحی، دکتر سید حبیب زینی،
دوره ۲۰، شماره ۶ - ( مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان ۱۳۹۴ )

چکیده

زمینه و هدف سیستمیک لوپوس اریتماتوز (SLEعلت تاکنون ناشناخته است اما برخی نقش دارند. کلاس I ی به خانواده آنتیژنهای غیر کلاسیک HLA تعلق دارد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط پلیمورفیسم INDEL (درج یا حذف قطعه bp۱۴) ناحیه ۳'UTR ژن HLA-G در بیماران مبتلا به سیستمیک لوپوس اریتماتوز می باشد.

در این تحقیق ۸۰ بیمار مبتلا به SLE ژنومی از خون محیطی استخراج گردید. تعیین ژنوتیپ توسط ARMS-PCR (ویرایش ) صورت گرفت.

۱۴ (bp۱۴+)، هتروزیگوتها (bp۱۴-) و هموزیگوتهای حذف قطعه bp۱۴-/bp۱۴+/bp۰۵/۰<P).

پلیمورفیسم INDEL مرتبط نیست. در بیمار SLE، ۱۴bp

وصول مقاله:۲۱/۴/۹۴ اصلاحیه نهایی:۱۹/۸/۹۴ پذیرش:۲/۹/۹۴

بررسی میزان بیان ژن های aap و icaR دخیل در بیوفیلم در سویه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین و جنتامایسین

نرگس حیدری ، حامد طهماسبی ، بهروز زینی ، ساناز دهباشی ، دکتر محمد رضا عربستانی ،
دوره ۲۳، شماره ۱ - ( مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان ۱۳۹۷ )

چکیده

زمینه و هدف: بیوفیلم استافیلوکوکوس اورئوس مسئول بروز عفونت های مختلفی می باشد.تولیدبیوفیلم یک فرآیند دفاعی-تهاجمی است که توسط ژنهای aap و icaR کنترل و تنظیم می شود.میزان بیان این ژنها نقش بسیار مهمی در قدرت تشکیل بیوفیلم دارند،از این روهدف از این مطالعه بررسی میزان بیان ژنهای تنظیمی icaR و aap در جدایه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین و جنتامایسین قرارگرفت.
روش بررسی: دراین مطالعه تحلیلی، ۱۰۰ جدایه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین و جنتامایسین از مجموع ۲۸۵ نمونه جمع آوری شد. سویه های مقاوم جهت حضور اپرون های تنظیمی بیوفیلم مورد ارزیابی کمی-مولکولی قرارگرفتند. جهت سنجش میزان بیان ژنهای تنظیمی از روش Real-Time PCR استفاده گردید. به منظورآنالیزهای آماری(توصیفی-تحلیلی) از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ استفاده شد و جهت آنالیز نتایج کمی بدست آمده از نرم افزار REST ۲۰۰۸ V۳ استفاده شد.
یافته ها: از مجموع۱۰۰ جدایه بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین و ۸۲ جدایه مقاوم به جنتامایسن بدست آمده، بیشترین میزان بیان ژن های تنظیمی aap و icaR در نمونه های زخم وکاتاتر مشاهده شد. علاوه براین، میزان بیان ژن در سویه های داری مقاومت چندگانه نسبت به سویه های دارای مقاومت کمتر، دارای الگوی متفاوتی بود. همچنین، بین حضور وفعالیت ژنهای تنظیمی و تولید بیوفیلم در نمونه های مختلف ارتباط معنی داری مشاهده شد(۰۵/۰ p<).
نتیجه گیری: با توجه به فراوانی سویه های تولید کننده بیوفیلم درجدایه های بدست آمده ازکاتاتر وزخم، و افزایش بیان ژنی دراین نمونه ها،باید الگوی دارویی مناسبی را درسویه های مقاوم به متی سیلین و جنتامایسین اتخاذ نمود.
واژه های کلیدی: مقاومت دارویی، استافیلوکوکوس اورئوس، عوامل بیماری زا، متی سیلین، جنتامایسین، بیان ژن
وصول مقاله:۱۱/۵/۹۶ اصلاحیه نهایی:۳/۸/۹۶ پذیرش:۱۵/۸/۹۶

بررسی اثر عصاره ی هیدروالکلی گیاهان زنیان (Carum copticum) و آنغوزه (Ferula asafetida) بر علیه انگل تریکوموناس واژینالیس در شرایط آزمایشگاهی (In vitro)

حسین وزینی ، بهمن رحیمی اسبویی،
دوره ۲۳، شماره ۱ - ( مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان ۱۳۹۷ )

چکیده

زمینه و هدف: تریکومونیازیس بیماری با گستردگی شیوع بالا در جهان است که می تواند تبعات و اثرات خطرناکی بر انسان تحمیل نماید و عامل آن تریکوموناس واژینالیس می باشد. اگرچه این بیماری دارای روش درمان مشخص است اما مقاومتهای دارویی مشاهده شده باعث نیاز به روش درمانی جدید می شود. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی اثر عصاره ی هیدروالکلی گیاهان زنیان (Carum copticum) و آنغوزه (Ferula asafetida) بر انگل تریکوموناس واژینالیس در شرایط آزمایشگاهی (In vitro) می باشد.
روش بررسی: عصاره هیدروالکلی گیاهان زنیان و آنغوزه به روش پرکولاسیون تهیه گردید. سپس غلظت های ۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰ و ۸۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر از آنها در زمانهای مواجهه ی ۳۰، ۶۰، ۱۲۰ و ۱۸۰ دقیقه بر علیه انگل تریکوموناس واژینالیس مورد استفاده قرار گرفت و اثرات ضدانگلی در هر غلظت و کنترل‌های مثبت و منفی مورد مطالعه قرار گرفت. در پایان، داده های بدست امده با نرم افزار SPSS ۱۸ مورد آنالیز قرار گرفت.
نتایج: غلظت های مختلف از عصاره هر دو گیاه دارای اثر ضدتریکومونایی هستند اگرچه این اثر در عصاره ی انغوزه چشمگیرتر می باشد. همچنین، مشاهد گردیدکه اثر ضدانگلی عصاره ها با افزایش زمان مواجهه و غلظت افزایش می‌یابد. در غلظت‌های بالاتر عصاره‌ی آنغوزه (غلظت های ۲۰۰،‌ ۴۰۰ و ۸۰۰ میکرو گرم بر میلی لیتر) و در زمانهای مواجهه ی بالاتر (۱۲۰ و ۱۸۰ دقیقه) اثرات ضدتریکومونایی نزدیکی به مترونیدازول داشت.
نتیجه گیری: اثرات ضدتریکومونایی عصاره ی هیدروالکلی گیاه آنغوزه بالاتر از گیاه زنیان بود. همچنین انجام مطالعات تکمیلی جهت گازکروماتوگرافی و بررسی اجزای تشکیل دهنده می تواند به مشخص شدن دقیق تر ماده موثره گیاه کمک کرده و منجر به معرفی انغوزه به عنوان جایگزین مناسب برای مترونیدازول شود.
کلید واژگان: زنیان، آنغوزه، تریکوموناس واژینالیس.
وصول مقاله:۱۳/۴/۹۶ اصلاحیه نهایی:۱۴/۸/۹۶ پذیرش:۲۹/۸/۹۶

صفحه 1 از 1

مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان Scientific Journal of Kurdistan University of Medical Sciences

Persian site map - English site map - Created in 0.13 seconds with 36 queries by YEKTAWEB 4714